De termen ‘4G’ en ‘LTE’ worden vaak door elkaar gebruikt, maar het is essentieel om hun onderscheid te begrijpen. “4G” (4e generatie) is een brede term die verschillende geavanceerde draadloze communicatietechnologieën omvat. LTE (Long-Term Evolution) is daarentegen een specifieke technologie die onder de 4G-paraplu valt. Laten we, om een gedetailleerde uitleg te geven, de historische tijdlijn en evolutie van deze technologieën verkennen:
1. 4G (4e generatie):
Achtergrond:
- Het concept van 4G ontstond als de volgende generatie draadloze communicatietechnologie, ontworpen als opvolger van 3G (3e generatie). Het doel was om hogere datasnelheden, verbeterde netwerkcapaciteit en verbeterde prestaties voor mobiele communicatie te bieden.
Hoofddoelstellingen:
- De Internationale Telecommunicatie Unie (ITU) heeft specifieke prestatiecriteria gedefinieerd voor technologieën die als 4G moeten worden beschouwd. Deze criteria omvatten maximale datasnelheden, spectrale efficiëntie en geavanceerde mogelijkheden zoals naadloze overdrachten.
Initiële technologieën die 4G claimen:
- Verschillende technologieën werden aanvankelijk op de markt gebracht als 4G, waaronder WiMAX en LTE. Deze technologieën voldeden echter niet volledig aan de oorspronkelijke criteria van de ITU voor 4G.
ITU’s IMT-geavanceerde standaard:
- Om de verwarring aan te pakken heeft de ITU de IMT-Advanced-standaard geïntroduceerd, waarin de vereisten voor echte 4G-technologieën worden gespecificeerd. Deze standaard heeft de weg geëffend voor geavanceerde draadloze netwerken die hogere datasnelheden en betere prestaties kunnen leveren.
2. LTE (evolutie op lange termijn):
Ontwikkeling:
- LTE, specifiek bekend als Long-Term Evolution, is ontwikkeld als standaard om aan de eisen van IMT-Advanced te voldoen en dientengevolge erkend te worden als een echte 4G-technologie.
Vrijgave van LTE-standaarden:
- De LTE-standaarden zijn ontwikkeld door het 3rd Generation Partnership Project (3GPP), een samenwerkingsinitiatief waarbij meerdere organisaties voor telecommunicatiestandaarden betrokken zijn.
Commerciële implementatie:
- LTE-netwerken werden rond 2009 commercieel ingezet en markeerden een aanzienlijke sprong voorwaarts in de draadloze communicatietechnologie. LTE bood substantiële verbeteringen ten opzichte van zijn voorganger, 3G, op het gebied van datasnelheden, latentie en algehele netwerkprestaties.
Belangrijkste kenmerken van LTE:
- LTE introduceerde verschillende belangrijke functies, waaronder OFDMA (Orthogonal Frequency Division Multiple Access) voor efficiënt spectrumgebruik, MIMO (Multiple Input Multiple Output) voor verbeterde datasnelheden en geavanceerde modulatieschema’s.
Migratiepad:
- LTE bood een migratiepad voor netwerkexploitanten die overstappen van 3G naar een meer geavanceerde 4G-technologie. Het maakte het naast elkaar bestaan van beide technologieën mogelijk tijdens de overgangsperiode.
Evolutie met LTE-Advanced en LTE-Advanced Pro:
- LTE bleef zich ontwikkelen met daaropvolgende releases, waaronder LTE-Advanced en LTE-Advanced Pro, waarbij extra functies werden geïntroduceerd, zoals carrier-aggregatie, verbeterde MIMO en ondersteuning voor modulatieschema’s van hogere orde.
Conclusie:
Samenvattend vertegenwoordigt de term “4G” het bredere concept van de vierde generatie draadloze communicatietechnologie. LTE is als specifieke technologie ontwikkeld om te voldoen aan de criteria die de ITU heeft gesteld voor echte 4G-standaarden. Terwijl de marketing van technologieën die de 4G-status claimden voorafging aan de voltooiing van de IMT-Advanced-standaard, ontpopte LTE zich als een belangrijke speler in het echte 4G-landschap, die geavanceerde mogelijkheden biedt en de mogelijkheden voor draadloze communicatie aanzienlijk verbetert. Daarom kwam LTE, als 4G-technologie, na de conceptualisering van 4G en de oprichting van de IMT-Advanced-standaard.