Oczywiście pierwszym zastosowaniem, dla którego opracowano i wdrożono alternatywę bezprzewodową, była telefonia głosowa. Systemy te, zwane bezprzewodową pętlą lokalną (WLL), odniosły duży sukces w krajach rozwijających się, takich jak Chiny, Indie, Indonezja, Brazylia i Rosja, gdzie dużego zapotrzebowania na podstawowe usługi telefoniczne nie można było obsłużyć przy użyciu istniejącej infrastruktury.
W rzeczywistości systemy WLL oparte na standardach cyfrowej telefonii bezprzewodowej (DECT) i wielodostępu z podziałem kodowym (CDMA) są nadal wdrażane na tych rynkach.
W tym samym czasie kilka małych start-upów skupiło się wyłącznie w sprawie świadczenia
usług dostępu do Internetu za pomocą sieci bezprzewodowej.
W tym samym czasie kilka małych start-upów skupiło się wyłącznie w sprawie świadczenia
usług dostępu do Internetu za pomocą sieci bezprzewodowej.
Firmy te, dostawcy usług bezprzewodowego Internetu (WISP), zazwyczaj wdrażają systemy w pasmach 900 MHz i 2,4 GHz zwolnionych z licencji. Większość tych systemów wymagała zainstalowania anten w siedzibie klienta, na dachach lub pod okapami budynków.
Wdrożenia ograniczały się głównie do wybranych dzielnic i małych miast.
Wdrożenia ograniczały się głównie do wybranych dzielnic i małych miast.
Te wczesne systemy zazwyczaj oferowały prędkości do kilkuset kilobitów na sekundę. Późniejsze ewolucje systemów zwolnionych z licencji były w stanie zapewnić wyższe prędkości.