Istnieją dwa główne powody, dla których kody Walsha nie są używane do kanałyzacji w łączu zwrotnym: Transmisja komórkowa nie jest wyrównana czasowo i dlatego nie może być ortogonalna, a kody Walsha nie zapewniają wystarczającej liczby unikalnych kanałów (powodując większe obciążenie sieci związane z zarządzaniem kodem Walsha przekazania).
- Wszystkie kody Walsha docierają na czas do wszystkich telefonów komórkowych ze stacji bazowej
- Jednak transmisje z telefonów komórkowych NIE docierają w tym samym czasie do stacji bazowej
W łączu nadawczym źródło punktowe (stacja bazowa) przesyła dla wielu użytkowników sygnał złożony zawierający kanały zakodowane w Walsh. Ponieważ różne kodowane kanały są wysyłane razem, docierają do telefonu niezależnie od tego, gdzie się on znajduje.
Telefony znajdujące się blisko stacji bazowej odbierają wszystkie kanały jednocześnie, podobnie jak telefony oddalone od stacji bazowej. Jedyna różnica polega na tym, że sygnał złożony dociera później do telefonu znajdującego się daleko od stacji bazowej. Jednakże łącze zwrotne nie ma tej właściwości, ponieważ każdy telefon wysyła swój własny sygnał z powrotem do stacji bazowej.
Ponieważ telefony znajdują się w różnych odległościach od stacji bazowej, ich sygnały docierają w różnym czasie, co wyklucza ortogonalność. W EIA/TIA-95-B nie podjęto żadnych prób wyrównania czasowego transmisji telefonicznych, ponieważ osiągnięcie wymaganej dokładności przy dobrej ortogonalności jest zbyt kosztowne.