Inżynierowie zajmujący się planowaniem łączności radiowej muszą zrozumieć konfigurację sieci istniejącego operatora, a także jej zasięg. Jest to szczególnie ważne przed zaprojektowaniem jakiejkolwiek sieci, która wymaga późniejszego zaangażowania w KPI. W przypadku każdego wdrożenia LTE w Greenfield konieczne będzie przekazanie InterRAT albo ze względu na lukę w zasięgu sieci LTE, albo na obrzeżach sieci LTE do obszaru poza jej zasięgiem.
Dlatego też zrozumienie bieżącego stanu sieci bazowej zarówno z punktu widzenia zasięgu, jak i wydajności ma kluczowe znaczenie przy finalizowaniu projektu sieci LTE i planowaniu jej przepustowości.
Na przykład,
- Nierozsądne jest umieszczanie granicy InterRAT w mocno zatłoczonym obszarze.
- Podobnie niewłaściwa jest lokalizacja granicy InterRAT w miejscu, w którym istniejąca sieć 3G lub 2G ma słaby zasięg.
- Nie zaleca się również umieszczania granicy InterRAT wzdłuż obszaru przygranicznego interRNC/BSC lub inter PLMN.
- Spróbuj zlokalizować granicę LTE InterRAT w obszarze, w którym sieć operatora oferuje dobrą przepustowość, aby zmniejszyć poziom przyszłych reklamacji operatora.
Aby inteligentnie podjąć decyzję o granicach InterRAT, uzasadnione jest zażądanie od operatora informacji o obciążeniu ruchem i wydajności w odniesieniu do istniejącej sieci zarówno w obrębie proponowanej sieci LTE, jak i na jej obrzeżach
Wymóg pokrycia autostrad i tuneli
Większość operatorów będzie wymagać dobrego zasięgu wzdłuż głównych autostrad i głównych tuneli ze względu na strategiczną widoczność usług. W obu sytuacjach ruch będzie prawdopodobnie duży, ale o niskim natężeniu, dlatego dopuszczalne jest zapewnienie mniejszej przepustowości.
W LTE oznacza to albo mniejszą przepustowość, małą moc nadawania, albo jeszcze mniejszą złożoność MIMO, o ile zasięg jest odpowiedni. Jednym z głównych problemów w przypadku tego typu pokrycia jest wykonalność instalacji, na przykład ze względu na ograniczenia dotyczące przestrzeni i klimatyzacji w tunelu lub ograniczenia lokalizacji wzdłuż głównej autostrady, dlatego planista radiowy musi również upewnić się, że zostanie wybrany odpowiedni typ eNodeB. Ogólnie rzecz biorąc, NIE jest dobrą praktyką poleganie na zewnętrznych eNodeB w celu zapewnienia pokrycia wnętrza tunelu.
Dostępność i dokładność bazy danych o terenie i bałaganie
Może się to nie wydawać ważne, ale rozdzielczość i dokładność informacji o terenie i bałaganie będzie miała DUŻY wpływ na niezawodność ostatecznego projektu sieci. Rozdzielczość bałaganu wynosi 10 m, 25 m, 50 m, 100 m i więcej, w zależności od zapłaconej ceny oraz lokalizacji bałaganu. Na przykład obszar śródmieścia będzie wymagał wyższej rozdzielczości, podczas gdy obszary wiejskie będą mogły akceptować dane o niższej rozdzielczości.
Oprócz rozdzielczości danych ważne jest również zapewnienie, że dane bałaganu nie zostaną przesunięte z rzeczywistej lokalizacji konstrukcyjnej.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest to, kiedy baza danych została udostępniona i kiedy dokonano ostatniej aktualizacji. Bardzo warto porównać informacje o bałaganie z innymi źródłami informacji, np. Google Earth (zwykle z opóźnieniem od 3 do 6 miesięcy), aby upewnić się, że uwzględniono krytyczne struktury.