İnternet Üzerinden Ses Protokolü (VoIP), iletişim oturumunun özel gereksinimlerine bağlı olarak hem İletim Kontrol Protokolü (TCP) hem de Kullanıcı Datagram Protokolü (UDP) üzerinden çalışır. VoIP’te TCP ve UDP arasındaki seçim, iletilen verinin doğasına ve sesli iletişimin gerçek zamanlı gereksinimlerine göre belirlenir.
VoIP ve TCP:
– Sinyal Verme ve Kontrol:
TCP, VoIP’te sinyal verme ve kontrol amacıyla yaygın olarak kullanılır. Oturum Başlatma Protokolü (SIP) gibi sinyal protokolleri, güvenilir, bağlantı odaklı iletişim için genellikle TCP’ye dayanır. TCP, mesajların doğru sırada ve kayıpsız iletilmesini sağlar; bu, VoIP oturumlarının kurulumu, değiştirilmesi ve sonlandırılması için çok önemlidir.
– Sağlamlık ve Güvenilirlik:
TCP’nin güvenilir, hata kontrol eden yapısı, onu veri bütünlüğünü korumanın çok önemli olduğu senaryolar için uygun kılar. VoIP sinyalleşmesinde, çağrı kurulum hataları veya sinyal kaybı mesajları nedeniyle çağrıların kesilmesi gibi sorunlar, TCP kullanılarak azaltılabilir.
– Çağrı Kurulumu ve Yırtma:
Bir VoIP araması başlatıldığında veya sonlandırıldığında, gerekli sinyalleşme mesajlarının VoIP cihazları arasında güvenilir bir şekilde iletilmesini sağlamak için TCP kullanılabilir ve bu da daha sorunsuz bir kullanıcı deneyimine katkıda bulunur.
VoIP ve UDP:
– Gerçek Zamanlı Veri İletimi:
TCP’den farklı olarak, ses verilerinin gerçek zamanlı aktarımı için genellikle UDP tercih edilir. UDP bağlantısızdır, daha düşük ek yük ve daha hızlı iletim sağlar, bu da onu zamanında teslimatın çok önemli olduğu uygulamalar için çok uygun hale getirir.
– Gerçek Zamanlı Aktarım Protokolü (RTP):
VoIP’deki ses verileri genellikle UDP üzerinden çalışan Gerçek Zamanlı Aktarım Protokolü (RTP) kullanılarak iletilir. RTP, gecikmeyi azaltmak adına TCP’nin bazı güvenilirlik özelliklerinden fedakarlık ederek ses paketlerinin hedeflerine hızlı bir şekilde ulaşmasını sağlar.
– Paket Kaybına Tolerans:
VoIP gibi gerçek zamanlı uygulamalarda, hata kurtarma yerine düşük gecikmeye öncelik verilir. UDP her paketin teslimini garanti etmese de, daha düşük ek yük ve bağlantı kurulumunun olmayışı, onu sesli iletişimin gerçek zamanlı doğasına daha uygun hale getirir. VoIP uygulamaları genellikle paket kaybı veya titreşimi yönetmek için daha yüksek katmanlarda mekanizmalar uygular.
Hibrit Yaklaşım:
VoIP sistemleri genellikle her protokolün güçlü yönlerinden yararlanmak için hem TCP hem de UDP’den yararlanan hibrit bir yaklaşım kullanır. Güvenilirliği sağlamak amacıyla sinyalleşme ve kontrol için TCP kullanılırken, gecikmeyi en aza indirmek ve iletişimin gerçek zamanlı gereksinimlerini karşılamak için ses verilerinin iletimi için UDP kullanılır.
Çözüm:
Sonuç olarak VoIP yalnızca bir TCP veya UDP protokolü değildir; bunun yerine iletişimin farklı yönleri için her iki protokolü de akıllıca kullanır. TCP, güvenilir sinyalizasyon ve kontrol için kullanılır ve çağrı kurulumu ve sökme işlemlerinin sağlamlığını sağlar. Öte yandan UDP, düşük gecikme süresine ve gerçek zamanlı teslimata öncelik vererek ses verilerinin fiili iletimi için seçilmiştir. Hibrit yaklaşım, IP ağları üzerinden sesli iletişimin dinamik ihtiyaçlarını karşılayarak VoIP sistemlerinin güvenilirlik ve yanıt verme arasında bir denge kurmasına olanak tanır.