Hier schrijf ik over LTE TDD-specifieke frequentieplanningoverwegingen. Waar u op moet letten en waarom voor TDD-frequentieplanning.
Het is heel gebruikelijk dat telecomoperatoren binnen de TDD-band van LTE een breder ongepaard spectrum hebben dan de bandbreedte gedefinieerde maximale draaggolfbandbreedte van 20 MHz. Als gevolg hiervan is de selectie van draaggolfbandbreedte voor meerdere draaggolfcondities ook complexer in TDD dan in FDD.
Bovendien is het naast elkaar bestaan van WiMAX binnen hetzelfde TDD-spectrum ook heel gebruikelijk en dit heeft de carrier- en bandbreedteplanning voor het LTE TDD-netwerk verder gecompliceerd vanuit het perspectief van carrierplanning.
Planningsingenieurs moeten rekening houden met al deze variaties, samen met de doorvoer- en dekkingsvereisten van de klant, als het gaat om TDD-frequentieplanning.
Bovendien vereisen draaggolfbandbreedte, co-frequentie en tijdverdeling tussen uplink en downlink in TDD ook een zorgvuldige selectie van guardband en pilot-tijdslot (DwPTS, GP en UpPTS).
Als er niet voldoende scheiding wordt aangebracht, ontstaat er veel co-channel interferentie, wat de doorvoerprestaties aanzienlijk zal verslechteren.
Ten slotte moeten alle cellen, om TDD goed te laten werken, in de tijdsynchrone modus werken om te voorkomen dat er extra interferentie in het netwerk wordt geïntroduceerd. IEEE 1588v2-implementatie wordt aanbevolen en zal helpen de integriteit van tijdsynchronisatie binnen het LTE TDD-netwerk te garanderen.