Zanikanie cienia oznacza blaknięcie spowodowane przeszkodą spowodowaną budynkiem lub elementem naturalnym. Blaknięcie cieni zmienia się powoli i dlatego nazywane jest „powolnym blaknięciem”.
Statystyki wielokrotnie pokazują, że mediana poziomów odbieranych sygnałów ma rozkład logarytmiczno-normalny w zależności od czasu i lokalizacji w określonej odległości. Blaknięcie spowodowane lokalizacją (głównie przeszkodą) znacznie przewyższa blaknięcie spowodowane czasem. Dlatego głównym problemem związanym z blaknięciem cieni są zmiany lokalizacji.
Aby zminimalizować efekt blaknięcia cienia i zapewnić pewne prawdopodobieństwo pokrycia krawędzi, należy uwzględnić pewne poprawki. Nazywa się to „marginesem powolnego zanikania” lub „marginesem zanikania cienia”. Rysunek poniżej pokazuje związek pomiędzy marginesem powolnego zanikania a prawdopodobieństwem krawędzi komórki.
Różnica stwierdzona w powolnym zanikaniu jest odzwierciedlana przez odchylenie standardowe powolnego zanikania. Odchylenie standardowe powolnego zanikania pokazuje rozkład siły sygnału radiowego w różnych punktach testowych w podobnych odległościach od nadajnika.
To rozrzut wartości zbliżony do odchylenia standardowego siły sygnału w różnych punktach testowych z podobnych odległości. Odchylenie standardowe powolnego zanikania różni się w zależności od formy geologicznej.
Wartość mieści się w zakresie od 5 dB do 12 dB. Na prostych obszarach, takich jak obszary wiejskie i otwarte, odchylenie standardowe powolnego zanikania jest mniejsze niż na obszarach podmiejskich i miejskich. Wymóg odchylenia standardowego w gęsto zabudowanym obszarze miejskim z wysoce zintegrowanym układem budynków i wymogiem głębszego pokrycia wnętrz jest nawet wyższy niż w typowym środowisku miejskim. Tabela poniżej zawiera typowe odchylenia standardowe powolnego zanikania w różnych lokalizacjach geologicznych.
Typowy przykład odchyleń standardowych przy powolnym zanikaniu
Margines powolnego zanikania można uzyskać na podstawie prawdopodobieństwa pokrycia krawędzi komórki i odchylenia standardowego powolnego zanikania.
Wzór na obliczenie prawdopodobieństwa pokrycia krawędzi jest następujący:
Prawdopodobieństwo pokrycia krawędzi = 1 – Q (Margines powolnego zanikania/odchylenie standardowe powolnego zanikania)