Multipleksowanie przestrzenne
W środowisku wielościeżkowym wzrost szybkości transmisji danych dzięki MIMO jest równy liczbie anten MIMO.
Zamiast transmitować ten sam bit z więcej niż dwóch anten, metoda multipleksowania przestrzennego wysyła bit danych z pierwszej anteny i jednocześnie inny bit drugiej anteny, czyli symbol. Dopóki odbiornik ma wiele anten, a sygnał jest odpowiedniej jakości, odbiornik może rozdzielać sygnały. Ta metoda multipleksowania przestrzennego wiąże się z dodatkową złożonością i kosztami, zarówno w przypadku nadajnika, jak i odbiornika. Jednakże dzięki dwóm antenom nadawczym i dwóm antenom odbiorczym dane mogą być przesyłane dwukrotnie szybciej w porównaniu z systemami wykorzystującymi kody przestrzenno-czasowe z pojedynczym odbiornikiem antenowym.
Rozdzielanie danych przez wspólne kanały na antenach przesuniętych przestrzennie, w środowisku wielościeżkowym zapewnia przesunięty czasowo zestaw podstrumieni widocznych dla odbiornika.
Zyski odbiorcy
Maksymalny współczynnik łączący różnorodność – MRC w zyskach odbiorcy
W maksymalnym współczynniku połączenie każdej gałęzi sygnału jest mnożone przez współczynnik wagi, który jest proporcjonalny do amplitudy sygnału we wzmocnieniu odbiornika
Oznacza to, że gałęzie z silnym sygnałem są dalej wzmacniane, podczas gdy słabe sygnały są tłumione.
W przypadku MRC współczynnik tłumienia/wzmocnienia jest proporcjonalny do amplitudy sygnału ai = ri dla każdego kanału i.
