Een algemeen aanvaarde definitie van capaciteit is die van Shannon, waarin wordt gesteld dat capaciteit de maximaal haalbare reeks snelheden is in meerdere toegangskanalen met een willekeurig kleine foutkans. Omdat deze maatstaf een prestatielimiet vertegenwoordigt, wordt in de praktijk de som van de verzonden datasnelheden (downlink) of de geaggregeerde datasnelheden gebruikt.
Echter, met de toegenomen beschikbaarheid van nieuwe diensten in draadloze netwerken, wordt de door de gebruiker waargenomen kwaliteit of QoS nu ook opgenomen in veel capaciteitsmaatregelen. Spraakdiensten zijn bijvoorbeeld lange tijd ontworpen met een foutkans (geen verbinding) variërend van 1% tot 3%. In de datacentrische wereld zou de systeemcapaciteit kunnen worden gedefinieerd als de maximale geaggregeerde datasnelheid, met de beperking dat de gemiddelde de ervaren kwaliteit van alle stromen in het systeem moet worden verwezenlijkt volgens een bepaald doel.
Als “gemiddelde” ervaren kwaliteit kunnen we de “gemiddelde” vertraging van alle verzonden pakketten of de “gemiddelde” pakketdoorvoer vermelden. Omdat de vereiste “gemiddelde” ervaring varieert tussen verschillende diensten, zal de door de operators gekozen verkeersmix een sterke invloed hebben op de uiteindelijke maximale totale datasnelheid die vereist zal zijn, en smartphones zullen de situatie nog ingewikkelder maken met hun nieuwe gebruikersgedragspatroon.
Het doel van LTE-capaciteitsdimensionering is het verkrijgen van de PS-doorvoer die in het netwerk wordt ondersteund, op basis van de beschikbare bandbreedte en kanaalconditie van elke gebruiker. In het diagram vindt u een overzicht op hoog niveau van het capaciteitsplanningsproces en de invoervereiste.
Voorbeelden van “Scenarioparameters” en “Apparatuurparameters” zijn ook te zien in de figuur.
De meeste van deze parameters zijn vergelijkbaar met de parameters die worden gebruikt voor de dimensionering van 2G/3G-netwerken. Door de bijdrage van al deze parameters zorgvuldig te overwegen, kunnen netwerkplanningsingenieurs bepalen aan welk klantenserviceniveau kan worden voldaan.
Desalniettemin zal de komst van smartphones, die een heel ander gedrag vertonen dan functionele telefoons, een nieuw niveau van uitdagingen toevoegen aan planningsingenieurs. Ze wisselen regelmatig van status tussen “inactief” en “verbonden”, de snelle rustfunctie dwingt de terminal om elke zes tot acht seconden naar een “inactieve” toestand over te schakelen om de batterij te sparen, en het servicehartslagmechanisme communiceert periodiek met de applicatie server. Volgens signaalstatistieken van de operator creëert één smartphone 14 maal de signaalbelasting van een featurephone.
Bovendien zal het toenemende populaire niveau van applicaties zoals Twitter de evolutie van het klantgedrag en het verkeersmodel in de komende jaren versnellen. Het gemiddelde abonneegebruik op drukke uren is snel gestegen van de lage 10 kbps (sinds R99/1xRTT) naar de midden tot hoge 30 kbps nu.