LTE-parameters
Apparatuurgerelateerde parameters omvatten het basisstation, de antenne en de terminal. De linkbudgetparameters variëren afhankelijk van de basisstations, antennes en terminals van verschillende leveranciers. Deze parameters zijn van invloed op het linkbudgetresultaat. Als gevolg hiervan wordt de downlink in de meeste scenario’s niet beïnvloed.
Lijst met LTE-parameters in LTE-link Budget
- LTE-zendvermogen
- LTE-vermogen combineert winst
- LTE-ontvangergevoeligheid
- LTE-ruiscijfer
- LTE-antenneversterking
Laten we allemaal één voor één in detail bekijken hoe alle LTE-parameters van invloed zijn op het LTE-linkbudget.
LTE-zendvermogen
Zendvermogen omvat dat van het basisstation en de terminalzijden. Het zendvermogen aan de basisstationzijde heeft invloed op het downlinkbudget. Het zendvermogen aan de terminalzijde beïnvloedt het uplinkbudget. Met de toepassing van MIMO-technologie worden twee of meer antennes tegelijkertijd op het basisstation gebruikt voor transmissie. Daarom moet rekening worden gehouden met de vermogenscombinatiewinst.
De formule voor het berekenen van de vermogenscombinatiewinst is als volgt:
LTE-vermogen gecombineerde versterking=10*Log(N)
Waarbij N het aantal zendkanalen van het basisstation aangeeft. Wanneer een basisstation bijvoorbeeld twee zenders en twee ontvangers bevat, is de gecombineerde vermogensversterking 3 dB.
Daarom is het zendvermogen in elke sector (2T2R) als volgt:
46 dBm (40 Watt) in totaal voor een 2×2-systeem met 20W van elk zendpad = 54
LTE-ontvangergevoeligheid
De gevoeligheid van de ontvanger geeft de minimale signaalsterkte aan die nodig is om decodering door de eNodeB- of UE-ontvanger mogelijk te maken als er geen interferentie is. In de linkbudgettool kan elk van de gevoeligheid van de subdraaggolfontvanger worden berekend met de volgende formule:
LTE-gevoeligheid = SINR + N-vloer + 10.log[15000] + NF
LTE SINR geeft de demodulatiedrempel van de ontvanger aan. De demodulatiedrempel houdt verband met de specifieke betrokken codemodulatiemodus, de gekozen BLER en of er andere kenmerken zijn geïmplementeerd die de kwaliteit beïnvloeden, b.v. MIMO en coderingsherhaling.
De LTE SINR die in het linkbudget wordt gebruikt, wordt verkregen uit het systeemsimulatieresultaat. Nfloor geeft het vermenigvuldigingsresultaat van K en T aan en is de dichtheid van het thermische witte ruisvermogen. De waarde is -174 dBm/Hz.
LTE-ruiscijfer
LTE Ruiscijfer is de verhouding tussen de SINR aan de ingangskant en de SINR aan de uitgangskant van de ontvanger. De eenheid is dB. NF is een belangrijke index die wordt gebruikt om de prestaties van een ontvanger te meten. Het ruiscijfer is sterk afhankelijk van zowel de operationele bandbreedte als het eNodeB-type. De NF van een gewone LTE-terminal is over het algemeen 6 dB tot 8 dB en de typische gebruikte waarde is 7 dB.
LTE-antenneversterking
De LTE-antenneversterking geeft de vermogensdichtheidsverhouding aan van de signalen die vanaf hetzelfde punt worden gegenereerd door de daadwerkelijke antenne en de ideale stralingseenheid wanneer het ingangsvermogen identiek is. De antenneversterking kwantificeert de mate waarin een antenne ingangsvermogen in concentratie uitzendt. Om de versterking te vergroten, verkleint u de lobbreedte van de straling in het verticale vlak en handhaaft u de omnidirectionele stralingsprestaties in het horizontale vlak.
Er worden twee eenheden gebruikt om de antenneversterking aan te geven: dBi en dBd.
Wat is dBi? : De dBi geeft de versterking van de antenne aan vergeleken met de isotrope straler in alle richtingen.
Wat is dBd? : De dBd geeft de versterking van de antenne aan vergeleken met de symmetrische oscillator.
dbd naar dbi: De formule voor de conversie tussen deze twee eenheden is als volgt.
dBi = dBd + 2,15.
De relatie tussen antenneversterking, horizontale bundelbreedte en verticale bundelbreedte is als volgt:
G(dBi)=10*log[32000/(A*B)].
In deze formule geven A en B de horizontale en verticale bundelbreedte aan. G Geeft antenneversterking aan.
In het LTE-systeem gebruiken we vaak 65° 18 dBi directionele antennes en 11 dBi omnidirectionele antennes als antennes in basisstations. De afbeelding toont de antennelobben van de 65° 18 dBi richtantenne en de 11 dBi omnidirectionele antenne.
Wij raden de 65° dubbel gepolariseerde 18 dBi richtantennes aan voor de basisstations die verspreid zijn in dichtbevolkte stedelijke gebieden en gemeenschappelijke stedelijke gebieden. De richtantennes van 90° of 65° kunnen worden gebruikt voor basisstations in voorstedelijke gebieden.
Welke antenne moet ik gebruiken voor de 4G LTE-antenne?
Wij raden de 11 dBi omnidirectionele antennes aan voor 4g lte-dekking in plattelandsgebieden, vooral in afgelegen steden. De antennes met een horizontale bundelbreedte van 33° kunnen worden gebruikt voor 4g lte-snelwegdekking. De versterking van dergelijke antennes kan oplopen tot 21 dBi, wat de dekkingsradius van 4g lte helpt vergroten.
De antenneversterkingen van de terminals in het 4g LTE-systeem variëren. Dit resulteert in een groot verschil in de dekkingsmogelijkheden van verschillende terminals. De markt voor 4g LTE-terminals wordt in dit stadium echter gedomineerd door USB-dongles en de CPE-antenneversterkingswaarden zullen gebaseerd zijn op de beschikbaarheid van het uiteindelijke product. Omdat de CPE-antenne echter extern is, wordt een versterking verwacht die vergelijkbaar is met de versterking die momenteel beschikbaar is in 3G/WiMAX-producten.