Om de foutbescherming en de beveiliging van gegevens te verbeteren, zijn de gegevens interleaved en is het type Diagonaal. Laten we eens kijken hoe het werkt.
Het onderstaande diagram illustreert, in vereenvoudigde vorm, diagonale interleaving toegepast op een datakanaal van 9,6 kbit/s.
Het diagram toont een reeks ‘datablokken’ na het eerder beschreven coderingsproces, allemaal van dezelfde abonnee. Elk blok bevat 456 bits, deze blokken zijn verdeeld in vier blokken van elk 114 bits. Deze blokken worden vervolgens met elkaar verweven.
De eerste 6 bits van het eerste blok worden in de eerste burst geplaatst. De eerste 6 bits van het tweede blok worden in de tweede burst geplaatst, enzovoort. Elk blok van 114 bits wordt over 19 bursts verdeeld en het totale blok van 456 bits wordt over 22 bursts verspreid.
Er wordt gezegd dat gegevenskanalen een interleaving-diepte van 22 hebben, hoewel dit ook wel een interleaving-diepte van 19 wordt genoemd.
Transmissiegegevens
De databits worden over een groot aantal bursts verspreid om ervoor te zorgen dat de gegevens worden beschermd. Als een burst verloren gaat, zal daarom slechts een zeer kleine hoeveelheid data uit één datablok daadwerkelijk verloren gaan. Dankzij de gebruikte foutbeveiligingsmechanismen kunnen de verloren gegevens worden gereproduceerd op de ontvanger.
Deze grote interleaving-diepte zorgt, hoewel deze een hoge mate van foutbestendigheid biedt, voor een tijdsvertraging in de overdracht van de gegevens. Als de datatransmissie enigszins wordt vertraagd, heeft dit geen invloed op de ontvangstkwaliteit, terwijl bij spraak, als er een vertraging zou worden geïntroduceerd, dit door de abonnee zou kunnen worden gedetecteerd. Dit is de reden waarom spraak een kortere tussenvoegdiepte gebruikt.