UTM (Unified Threat Management) i zapora ogniowa to rozwiązania cyberbezpieczeństwa mające na celu ochronę sieci przed nieautoryzowanym dostępem i złośliwymi działaniami, ale służą różnym celom i oferują różne poziomy funkcjonalności. Zapora działa jak bariera pomiędzy zaufaną siecią wewnętrzną a niezaufanymi sieciami zewnętrznymi, zazwyczaj filtrując ruch w oparciu o predefiniowane reguły. Sprawdza pakiety na podstawie protokołu, numerów portów i adresów IP, odpowiednio zezwalając lub blokując ruch. Zapory ogniowe skupiają się przede wszystkim na bezpieczeństwie sieci, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi i atakom.
UTM i zapora sieciowa nie są dokładnie takie same, ale są ze sobą ściśle powiązane. UTM odnosi się do kompleksowego rozwiązania bezpieczeństwa, które integruje wiele funkcji bezpieczeństwa w jednym urządzeniu lub platformie oprogramowania. Funkcje te często obejmują możliwości zapory sieciowej wraz z dodatkowymi funkcjami, takimi jak wykrywanie włamań i zapobieganie im (IDS/IPS), skanowanie antywirusowe i chroniące przed złośliwym oprogramowaniem, filtrowanie treści, obsługa VPN (wirtualnej sieci prywatnej) i kontrola aplikacji. Systemy UTM mają na celu zapewnienie kompleksowych rozwiązań bezpieczeństwa, które upraszczają zarządzanie i zmniejszają potrzebę stosowania wielu oddzielnych urządzeń zabezpieczających.
W kontekście zapory ogniowej UTM zwiększa funkcjonalność, integrując wiele funkcji zabezpieczeń wykraczających poza podstawowe filtrowanie pakietów. Komponent UTM w urządzeniu zapory ogniowej lub platformie oprogramowania rozszerza ochronę poza możliwości tradycyjnej zapory sieciowej, obejmując szersze wykrywanie zagrożeń, kontrolę zawartości i kontrolę na poziomie aplikacji. Łączy te funkcje, aby zapewnić bardziej kompleksową ochronę przed różnymi zagrożeniami cybernetycznymi, oferując ujednolicone zarządzanie i wgląd w zdarzenia i zasady bezpieczeństwa w całej sieci.
Wybór pomiędzy UTM (Unified Threat Management) a NGFW (Next-Generation Firewall) zależy od konkretnych wymagań bezpieczeństwa i scenariuszy wdrożenia. Rozwiązania UTM oferują szeroką gamę zintegrowanych funkcji bezpieczeństwa, dzięki czemu są odpowiednie dla organizacji poszukujących kompleksowego zabezpieczenia w jednym urządzeniu lub platformie oprogramowania. Są one korzystne ze względu na uproszczenie zarządzania bezpieczeństwem i zmniejszenie złożoności wdrażania wielu urządzeń zabezpieczających. Z drugiej strony NGFW skupiają się na zaawansowanej inspekcji i kontroli na poziomie aplikacji, łącząc tradycyjne funkcje zapory ogniowej z głęboką inspekcją pakietów, zapobieganiem włamaniom i zaawansowanymi możliwościami analizy zagrożeń. NGFW są idealne dla organizacji potrzebujących szczegółowej kontroli nad ruchem aplikacji i zaawansowanej ochrony przed zagrożeniami w złożonych środowiskach sieciowych.
System UTM oznacza rozwiązanie bezpieczeństwa, które łączy wiele funkcji bezpieczeństwa w jednym urządzeniu lub pakiecie oprogramowania. Funkcje te obejmują zazwyczaj funkcje zapory ogniowej, wykrywanie włamań i zapobieganie im (IDS/IPS), skanowanie antywirusowe i antymalware, filtrowanie treści, obsługę VPN i kontrolę aplikacji. Celem systemu UTM jest zapewnienie kompleksowej ochrony przed szeroką gamą zagrożeń cybernetycznych przy jednoczesnym uproszczeniu zarządzania i zmniejszeniu liczby oddzielnych urządzeń zabezpieczających wymaganych w sieci. Systemy UTM są powszechnie używane przez organizacje różnej wielkości w celu zapewnienia zintegrowanego bezpieczeństwa w sieciach i punktach końcowych.