STP (Spanning Tree Protocol) w CCNA (Cisco Certified Network Associate) odnosi się do protokołu sieciowego używanego do zapobiegania pętlom w sieciach Ethernet, które mogą wystąpić, gdy między przełącznikami występują nadmiarowe ścieżki. W badaniach CCNA zrozumienie protokołu STP ma kluczowe znaczenie, ponieważ pomaga administratorom sieci zapewnić stabilność sieci i zapobiegać burzom rozgłoszeniowym, które mogą obniżyć wydajność sieci. STP działa poprzez wybór mostu głównego w sieci połączonych ze sobą przełączników, a następnie określenie najlepszych ścieżek dotarcia do mostu głównego, blokując jednocześnie nadmiarowe ścieżki w celu wyeliminowania pętli.
W sieci Cisco STP (Spanning Tree Protocol) jest podstawowym protokołem używanym do tworzenia topologii logicznej pozbawionej pętli w sieciach Ethernet. Urządzenia Cisco wdrażają protokół STP w oparciu o standard IEEE 802.1D, który zapewnia, że pomiędzy dowolnymi dwoma urządzeniami sieciowymi istnieje tylko jedna aktywna ścieżka, co zapobiega burzom rozgłoszeniowym i zapewnia niezawodność sieci. STP pomaga w zarządzaniu redundancją sieci i zapewnia, że pakiety danych są przekazywane najbardziej wydajnymi ścieżkami, bez powodowania pętli sieciowych lub utraty danych.
W CCNA zrozumienie działania protokołu STP wymaga zrozumienia jego roli w zapobieganiu pętlom sieciowym i zapewnianiu wydajnego przesyłania danych w przełączanych sieciach Ethernet. STP działa poprzez wybór mostu głównego, określenie najkrótszej ścieżki do mostu głównego dla każdego przełącznika i ustawienie niektórych portów w tryb blokowania, aby zapobiec pętlom. Ten proces wybierania wyznaczonych portów i blokowania nadmiarowych ścieżek zapewnia stabilność sieci i optymalizację wydajności poprzez ustanowienie topologii pozbawionej pętli.
SPT (drzewo najkrótszej ścieżki) w sieci odnosi się do struktury drzewa używanej w algorytmach routingu w celu określenia najkrótszej ścieżki od węzła źródłowego do wszystkich innych węzłów w sieci. W przeciwieństwie do protokołu STP (Spanning Tree Protocol), który zapobiega tworzeniu się pętli w sieciach Ethernet, SPT koncentruje się na obliczaniu optymalnej ścieżki przesyłania pakietów danych między węzłami w oparciu o metryki, takie jak liczba przeskoków, przepustowość lub opóźnienie. SPT jest powszechnie używany w protokołach routingu, takich jak OSPF (Open Shortest Path First) i EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), aby ułatwić wydajne przesyłanie danych i konwergencję sieci.