Przekierowanie portów i VPN (wirtualna sieć prywatna) służą różnym celom w sieci, ale czasami mogą się uzupełniać w zależności od konkretnego przypadku użycia.
Przekierowanie portów polega na przekierowaniu przychodzącego ruchu sieciowego z jednego portu routera lub zapory sieciowej do innego portu na innym urządzeniu lub serwerze w sieci prywatnej. Jest powszechnie używany, aby umożliwić urządzeniom zewnętrznym lub użytkownikom dostęp do usług lub aplikacji hostowanych na urządzeniach za routerem lub zaporą ogniową. Na przykład możesz użyć przekierowania portów, aby umożliwić zdalny dostęp do serwera internetowego, serwera gier lub kamery IP w sieci lokalnej.
Celem przekierowania portów jest umożliwienie dostępu do określonych usług lub aplikacji hostowanych na urządzeniach w sieci prywatnej z sieci zewnętrznych, takich jak Internet. Umożliwia użytkownikom lub urządzeniom znajdującym się poza siecią lokalną nawiązywanie połączeń z wewnętrznymi serwerami lub usługami poprzez kierowanie ruchu przychodzącego do odpowiedniego portu docelowego.
Korzystanie z VPN z przekierowaniem portów może być konieczne w scenariuszach, w których klienci VPN muszą uzyskać dostęp do usług na urządzeniach za routerem lub zaporą ogniową przy użyciu reguł przekierowania portów. Niektóre usługi VPN obsługują przekierowanie portów jako funkcję, umożliwiając użytkownikom skonfigurowanie określonych portów, które mają być przekazywane z serwera VPN do urządzeń lub serwerów w sieci VPN. Ta konfiguracja umożliwia zdalny dostęp do usług, które w innym przypadku byłyby niedostępne ze względu na ograniczenia sieciowe lub zasady bezpieczeństwa.
Przekierowanie portów ma kilka wad i potencjalne ryzyko. Jednym z głównych problemów jest bezpieczeństwo, ponieważ otwarcie określonych portów dla ruchu zewnętrznego może narazić urządzenia lub usługi na potencjalne luki w zabezpieczeniach i próby nieautoryzowanego dostępu. Nieprawidłowo skonfigurowane reguły przekierowania portów mogą również prowadzić do błędnych konfiguracji, konfliktów sieciowych lub niezamierzonego udostępnienia zasobów sieci prywatnej w publicznym Internecie. Ponadto zarządzanie regułami przekierowania portów i utrzymywanie ich może być złożone, szczególnie w większych sieciach lub środowiskach z wieloma usługami wymagającymi dostępu zewnętrznego.
Tak, sieci VPN używają portów do komunikacji. Protokoły VPN, takie jak OpenVPN, IKEv2/IPsec i inne, wykorzystują określone porty do ustanawiania bezpiecznych połączeń między klientami VPN i serwerami. Porty te ułatwiają szyfrowaną transmisję danych przez Internet lub inne sieci, zapewniając prywatność i bezpieczeństwo użytkownikom VPN. Na przykład OpenVPN często używa portu UDP 1194 lub portu TCP 443 do komunikacji między klientami i serwerami. Porty VPN są niezbędne do ustanawiania i utrzymywania połączeń VPN, zapewniając jednocześnie poufność i integralność danych podczas transmisji.