SAN (Storage Area Network) i NAS (Network Joint Storage) to rozwiązania pamięci masowej stosowane w środowiskach komputerowych, różnią się jednak architekturą i sposobem udostępniania zasobów pamięci masowej urządzeniom klienckim. SAN to dedykowana, szybka sieć, która łączy urządzenia pamięci masowej (takie jak macierze dyskowe lub biblioteki taśmowe) z serwerami, umożliwiając im dostęp do magazynu danych na poziomie bloków przez sieć. Sieci SAN są zwykle używane w środowiskach korporacyjnych, w których krytyczna jest wysoka wydajność, skalowalność i scentralizowane zarządzanie zasobami pamięci masowej.
Główna różnica między SAN i NAS polega na ich architekturze i metodach dostępu. SAN zapewnia pamięć masową na poziomie bloków, do której można uzyskać dostęp za pośrednictwem protokołów takich jak Fibre Channel (FC) lub iSCSI (Internet Small Computer System Interface), traktując urządzenia pamięci masowej tak, jakby były bezpośrednio podłączone do serwerów. Natomiast serwer NAS wykorzystuje protokoły dostępu na poziomie plików, takie jak NFS (Network File System) lub SMB (Server Message Block), aby zapewnić dostęp do pamięci na poziomie plików za pośrednictwem sieci Ethernet. Urządzenia NAS to samodzielne urządzenia pamięci masowej, które łączą się bezpośrednio z siecią i udostępniają pliki klientom, co ułatwia ich wdrażanie i zarządzanie w celu udostępniania plików i konsolidacji pamięci masowej.
Różnica między dyskami SAN i NAS dotyczy przede wszystkim sposobu dostępu do pamięci masowej i zarządzania nią w ramach każdej architektury. Dostęp do dysków SAN jest zwykle uzyskiwany na poziomie bloku, co oznacza, że dane są przechowywane i pobierane w blokach (sektorach) o stałym rozmiarze, przy czym każdy blok ma unikalny adres. Dyski SAN często stanowią część macierzy pamięci masowej zarządzanej przez kontrolery SAN, które obsługują zadania związane z dostępem do danych i zarządzaniem pamięcią masową. Natomiast dyski NAS są zintegrowane z urządzeniami NAS i można uzyskać do nich dostęp na poziomie plików za pomocą protokołów na poziomie plików, takich jak NFS lub SMB. Dyski NAS przechowują pliki i katalogi w strukturze hierarchicznej, umożliwiając klientom dostęp do danych przechowywanych na urządzeniu NAS i manipulowanie nimi bezpośrednio poprzez udziały sieciowe.
Pamięć masowa SAN oznacza dedykowaną infrastrukturę sieciową o dużej szybkości, używaną do łączenia urządzeń pamięci masowej i serwerów, umożliwiając dostęp do pamięci masowej na poziomie bloków. Sieci SAN są zwykle wdrażane w centrach danych lub środowiskach korporacyjnych, gdzie istotne jest scentralizowane zarządzanie pamięcią masową, wysoka wydajność i skalowalność. Sieci SAN wykorzystują protokoły takie jak Fibre Channel lub iSCSI, aby zapewnić bezpośredni, szybki dostęp do zasobów pamięci masowej, dzięki czemu nadają się do zastosowań wymagających dostępu do danych o małych opóźnieniach i dużej przepustowości.
NAS (Network Joint Storage) w kontekście przechowywania danych odnosi się do urządzenia pamięci masowej lub serwera, które łączy się bezpośrednio z siecią i zapewnia przechowywanie danych na poziomie plików, do których urządzenia klienckie mają dostęp przez sieć. Urządzenia NAS to samodzielne urządzenia zawierające jeden lub więcej dysków twardych skonfigurowanych do przechowywania danych i zarządzania nimi. Korzystają z protokołów na poziomie plików, takich jak NFS lub SMB, aby umożliwić wielu użytkownikom lub urządzeniom klienckim dostęp, pobieranie i przechowywanie plików na urządzeniu NAS. Urządzenia NAS są powszechnie używane do udostępniania plików, tworzenia kopii zapasowych danych, strumieniowego przesyłania multimediów i scentralizowanego zarządzania pamięcią masową w sieciach domowych, małych firmach i środowiskach korporacyjnych.