NCC is een onderdeel van BSIC. MS gebruikt het om aangrenzende BTS te onderscheiden die tot verschillende GSM PLMN behoren.
NCC bestaat uit 3 bits, met een bereik van 0 tot 7.
NCC en BCC vormen samen de basisstationidentiteitscode (BSIC), verzonden op het synchrone kanaal van elke cel.
In veel gevallen hebben verschillende GSM PLMN’s in veel gevallen dezelfde dekking. Maar hun netwerkplanning is onafhankelijk van elkaar. Om ervoor te zorgen dat aangrenzende BTS’s verschillende BSIC’s hebben, wordt in het algemeen geregeld dat aangrenzende GSM PLMN verschillende NCC selecteren.
Aangrenzende of nabijgelegen cellen met dezelfde BCCH-frequentie moeten verschillende BSIC hebben. Er moet speciale aandacht worden besteed aan de configuratie van cellen in grensgebieden.