Aplikacje korzystające ze stacjonarnego rozwiązania bezprzewodowego można sklasyfikować jako punkt-punkt lub punkt-wielopunkt. Zastosowania punkt-punkt obejmują łączność między budynkami w obrębie kampusu i łącze mikrofalowe.
Aplikacje punkt-wielopunktwłączać
- łącze szerokopasmowe dla rynków mieszkaniowych, małych biur/biur domowych (SOHO) oraz małych i średnich przedsiębiorstw (SME),
- Usługi T1 lub częściowe usługi podobne do T1 dla przedsiębiorstw oraz (3) bezprzewodowa łączność szkieletowa dla hotspotów Wi-Fi.
Internet szerokopasmowy dla konsumentów i małych firm:Jest oczywiste, że jednym z największych zastosowań WiMAX w najbliższej przyszłości będzie prawdopodobnie dostęp szerokopasmowy dla rynków mieszkaniowych, SOHO i MŚP. Usługi szerokopasmowe świadczone przy użyciu stacjonarnego WiMAX mogą obejmować szybki dostęp do Internetu, usługi telefoniczne wykorzystujące technologię Voice over IP i wiele innych aplikacji internetowych. Stacjonarna łączność bezprzewodowa ma kilka zalet w porównaniu z tradycyjnymi rozwiązaniami przewodowymi.
Do zalet tych zaliczają się niższe koszty wejścia i wdrożenia, szybsze i łatwiejsze wdrażanie oraz realizacja przychodów, możliwość rozbudowy sieci w miarę potrzeb, niższe koszty operacyjne utrzymania, zarządzania i eksploatacji sieci oraz niezależność od zasiedziałych operatorów.
Z punktu widzenia sprzętu w siedzibie klienta (CPE) lub stacji abonenckiej (SS) można zastosować dwa typy modeli wdrażania w przypadku stacjonarnych usług szerokopasmowych dla gospodarstw domowych,rynki SOHO i MŚP.
Jeden model wymaga instalacji anteny zewnętrznej w siedzibie klienta, drugi wykorzystuje zintegrowany modem radiowy typu „wszystko w jednym”, który klient może zainstalować w pomieszczeniu, podobnie jak tradycyjne modemy DSL lub kablowe. Korzystanie z anten zewnętrznych poprawia połączenie radiowe, a co za tym idzie, wydajność systemu. Model ten pozwala na uzyskanie większego obszaru pokrycia na stację bazową, co zmniejsza gęstość stacji bazowych wymaganych do zapewnienia zasięgu łącza szerokopasmowego, zmniejszając w ten sposób wydatki inwestycyjne.
Wymaganie anteny zewnętrznej oznacza jednak, że instalacja będzie wymagała transportu ciężarówką z przeszkolonym specjalistą, a także wiąże się z wyższymi kosztami SS. Oczywiście oba scenariusze wdrożenia pokazują kompromis między wydatkami kapitałowymi a kosztami operacyjnymi: między kosztami infrastruktury kapitałowej stacji bazowej a kosztami SS i instalacji.
W krajach rozwiniętych, takich jak Stany Zjednoczone, wysokie koszty pracy związane z transportem ciężarówek w połączeniu z niechęcią konsumentów do anten zewnętrznych prawdopodobnie będą sprzyjać rozmieszczaniu SS w pomieszczeniach zamkniętych, przynajmniej w zastosowaniach mieszkaniowych.
Co więcej, SS do samodzielnej instalacji w pomieszczeniach umożliwi również model biznesowy, który będzie w stanie wykorzystać kanał dystrybucji detalicznej i zaoferować konsumentom szeroki wybór SS. Jednakże w krajach rozwijających się, gdzie siła robocza jest tańsza i estetyczna, a względy przestrzenne nie są tak istotne, model rozmieszczenia SS na zewnątrz może mieć większy sens ekonomiczny.
W Stanach Zjednoczonych i innych krajach rozwiniętych o dobrej infrastrukturze przewodowej stacjonarne bezprzewodowe łącza szerokopasmowe będą częściej wykorzystywane na obszarach wiejskich lub o niedostatecznym zasięgu sieci, gdzie tradycyjne sposoby ich świadczenia są droższe. Usługi na tych obszarach mogą być świadczone przez zasiedziałych operatorów telekomunikacyjnych lub mniejszych graczy, takich jak dostawcy usług internetowych, lub społeczności lokalne i przedsiębiorstwa użyteczności publicznej. Możliwe jest również, że konkurencyjni dostawcy usług mogliby wykorzystać WiMAX do bezpośredniej konkurencji z dostawcami DSL i modemów kablowych na rynkach miejskich i podmiejskich.
W Stanach Zjednoczonych decyzja FCC z sierpnia 2005 r. o wycofaniu potrzeb w zakresie współdzielenia zakładów kablowych prawdopodobnie zwiększy atrakcyjność stacjonarnych rozwiązań bezprzewodowych dla konkurencyjnych dostawców, którzy szukają alternatywnych sposobów dotarcia do abonentów. Krajobraz konkurencyjny w Stanach Zjednoczonych jest taki, że tradycyjni operatorzy telewizji kablowej i operatorzy telekomunikacyjni konkurują w oferowaniu klientom pełnego pakietu usług telekomunikacyjnych i rozrywkowych.
W takim środowisku operatorzy telewizji satelitarnej mogą być zmuszeni do oferowania usług szerokopasmowych, w tym głosu i danych, aby zachować konkurencyjność w stosunku do operatorów telefonicznych i kablowych, i mogą postrzegać WiMAX jako potencjalne rozwiązanie umożliwiające osiągnięcie tego celu.
Emulacja T1 dla biznesu:Inną ważną szansą dla stacjonarnego WiMAX na rynkach rozwiniętych jest rozwiązanie dla konkurencyjnych T1/E1, ułamkowego T1/E1 lub usług o większej prędkości dla rynku biznesowego. Biorąc pod uwagę, że tylko niewielka część budynków komercyjnych na całym świecie ma dostęp do światłowodu, istnieje wyraźna potrzeba alternatywnych rozwiązań o dużej przepustowości dla klientów korporacyjnych.
Na rynku biznesowym istnieje zapotrzebowanie na usługi symetryczne T1/E1, dla których telewizja kablowa i DSL dotychczas nie spełniały wymagań technicznych. Tradycyjne usługi telekomunikacyjne w dalszym ciągu zaspokajają ten popyt przy stosunkowo niewielkiej konkurencji. Stacjonarne rozwiązania szerokopasmowe wykorzystujące technologię WiMAX mogłyby potencjalnie konkurować na tym rynku i przewyższać rozwiązania telefonii stacjonarnej pod względem czasu wprowadzenia na rynek, cen i dynamicznego zapewniania przepustowości.