Protokół Remote Desktop Protocol (RDP) wykorzystuje przede wszystkim protokół TCP (Transmission Control Protocol) w protokole warstwy transportowej, w szczególności na porcie 3389. Protokół TCP zapewnia niezawodne i uporządkowane dostarczanie danych pomiędzy klientem RDP (maszyna lokalna) a serwerem RDP (maszyna zdalna), co jest niezwykle istotne w celu utrzymania integralności i responsywności sesji pulpitu zdalnego.
UDP (User Datagram Protocol) nie jest zwykle używany jako podstawowy protokół transportowy dla Pulpitu zdalnego. UDP to protokół bezpołączeniowy, w którym priorytetem jest dostarczanie z niskimi opóźnieniami i najlepszym podejściem, a nie niezawodność. Chociaż niektóre aspekty protokołu RDP mogą wykorzystywać UDP do określonych funkcji lub optymalizacji, takich jak strumieniowe przesyłanie multimediów lub przesyłanie głosu przez protokół IP (VoIP) w sesji zdalnego pulpitu, UDP nie jest standardowym protokołem transportowym dla sesji RDP.
Domyślnie protokół RDP (Remote Desktop Protocol) działa na porcie TCP 3389. Ten numer portu jest ujednolicony dla komunikacji RDP między klientem a serwerem, zapewniając spójną i niezawodną łączność dla sesji zdalnego pulpitu w różnych środowiskach sieciowych. Niezawodność protokołu TCP i jego charakter zorientowany na połączenie sprawiają, że nadaje się on do zastosowań takich jak zdalny pulpit, gdzie utrzymanie integralności sesji i szybkości reakcji ma kluczowe znaczenie.
Nie ma standardowego portu UDP przeznaczonego specjalnie dla usług pulpitu zdalnego (RDS). Jak wspomniano, komunikacja RDS opiera się głównie na porcie TCP 3389. UDP może być używany w połączeniu z protokołem TCP w przypadku określonych funkcji RDS, które korzystają z właściwości protokołu UDP, takich jak strumieniowe przesyłanie multimediów w czasie rzeczywistym lub aplikacje interaktywne w środowisku zdalnego pulpitu.
„Zdalny UDP” może odnosić się do dowolnej aplikacji lub usługi wykorzystującej protokół UDP do celów komunikacji zdalnej. W przeciwieństwie do protokołu TCP, UDP nie nawiązuje połączenia przed przesłaniem danych i nie gwarantuje dostarczenia ani kolejności pakietów. Aplikacje korzystające ze zdalnego protokołu UDP mogą obejmować przesyłanie strumieniowe w czasie rzeczywistym, gry online, VoIP i aplikacje multimedialne, w których priorytetem jest transmisja o niskim opóźnieniu nad niezawodnością danych.