RF mühendisliği, gerekli radyo spektrumu (bant genişliği), veri iletim hızı (bit hızları) ve uygulamanın karmaşıklığı arasında bir dengedir. Karmaşık veri sembollerini radyo taşıyıcı frekansına modüle etmek için kullanılan darbe formu bu hikayenin ana unsurudur.
Yıllar boyunca çeşitli darbe formları ve bunlarla ilişkili darbe şekillendirme filtreleri incelendi ve özel ve ticari radyo sistemlerinde kullanıldı. Örneğin GSM, genlik olarak bir Gauss eğrisi ile sinüs/kosinüs dalga biçimlerine yakın darbeler üreten GMSK (Gaussian Minimum Kaydırma Anahtarlaması) filtresini kullanır; WCDMA, kök yükseltilmiş kosinüs yuvarlama darbe şekillendirme filtrelerini kullanır.
Bir darbe için iki özellik önemlidir: zaman alanı sunumu ve frekans alanı sunumu. Zaman alanında “sembolün yayında ne kadar süre titreşeceği” belirlenebilir ve frekans alanında bant genişliği açısından gerekli spektrum incelenebilir. En basit zaman etki alanı darbelerinden biri dikdörtgen darbedir. Basitçe t=0 zamanında maksimum genliğine atlar ve TS darbe süresinden sonra tekrar 0’a atlar. Bu darbe formunun iki önemli avantajı vardır.
Öncelikle uygulaması basittir, bu tür darbeleri tespit etmek ve üretmek için karmaşık bir filtre sistemine gerek yoktur. İkincisi, darbenin açıkça tanımlanmış bir süresi vardır. TS’den sonra sinyal genliği sıfırdır; bu, semboller arası girişimin yönetimini basitleştirdiği için çok yollu yayılma ortamlarında büyük bir avantajdır. Ayrıca, eğer bir sonraki sembol ilk darbe bittikten sonra başlarsa, çok yollu olmayan bir ortamda semboller arası girişim olmayacaktır.
Bir alıcı için bu, karmaşık ve pahalı semboller arası girişim iptal mekanizmalarına gerek olmadığı anlamına gelir. Dikdörtgen darbenin bir dezavantajı oldukça büyük bir spektrum tahsis etmesidir.