Yönlendirme protokolü, ağ trafiğinin bir ağ üzerinden kaynağından hedefine iletilmesi gereken en uygun yolu veya rotayı belirlemek için yönlendiriciler tarafından kullanılan bir dizi kural ve algoritmadır. Bu protokoller, yönlendiricilerin dinamik olarak yönlendirme bilgilerini alışverişinde bulunmasına, yönlendirme tablolarını güncellemesine ve ağ topolojisi, bağlantı ölçümleri (bant genişliği veya gecikme gibi) ve yönetim tercihleri gibi çeşitli faktörlere dayalı olarak veri iletimi için en iyi yollar hakkında kararlar almasına olanak tanır. Yönlendirme protokollerine örnek olarak RIP (Yönlendirme Bilgi Protokolü), OSPF (Önce En Kısa Yolu Aç) ve BGP (Sınır Ağ Geçidi Protokolü) verilebilir; bunların her biri belirli ağ ortamları ve ölçeklenebilirlik gereksinimleri için tasarlanmıştır.
Yönlendirme protokolü, yönlendiriciler tarafından bir ağ içinde iletişim kurmak ve yönlendirme bilgilerini değiştirmek için kullanılan özel bir protokoldür. Birincil amacı, mevcut ağ yolları, hedef ağlar ve ilgili ölçümler hakkında bilgi içeren yönlendirme tablolarını güncel tutarak verimli ve güvenilir paket iletimini kolaylaştırmaktır. Yönlendirme protokolleri, optimum veri iletim yollarını korumak ve verimli ağ çalışmasını desteklemek için yönlendiricilerin, bağlantı arızaları veya yeni ağ eklemeleri gibi ağ koşullarındaki değişikliklere dinamik olarak uyum sağlayabilmesini sağlar.
Yönlendirme Erişim Protokolü (RAP), genellikle yönlendirme altyapısı içindeki erişim kontrolünü ve güvenlik politikalarını yönetmek için kullanılan protokolleri ifade eder. Bu protokoller, yönlendirme cihazlarına kimin erişebileceğini ve yapılandırabileceğini kontrol etmek için kimlik doğrulama, yetkilendirme ve muhasebe (AAA) mekanizmalarının uygulanmasına yardımcı olur, yönlendirme yapılandırmalarının güvenli yönetimini sağlar ve ağ bütünlüğünü tehlikeye atabilecek yetkisiz değişiklikleri önler. RAP örnekleri arasında ağ güvenliğini ve yönetimini geliştirmek için yönlendirme protokolleriyle birlikte yaygın olarak kullanılan RADIUS (Uzaktan Kimlik Doğrulama Çevirmeli Kullanıcı Hizmeti) ve TACACS+ (Terminal Erişim Denetleyicisi Erişim Kontrol Sistemi Plus) yer alır.
TCP (İletim Kontrol Protokolü) bir yönlendirme protokolü değil, TCP/IP protokol paketi içindeki bir aktarım katmanı protokolüdür. TCP, bir ağa bağlı cihazlarda çalışan uygulamalar arasında güvenilir iletişimin kurulmasından ve sürdürülmesinden sorumludur. Veri paketlerinin kaynak ve hedef ana bilgisayarlar arasında doğru ve sırayla iletilmesini sağlamak için veri segmentasyonunu, onayı, akış kontrolünü ve hata tespitini yönetir. TCP uçtan uca iletişim ve veri güvenilirliği açısından kritik öneme sahip olsa da, Katman 3’te (ağ katmanı) çalışan ve yönlendirme ve yönlendirme için özel olarak tasarlanmış yönlendirme protokollerine kıyasla OSI modelinin daha yüksek bir katmanında (Katman 4) çalışır. Yönlendirme tablolarına ve yönlendirme algoritmalarına dayalı olarak paketleri ağlar arasında iletmek.