Opcja maski podsieci w sieci odnosi się do ustawienia konfiguracyjnego, które definiuje granice (lub podsieć) segmentu sieci. Jest to 32-bitowa liczba, zwykle wyrażana w notacji dziesiętnej z kropkami (np. 255.255.255.0), która towarzyszy adresowi IP. Maska podsieci określa, która część adresu IP identyfikuje sieć, a która część identyfikuje hosta w tej sieci. Stosując maskę podsieci do adresu IP, urządzenia w sieci mogą określić, czy inny adres IP należy do tego samego segmentu sieci lokalnej, czy też wymaga trasowania przez bramę.
Ustawienie maski podsieci to specyficzna konfiguracja stosowana do urządzeń lub interfejsów sieciowych w celu zdefiniowania podsieci, do której one należą. Jest używany w połączeniu z adresami IP do podziału większej sieci IP na mniejsze, łatwiejsze w zarządzaniu podsieci (podsieci). Maska podsieci jest niezbędna, aby urządzenia mogły określić, czy adres IP jest lokalny w ich podsieci, czy też wymaga przekazania do innego segmentu sieci. Na przykład maska podsieci 255.255.255.0 (lub /24 w notacji CIDR) wskazuje, że pierwsze trzy oktety adresu IP służą do identyfikacji sieci, a ostatni oktet identyfikuje poszczególne hosty w tej sieci.
Maska podsieci i brama domyślna służą różnym celom w sieci. Maska podsieci definiuje granice segmentu sieci lokalnej, wskazując, która część adresu IP identyfikuje sieć, a która część identyfikuje hosta. Jest używany przez urządzenia do określenia, czy inny adres IP należy do tej samej podsieci, czy też wymaga trasowania przez bramę, aby do niego dotrzeć. Natomiast brama domyślna to konkretny adres IP przypisany do urządzeń, który służy jako domyślna trasa dla ruchu kierowanego do miejsc docelowych poza ich lokalną podsiecią. Podczas gdy maska podsieci definiuje wewnętrzne granice sieci, brama domyślna kieruje ruch do sieci zewnętrznych lub miejsc docelowych poza podsiecią lokalną.
Adresowanie IP, liczba 32 odnosi się do rozmiaru prefiksu sieci lub maski podsieci zastosowanej do adresu IP. W szczególności maska podsieci 255.255.255.255 (lub /32 w notacji CIDR) wskazuje, że cały 32-bitowy adres IP jest używany do identyfikacji pojedynczego hosta w sieci. Ta konfiguracja jest zwykle używana w łączach punkt-punkt lub interfejsach pętli zwrotnej, gdzie każde urządzenie wymaga unikalnego, indywidualnego adresu IP w tej samej podsieci. Zasadniczo maska podsieci /32 określa, że nie ma bitów podsieci i że cała przestrzeń adresowa jest przeznaczona do identyfikacji konkretnego hosta w sieci, bez żadnych dodatkowych podziałów na adresy sieciowe lub rozgłoszeniowe.