Gölge solması, bir binanın veya doğal bir özelliğin engellenmesinin getirdiği solmayı ifade eder. Gölge solması yavaşça değişir ve bu nedenle “yavaş solma” olarak adlandırılır.
İstatistikler, alınan sinyallerin medyan seviyelerinin, belirli bir mesafede zaman ve konumla birlikte log-normal dağılıma uyduğunu tekrar tekrar göstermektedir. Konumun neden olduğu solma (esas olarak engelleme nedeniyle), zamanın neden olduğu solmayı çok aşıyor. Bu nedenle, gölge solması ile ilgili en büyük endişe konum değişikliklerinden kaynaklananlardır.
Gölge sönümlemesinin etkisini en aza indirmek ve belirli bir kenar kapsama olasılığını sağlamak için belirli toleransların sağlanması gerekir. Buna “yavaş solma marjı” veya “gölge solma marjı” denir. Aşağıdaki şekil, yavaş sönümleme marjı ile hücre kenarı olasılığı arasındaki ilişkiyi göstermektedir.
Yavaş sönmede bulunan fark, yavaş sönmenin standart sapması ile yansıtılır. Yavaş zayıflamanın standart sapması, radyo sinyali gücünün vericiden benzer mesafelerdeki farklı test noktalarındaki dağılımını gösterir.
Değerlerin bu dağılımı, benzer mesafelerdeki farklı test noktalarındaki sinyal gücünün standart sapmasına yaklaşıktır. Yavaş sönmenin standart sapması jeolojik forma göre değişir.
Değer 5 dB ile 12 dB arasında değişir. Kırsal alanlar ve açık alanlar gibi düz alanlarda yavaş solmanın standart sapması banliyö ve kentsel alanlara göre daha düşüktür. Yüksek düzeyde entegre bina düzenine ve daha derin iç mekan kapsama gereksinimine sahip Yoğun Kentsel alanda standart sapma gereksinimi, tipik kentsel ortamdan bile daha yüksektir. Aşağıdaki tablo, farklı jeolojik konumlardaki yavaş sönümlemenin tipik standart sapmalarını listelemektedir.
Yavaş sönümlemede standart sapmaların tipik örneği
Yavaş sönme marjı, hücre kenarı kapsama olasılığına ve yavaş sönmenin standart sapmasına bağlı olarak elde edilebilir.
Kenar kapsama olasılığını hesaplama formülü aşağıdaki gibidir:
Kenar kapsama olasılığı = 1 – Q (Yavaş sönme marjı /Yavaş sönmenin standart sapması)