Translacja adresów sieciowych (NAT) to technika stosowana w sieciach IP do tłumaczenia prywatnych adresów IP używanych w sieci lokalnej na publiczne adresy IP, które można routować przez Internet. Umożliwia wielu urządzeniom w sieci prywatnej współdzielenie jednego publicznego adresu IP, oszczędzając przestrzeń adresową IP i zapewniając warstwę bezpieczeństwa poprzez ukrywanie wewnętrznych adresów IP przed sieciami zewnętrznymi.
NAT jest używany głównie do przechowywania publicznych adresów IP. Wraz z rozprzestrzenianiem się urządzeń podłączonych do Internetu, NAT umożliwia wielu urządzeniom w sieci lokalnej (takiej jak sieć domowa lub biurowa) dostęp do Internetu przy użyciu jednego publicznego adresu IP dostarczonego przez dostawcę usług internetowych (ISP).
Translacja adresów sieciowych w DNS (NAT w DNS) odnosi się do określonego typu konfiguracji serwera DNS, w której serwer DNS zwraca adres IP bramy NAT zamiast oryginalnego adresu IP żądanego zasobu. Jest to powszechnie stosowane w scenariuszach, w których wiele zasobów wewnętrznych ma ten sam publiczny adres IP ze względu na NAT, a serwer DNS musi zapewnić poprawny adres IP dla żądanego zasobu.
NAT (tłumaczenie adresów sieciowych) i NAPT (tłumaczenie portów adresów sieciowych) to powiązane, ale nieco różne pojęcia. NAT tłumaczy adresy IP pomiędzy sieciami prywatnymi i publicznymi, umożliwiając wielu prywatnym adresom IP współdzielenie jednego publicznego adresu IP. NAPT rozszerza NAT, tłumacząc także numery portów oprócz adresów IP. Umożliwia to wielu urządzeniom w sieci prywatnej współdzielenie jednego publicznego adresu IP i różnicowanie ruchu na podstawie numerów portów.
Aby znaleźć adres IP NAT (publiczny adres IP), którego urządzenia w sieci lokalnej używają do komunikacji z Internetem, możesz odwiedzić witryny takie jak „WhatIsMyIP.com” lub skorzystać z internetowych narzędzi do wyszukiwania adresów IP. Narzędzia te wyświetlają publiczny adres IP przypisany do routera lub bramy NAT przez dostawcę usług internetowych. Alternatywnie możesz uzyskać dostęp do interfejsu konfiguracyjnego routera (zwykle za pośrednictwem przeglądarki internetowej korzystającej z adresu IP routera) i sprawdzić stronę stanu sieci WAN lub Internetu, która zazwyczaj wyświetla przypisany publiczny adres IP.