Translacja adresów sieciowych (NAT) działa w warstwie sieciowej (warstwa 3) modelu OSI (Open Systems Interconnection). W tym kontekście NAT jest metodą stosowaną do tłumaczenia adresów IP pomiędzy sieciami prywatnymi i publicznymi. Umożliwia urządzeniom z prywatnymi adresami IP w sieci lokalnej komunikację z urządzeniami w Internecie przy użyciu współdzielonego publicznego adresu IP. NAT utrzymuje tabelę mapowania, która kojarzy prywatne adresy IP z odpowiadającymi im publicznymi adresami IP, zapewniając bezproblemową komunikację pomiędzy różnymi domenami sieciowymi, zachowując jednocześnie ograniczoną dostępność publicznych adresów IPv4.
Polecenie translacji adresu sieciowego różni się w zależności od używanego urządzenia sieciowego i systemu operacyjnego. Na przykład na routerach Cisco polecenia NAT obejmują ip nat inside i ip nat outside, aby wyznaczyć odpowiednio interfejsy wewnętrzne i zewnętrzne. Polecenia te definiują, które interfejsy biorą udział w procesie translacji NAT i określają kierunek przepływu ruchu przy translacji adresów pomiędzy wewnętrznymi adresami prywatnymi a zewnętrznymi adresami publicznymi.
Tłumaczenie adresów sieciowych (NAT) i podsieci to powiązane, ale odrębne pojęcia w sieci. NAT polega na tłumaczeniu adresów IP pomiędzy sieciami prywatnymi i publicznymi, aby umożliwić komunikację pomiędzy różnymi domenami sieciowymi przy użyciu współdzielonego publicznego adresu IP. Rozwiązuje problem ograniczonej dostępności publicznych adresów IPv4 i zwiększa bezpieczeństwo sieci, ukrywając wewnętrzne adresy IP przed sieciami zewnętrznymi. Z drugiej strony tworzenie podsieci to technika stosowana do dzielenia pojedynczej dużej sieci na mniejsze, łatwiejsze w zarządzaniu podsieci lub podsieci. Optymalizuje wydajność sieci, upraszcza zarządzanie siecią i zwiększa bezpieczeństwo poprzez kontrolowanie przepływu ruchu i segmentację zasobów sieciowych w oparciu o wymagania organizacyjne lub operacyjne. Podczas gdy NAT koncentruje się na translacji adresów IP na potrzeby łączności między sieciami, podsieci organizują adresy IP w ramach pojedynczej sieci i zarządzają nimi, aby poprawić wydajność i skalowalność.