Fala radiowa może być propagowana od anteny nadawczej do anteny odbiorczej na wiele sposobów: prostopadła fala padająca lub fala załamania podłoża, fala dyfrakcyjna, fala odbicia w troposferze, fala odbicia w jonosferze, jak pokazano na schemacie. Jeśli chodzi o falę radiową, najprostszym sposobem propagacji pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem jest propagacja w wolnej przestrzeni.
Jedna to prostopadła fala padania; druga to fala odbicia od podłoża. Wynik nałożenia prostopadłej fali padającej i fali odbitej może wzmocnić lub osłabić sygnał, co jest znane jako efekt wielościeżkowy. Fala dyfrakcyjna jest głównym źródłem sygnału radiowego dla obszarów zacienionych, takich jak wnętrza budynków.
Ścieżka propagacji połączeń między satelitami, takich jak połączenia optyczne GEO-GEO, LEO-GEO i LEO-LEO, nie jest narażona na absorpcję i rozpraszanie atmosferyczne. W telekomunikacji ścieżka propagacji to sztuczna lub naturalna cecha fizyczna, która znajduje się wystarczająco blisko ścieżki radiowej, aby spowodować mierzalną przyczynę.
Siła fali dyfrakcyjnej w dużym stopniu zależy od środowiska propagacji. Im wyższa częstotliwość, tym słabszy będzie sygnał dyfrakcyjny. Fala odbicia troposfery pochodzi z troposfery. Heterogeniczne media w troposferze zmieniają się od czasu do czasu ze względu na pogodę.
Jego współczynnik odbicia maleje wraz ze wzrostem wysokości. Ten powoli zmieniający się współczynnik odbicia powoduje zakrzywienie fali radiowej. Tryb troposfery ma zastosowanie do komunikacji bezprzewodowej, gdzie długość fali jest mniejsza niż 10 m (tj. częstotliwość jest większa niż 30 MHz).
Propagacja odbić w jonosferze
Gdy długość fali radiowej jest mniejsza niż 1 m (częstotliwość większa niż 300 MHz), reflektorem jest jonosfera. W fali radiowej odbitej od jonosfery może występować jeden lub wiele przeskoków, więc ta propagacja ma zastosowanie w komunikacji na duże odległości. Podobnie jak troposfera, jonosfera również charakteryzuje się ciągłą fluktuacją.
W typowym środowisku komórkowej komunikacji mobilnej stacja mobilna jest zawsze znacznie krótsza niż BTS. Bezpośrednia droga pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem jest blokowana przez budynki lub inne obiekty.
Dlatego komunikacja pomiędzy komórkowym BTS-em a stacją mobilną odbywa się wieloma innymi torami niż tor bezpośredni. W paśmie UHF fala elektromagnetyczna z nadajnika do odbiornika rozprzestrzenia się przede wszystkim poprzez rozpraszanie, to znaczy fala elektromagnetyczna odbija się od płaszczyzny budynku lub załamuje się od obiektów sztucznych lub naturalnych.