GSM (Global System for Mobile Communications) en CDMA (Code Division Multiple Access) zijn twee verschillende technologieën die worden gebruikt in mobiele communicatienetwerken. Dit zijn de belangrijkste verschillen tussen GSM en CDMA:
1. Meerdere toegangsmethode:
- GSM:
- GSM gebruikt Time Division Multiple Access (TDMA) als meervoudige toegangsmethode. In TDMA wordt het beschikbare frequentiespectrum verdeeld in tijdslots en krijgt elke gebruiker een specifiek tijdslot toegewezen voor verzending.
- CDMA:
- CDMA daarentegen maakt gebruik van Code Division Multiple Access. Bij CDMA kunnen meerdere gebruikers tegelijkertijd over dezelfde frequentieband zenden en krijgt elke gebruiker een unieke code toegewezen om zijn of haar signaal te onderscheiden.
2. SIM-kaarten:
- GSM:
- GSM-netwerken gebruiken SIM-kaarten (Subscriber Identity Module) om gebruikers te authenticeren en identificeren. De simkaart bevat de gegevens van de gebruiker, inclusief het telefoonnummer en de netwerkverificatiesleutel.
- CDMA:
- CDMA-netwerken gebruiken simkaarten niet op dezelfde manier. In plaats daarvan wordt de informatie van de abonnee opgeslagen in de database van het netwerk en wordt de authenticatie rechtstreeks door het netwerk uitgevoerd.
3. Netwerk architectuur:
- GSM:
- GSM heeft een meer gedecentraliseerde netwerkarchitectuur. Het bestaat uit meerdere onderling verbonden basisstations, elk bestuurd door een Base Station Controller (BSC). De BSC’s zijn verbonden met een mobiel schakelcentrum (MSC), dat verbinding maakt met het openbare geschakelde telefoonnetwerk (PSTN).
- CDMA:
- CDMA-netwerken hebben vaak een meer gecentraliseerde architectuur. De basisstations zijn verbonden met een Base Station Controller (BSC) of Base Station Transceiver Station (BTS), die is verbonden met een Mobile Switching Center (MSC) of een soortgelijke entiteit.
4. Handsets en compatibiliteit:
- GSM:
- GSM-handsets zijn doorgaans beter uitwisselbaar tussen verschillende netwerken en landen. Als een telefoon ontgrendeld is, kan deze met elk GSM-netwerk worden gebruikt door de juiste simkaart te plaatsen.
- CDMA:
- CDMA-handsets zijn vaak gekoppeld aan een specifieke provider. Hoewel sommige CDMA-telefoons kunnen worden ontgrendeld of kunnen worden gebruikt met verschillende CDMA-netwerken, is de compatibiliteit over het algemeen beperkter vergeleken met GSM.
5. Internationale roaming:
- GSM:
- GSM-netwerken hebben brede internationale roaming-ondersteuning. Gebruikers kunnen hun GSM-telefoons eenvoudig in verschillende landen gebruiken door de SIM-kaart te wisselen of door internationale roamingdiensten te gebruiken.
- CDMA:
- CDMA-netwerken hadden historisch gezien beperktere internationale roamingmogelijkheden. De adoptie van LTE-technologie in CDMA-netwerken heeft echter de internationale roaming-opties verbeterd.
6. Dataoverdracht:
- GSM:
- GSM richtte zich oorspronkelijk op spraakcommunicatie, maar evolueerde later om datatransmissie te ondersteunen. GPRS (General Packet Radio Service) en EDGE (Enhanced Data Rates for GSM Evolution) technologieën werden geïntroduceerd voor datadiensten.
- CDMA:
- CDMA-netwerken, vooral in hun 3G- en 4G-implementaties, zijn ontworpen om tegelijkertijd zowel spraak- als hogesnelheidsdatadiensten te verwerken.
7. Wereldwijde adoptie:
- GSM:
- GSM is wereldwijd de dominante standaard en wordt veel gebruikt in Europa, Azië en vele andere delen van de wereld.
- CDMA:
- CDMA komt minder vaak voor op mondiale schaal, en de acceptatie ervan is meer geconcentreerd in bepaalde regio’s, zoals Noord-Amerika en delen van Azië.
Samenvattend zijn GSM en CDMA twee verschillende mobiele communicatietechnologieën met verschillen in meervoudige toegangsmethoden, netwerkarchitectuur, handsetcompatibiliteit en internationale roamingmogelijkheden. Hoewel GSM meer mondiaal wordt toegepast, is CDMA aanwezig in specifieke regio’s en wordt het nog steeds gebruikt, vooral in de context van 3G- en 4G-netwerken.