IP adresi veya İnternet Protokolü adresi, bir ağa bağlı her cihaza atanan benzersiz bir tanımlayıcıdır. Bir IP adresinin temel özellikleri, genellikle IPv4 veya IPv6 olan biçimini içerir. IPv4 adresleri, noktalarla ayrılmış dört sekizli olarak ondalık formatta yazılan 32 bitlik sayısal etiketlerdir (örneğin, 192.168.0.1). IPv6 adresleri, iki nokta üst üste ile ayrılmış 128 bitlik onaltılık etiketlerdir (örneğin, 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334). Her IP adresi, cihazların kendi ağları içinde tanımlanmasına olanak tanıyan ve yönlendirmeyi kolaylaştıran bir ağ bölümü ve bir ana bilgisayar bölümü içerir.
İnternet adresleme, internete veya başka bir ağa bağlı cihazlara, iletişim kurmalarını sağlayacak benzersiz tanımlayıcılar atanmasını ifade eder. Özellikleri arasında, IP adreslerinin verimli bir şekilde yönlendirilmesine ve yönetilmesine yardımcı olan hiyerarşik adreslemenin kullanılması yer alır. İnternet adreslemesi genel veya özel olabilir; genel adresler benzersiz ve küresel olarak yönlendirilebilirken, özel adresler yerel ağlarda kullanılır ve küresel internette yönlendirilemez. Bu sistem, verilerin doğru hedefe doğru şekilde iletilmesini sağlar.
Bir IP adresinin özellikleri, atanan ağ içindeki benzersizliğini içerir ve iki cihazın aynı adresi paylaşmamasını sağlar. IP adresleri hiyerarşiktir ve ölçeklenebilir ağ tasarımını ve verimli yönlendirmeyi destekleyen ağ ve ana bilgisayar segmentlerinden oluşur. Bunlar statik veya dinamiktir; statik IP’ler sabittir ve dinamik IP’ler DHCP sunucuları tarafından atanır. Ayrıca, IP adresleri genel olarak erişilebilir olabilir veya özel ağlar için ayrılabilir, bu da hem küresel hem de yerel iletişimi kolaylaştırır.
Bir IP adresinin temel işlevleri, ağdaki cihazların tanımlanması ve konumudur. Cihazların iletişim amacıyla benzersiz şekilde tanımlanabilmesini sağlar. Ek olarak IP adresleri, veri paketlerinin birbirine bağlı ağlar üzerinden amaçlanan hedeflere ulaşması için gerekli bilgileri sağlayarak yönlendirmeyi kolaylaştırır. Yönlendirmedeki bu rol aynı zamanda veri paketlerinin kaynaktan hedefe en verimli yoldan gönderilmesini sağlamayı da içerir.
IP protokolünün iki ana özelliği bağlantısız iletişim ve en iyi çabayla teslimattır. Bağlantısız iletişim, her veri paketinin veya veri gramının bağımsız olarak ele alındığı ve paketlerin, özel bir bağlantı kurmadan hedefe ulaşmak için farklı yollar izleyebileceği anlamına gelir. En iyi çabayla teslimat, IP protokolünün paket teslimatını, sıralamayı veya hata düzeltmeyi garanti etmediğini ve bu görevlerin yerine getirilmesini TCP gibi daha üst düzey protokollere bıraktığını gösterir.