Konwencjonalna formuła blokowania i jej analiza dla cdma.
W systemach AMPS i TDMA kanały głosowe/ruchowe są przypisywane użytkownikom, o ile są one dostępne. Biorąc pod uwagę wymagany ruch oferowany, model Erlanga B służy do określenia liczby kanałów ruchu wymaganych do zapewnienia określonego poziomu usług. Model Erlang B opiera się na modelu obsługi bez stania w kolejce. Innymi słowy, wszystkie zablokowane połączenia zostaną usunięte.
Obciążenie ruchu jest iloczynem szybkości połączeń i czasu utrzymywania połączeń. Jest to wielkość bezwymiarowa
mierzone w Erlangach. Jeden Erlang to natężenie ruchu w kanale ruchu, który jest stale zajęty. Stopień usług to termin używany do ilościowego określenia zakresu, w jakim występują przeciążenia w dowolnym systemie trunkingowym i zwykle wyrażany jest jako prawdopodobieństwo wykrycia blokady. Blokowanie w AMPS i TDMA definiuje się jako występujące, gdy wszystkie częstotliwości głosowe (dla AMPS) lub przedziały czasowe (dla TDMA) zostały przydzielone innym stacjom abonenckim.
Podane wartości dotyczące obciążenia ruchem i poziomu usług systemów komórkowych są zwykle podawane w godzinach szczytu. Godzina zajętości jest definiowana jako nieprzerwany godzinny okres w ciągu dnia, podczas którego system doświadcza największego średniego natężenia ruchu.
Wzór Erlanga B jest dany wzorem:
P blokowanie = (Ac/ci)/((cEk=0)*(Ak/Ki))
Gdzie
A to oferowany ruch
C to liczba dostępnych serwerów
Założenia modelu Erlanga „B”:
- Liczba potencjalnych użytkowników jest nieskończona
- Odstępy między powstaniami są losowe
- Czas utrzymywania połączeń jest losowy
- Czas zestawienia połączenia jest znikomy