Wat zijn de soorten gegevensradiodragers in LTE?
In Long-Term Evolution (LTE)-netwerken, die een standaard zijn voor draadloze communicatie, wordt de gegevensoverdracht georganiseerd in verschillende radiodragers om verschillende soorten gegevens en diensten efficiënt te beheren. LTE definieert verschillende soorten radiodragers om tegemoet te komen aan de uiteenlopende vereisten van toepassingen en diensten. Laten we dit soort radiodragers in detail onderzoeken:
Verkeersradiodragers (DTCH – Dataverkeerkanaal):
AMBR (Allocation and Retention Priority): Dit is een type Traffic Radio Bearer dat wordt gebruikt voor de overdracht van gebruikersgegevens. AMBR is gekoppeld aan een specifieke gebruiker en vertegenwoordigt de totale maximaal toegestane uplink- en downlink-bitsnelheden voor die gebruiker. Deze tarieven kunnen worden aangepast op basis van het abonnement van de gebruiker en de netwerkvoorwaarden.
Radiodragers signaleren (DCCH – speciaal besturingskanaal):
SRB (Signaling Radio Bearer): SRB’s worden gebruikt voor de verzending van besturingsvlaksignaleringsberichten tussen de gebruikersapparatuur (UE) en het geëvolueerde knooppunt B (eNodeB), dat deel uitmaakt van de LTE-infrastructuur. Er zijn twee soorten SRB’s:
- SRB1: Het wordt gebruikt voor de initiële toegang en het tot stand brengen van verbindingen, inclusief de uitwisseling van beveiligingsgerelateerde informatie tijdens het verbindingsproces.
- SRB2: Dit wordt gebruikt voor de uitwisseling van Radio Resource Control (RRC)-berichten, die essentieel zijn voor het onderhouden van de verbinding en het beheren van verschillende procedures in het LTE-netwerk.
Bearer-typen op basis van QoS (Quality of Service):
GBR (Guaranteed Bit Rate): GBR-dragers worden gebruikt voor diensten die een gegarandeerde, constante bitsnelheid vereisen, zoals spraak- of video-oproepen. Deze dragers zorgen ervoor dat de opgegeven bitsnelheid altijd beschikbaar is, waardoor een stabiele verbinding voor realtime services ontstaat.
Niet-GBR (niet-gegarandeerde bitsnelheid): Niet-GBR-dragers worden gebruikt voor services waarvoor geen gegarandeerde constante bitsnelheid vereist is, zoals surfen op het web of e-mail. Ze bieden meer flexibiliteit wat betreft de toewijzing van bronnen, waardoor een efficiënt gebruik van netwerkbronnen mogelijk wordt.
Bearer-typen op basis van QCI (QoS Class Identifier):
QCI 1-4: Deze QCI’s worden gebruikt voor GBR-dragers en worden geassocieerd met diensten zoals spraak- en videogesprekken, die een lage latentie en hoge betrouwbaarheid vereisen.
QCI 5-9: Deze QCI’s worden gebruikt voor niet-GBR-dragers en dekken verschillende diensten zoals surfen op het web, e-mail en bestandsoverdracht. Ze kunnen verschillende vereisten hebben op het gebied van latentie en betrouwbaarheid, waardoor flexibiliteit bij de toewijzing van middelen mogelijk is.
Standaarddrager en speciale drager:
Standaarddrager: Wanneer een UE in eerste instantie verbinding maakt met het LTE-netwerk, wordt er een standaarddrager tot stand gebracht. Deze drager wordt gebruikt voor initiële communicatie en wordt doorgaans geassocieerd met lagere QoS-parameters.
Dedicated Bearer: Speciale dragers worden ingesteld na de standaarddrager en zijn geassocieerd met hogere QoS-parameters. Ze worden gebruikt voor specifieke diensten of toepassingen, zoals multimediastreaming of online gaming.
Nooddrager:
Emergency Bearer: LTE-netwerken ondersteunen hulpdiensten, en een nooddrager is bedoeld voor het afhandelen van noodoproepen. Het zorgt ervoor dat noodoproepen de hoogste prioriteit en servicekwaliteit krijgen in tijden van netwerkcongestie.
IMS-drager (IP-multimediasubsysteem):
IMS Bearer: Deze dragers worden gebruikt voor IP-multimediadiensten zoals voice over LTE (VoLTE) en videogesprekken. IMS-dragers zorgen voor een efficiënte afhandeling van multimediaverkeer via het LTE-netwerk.
Samenvattend maken LTE-netwerken gebruik van verschillende soorten radiodragers om verschillende soorten gegevens en diensten te huisvesten. Deze dragers worden onderscheiden op basis van hun kenmerken, inclusief hun doel (verkeer of signalering), QoS-vereisten, bitsnelheidgaranties en QCI-toewijzingen. Dankzij deze diversiteit aan dragers kunnen LTE-netwerken efficiënt een breed scala aan toepassingen en diensten verwerken, terwijl het gebruik van hulpbronnen wordt geoptimaliseerd en een goede gebruikerservaring wordt gegarandeerd.