Unbundling w telekomunikacji odnosi się do procesu regulacyjnego polegającego na oddzielaniu różnych komponentów lub usług w ramach sieci telekomunikacyjnej, umożliwiając wielu dostawcom usług dostęp do określonych elementów i korzystanie z nich bez konieczności budowania własnej infrastruktury. Celem unbundlingu jest promowanie konkurencji, zachęcanie do innowacji i zwiększanie wyboru dla konsumentów poprzez otwarcie dostępu do podstawowych obiektów sieciowych. Oto kluczowe aspekty unbundlingu w telekomunikacji:
1. Uwolnienie pętli lokalnej (LLU):
- Definicja: Uwolnienie pętli lokalnej obejmuje umożliwienie wielu dostawcom usług dostępu do kabli miedzianych lub światłowodowych „ostatniej mili”, które łączą centralę (CO) dostawcy usług telekomunikacyjnych z indywidualnymi domami i firmami.
- Cel: Celem LLU jest umożliwienie konkurencji w świadczeniu usług takich jak szerokopasmowy internet, komunikacja głosowa i inne usługi transmisji danych, poprzez zapewnienie alternatywnym dostawcom usług dostępu do infrastruktury fizycznej.
2. Udzielenie elementów sieci (NEU):
- Definicja: Udzielenie elementów sieci odnosi się do oddzielenia różnych elementów sieci, takich jak przełączniki, routery i urządzenia transmisyjne, w celu zapewnienia dostępu zewnętrznym dostawcom usług.
- Cel: NEU umożliwia konkurencyjnym usługodawcom korzystanie z określonych elementów infrastruktury sieci telekomunikacyjnej, sprzyjając konkurencji w świadczeniu usług i zachęcając do innowacyjności.
3. Hurtowa dzierżawa łączy (WLR):
- Definicja: Hurtowa dzierżawa łączy polega na oddzieleniu świadczenia fizycznych łączy miedzianych lub światłowodowych od świadczenia usług głosowych i szerokopasmowych. Umożliwia różnym usługodawcom dzierżawę łączy i oferowanie własnych usług.
- Cel: WLR promuje konkurencję na detalicznym rynku usług głosowych i szerokopasmowych, umożliwiając alternatywnym dostawcom usług oferowanie swoich usług w ramach tej samej infrastruktury fizycznej.
4. Dostęp do infrastruktury:
- Sieci otwartego dostępu: Rozdzielenie promuje koncepcję sieci otwartego dostępu, w których wielu dostawców usług może korzystać z tej samej podstawowej infrastruktury w celu świadczenia swoich usług.
- Udostępnianie obiektów: Dostawcy usług mogą współużytkować infrastrukturę fizyczną, taką jak kanały, słupy lub przewody, co ogranicza potrzebę powielania inwestycji w obiekty sieciowe.
5. Ramy prawne:
- Nadzór rządowy: Unbundling często wiąże się z interwencją regulacyjną mającą na celu zapewnienie sprawiedliwego i niedyskryminującego dostępu do podstawowej infrastruktury telekomunikacyjnej.
- Organy regulacyjne: Organy regulacyjne mogą ustalać zasady i standardy regulujące proces rozdziału, zapewniając wspieranie konkurencji przy jednoczesnym zachowaniu stabilności i niezawodności całej sieci telekomunikacyjnej.
6. Korzyści:
- Większa konkurencja: Rozdzielenie promuje konkurencję, umożliwiając wielu dostawcom usług oferowanie usług w ramach tej samej infrastruktury fizycznej.
- Niższe ceny: Zwiększona konkurencja często prowadzi do niższych cen dla konsumentów, ponieważ usługodawcy starają się wyróżnić na tle innych poprzez ceny i ofertę usług.
- Innowacja: Unbundling zachęca do innowacji w świadczeniu usług, ponieważ różni dostawcy konkurują w oferowaniu unikalnych i zaawansowanych usług.
Podsumowując, unbundling w telekomunikacji polega na oddzieleniu różnych elementów infrastruktury sieciowej, aby umożliwić wielu usługodawcom niezależny dostęp do tych elementów i korzystanie z nich. Celem jest promowanie konkurencji, wspieranie innowacyjności i zwiększanie wyboru konsumentów na rynku telekomunikacyjnym.