SCTP (Akış Kontrol İletim Protokolü) kalp atışı mekanizması, SCTP uç noktalarının (ana bilgisayarlar) birbirlerinin canlılığını ve kullanılabilirliğini doğrulamak için periyodik olarak kalp atışı mesajları alışverişinde bulunmalarına izin vererek çalışır. Bu kalp atışı mesajları, SCTP’nin ilişki bakım prosedürlerinin bir parçasıdır ve ağ arızaları veya ana bilgisayar arızaları nedeniyle bir eş uç noktasının erişilemez hale gelip gelmediğini tespit etmeye yardımcı olur. Bir uç nokta, belirli bir zaman aşımı süresi içinde eşinden kalp atışı mesajları almayı durdurursa, eşin erişilemez olduğunu düşünür ve ilişkilendirmeyi yeniden kurmaya çalışmak veya çoklu adresleme etkinleştirilmişse alternatif bir yola geçmek gibi uygun eylemleri gerçekleştirebilir.
SCTP (Akış Denetimi İletim Protokolü), mesajların güvenilir ve sıralı teslimini gerektiren uygulamalar için tasarlanmış güvenilir, mesaj odaklı bir taşıma protokolü olarak çalışır. SCTP, uç noktalar arasında ilişkiler kurarak bunların tek bir bağlantı içinde birden fazla akışta veri alışverişinde bulunmasına olanak tanır. SCTP, ilişkilendirme kurulumu için dört yönlü bir el sıkışma kullanır; bağlantı noktası numaraları, doğrulama etiketleri ve başlangıç sıra numaraları gibi parametrelerin alışverişini yapar. Bir ilişki kurulduğunda SCTP, veri bütünlüğünü ve akış kontrolünü sürdürmek için onayları, yeniden iletimleri ve tıkanıklık kontrol mekanizmalarını kullanarak mesajların güvenilir bir şekilde teslim edilmesini sağlar.
SCTP çoklu ana bilgisayar, bir uç noktanın (ana bilgisayar) kendisiyle ilişkilendirilmiş birden fazla IP adresine sahip olmasını sağlayarak hata toleransının ve ağ dayanıklılığının artmasına olanak tanır. SCTP’de çoklu ev sahipliği, bir uç noktanın aynı anda birden fazla IP adresiyle ilişkileri sürdürmesine izin vererek çalışır. Her ilişkilendirme, artıklık ve yük dengeleme yetenekleri sağlayan farklı bir IP adresi kümesi kullanabilir. Bir IP adresine ulaşılamaz hale gelirse veya arızalanırsa SCTP, devam eden veri iletimini kesintiye uğratmadan aynı uç noktayla ilişkili alternatif bir IP adresine geçebilir. Bu esneklik, ağ bağlantısının ve kullanılabilirliğinin kritik olduğu ortamlarda SCTP’nin güvenilirliğini artırır.
SCTP protokolündeki TSN (İletim Sıra Numarası), bir ilişki içindeki SCTP uç noktaları arasında değiştirilen veri parçalarını benzersiz şekilde tanımlamak ve sıralamak için kullanılan 32 bitlik bir alandır. TSN’ler, gönderen uç nokta tarafından sırayla atanır ve yinelenen veri parçalarını tespit etmek, mesajların sıralı teslimini sağlamak ve SCTP ilişkisi içindeki akış kontrolünü yönetmek için kullanılır. SCTP üzerinden iletilen her veri parçası, alıcı uç noktaların orijinal mesaj sırasını yeniden yapılandırmasına ve kayıp veya sıra dışı veri parçalarını tespit etmesine olanak tanıyan bir TSN içerir. TSN’ler, SCTP’nin mesaj odaklı iletişim modelinde mesaj bütünlüğünü ve güvenilirliğini korumada çok önemli bir rol oynar.