Karta interfejsu sieciowego (NIC) to komponent sprzętowy instalowany w komputerze lub urządzeniu, który umożliwia mu połączenie z siecią. Pełni funkcję interfejsu pomiędzy komputerem a infrastrukturą sieciową, umożliwiając transmisję danych do i z sieci. Karty sieciowe mogą być przewodowe lub bezprzewodowe, w zależności od typu obsługiwanego połączenia sieciowego. Przewodowe karty sieciowe zwykle wykorzystują kable i porty Ethernet do łączenia się z siecią, podczas gdy bezprzewodowe karty sieciowe wykorzystują sygnały radiowe do łączenia się z sieciami Wi-Fi. Karty sieciowe są niezbędne, aby komputery mogły komunikować się z innymi urządzeniami w tej samej sieci i uzyskiwać dostęp do współdzielonych zasobów, takich jak pliki, drukarki i połączenia internetowe.
Karta interfejsu sieciowego, powszechnie znana jako karta sieciowa, to komponent sprzętowy zintegrowany z komputerem lub urządzeniem lub zainstalowany na nim w celu umożliwienia łączności sieciowej. Działa poprzez zapewnienie fizycznego interfejsu, przez który dane są przesyłane i odbierane w sieci. Karty sieciowe ułatwiają komunikację między komputerami, serwerami, drukarkami i innymi urządzeniami sieciowymi, konwertując dane cyfrowe na sygnały nadające się do transmisji kablami sieciowymi lub bezprzewodowo za pomocą fal radiowych. Karty sieciowe odgrywają kluczową rolę w ustanawianiu i utrzymywaniu połączeń sieciowych, obsługują różne protokoły sieciowe i zapewniają niezawodną transmisję danych w sieciach lokalnych (LAN) lub sieciach rozległych (WAN).
Główna różnica między routerem a kartą interfejsu sieciowego (NIC) polega na ich odpowiednich funkcjach i rolach w sieci. Router to urządzenie sieciowe, które przekazuje pakiety danych pomiędzy sieciami komputerowymi, określając najlepszą ścieżkę transmisji danych na podstawie warunków sieciowych i tablic routingu. Działa w warstwie sieciowej (warstwa 3) modelu OSI i zazwyczaj łączy ze sobą wiele sieci, na przykład łącząc sieć domową z Internetem. Natomiast karta interfejsu sieciowego (NIC) to komponent sprzętowy zapewniający fizyczny lub bezprzewodowy interfejs między pojedynczym komputerem lub urządzeniem a siecią. Karty sieciowe działają w warstwie łącza danych (warstwa 2) modelu OSI i umożliwiają poszczególnym urządzeniom łączenie się z siecią i komunikację w jej obrębie.
Termin „karta interfejsu sieciowego” odnosi się w szczególności do komponentu sprzętowego używanego do podłączania komputera lub urządzenia do sieci. Karty sieciowe można zintegrować z płytą główną komputera lub zainstalować jako oddzielną kartę rozszerzeń w gnieździe PCI (Peripheral Component Interconnect). Są dostępne w różnych typach, obsługujących różne technologie sieciowe i prędkości transmisji, zapewniając kompatybilność zarówno z przewodowymi sieciami Ethernet, jak i bezprzewodowymi sieciami Wi-Fi. Karty sieciowe odgrywają zasadniczą rolę w umożliwianiu urządzeniom dostępu do zasobów sieciowych i komunikowania się z innymi urządzeniami za pośrednictwem sieci lokalnych lub rozległych.
Sprzęt sieciowy Cisco, karta interfejsu sieciowego (NIC), odnosi się do kart lub modułów interfejsów używanych w routerach, przełącznikach i innych urządzeniach sieciowych Cisco. Te karty sieciowe, często nazywane kartami lub modułami interfejsów, zapewniają opcje łączności fizycznej umożliwiające podłączanie urządzeń Cisco do różnych typów sieci. Na przykład karty interfejsu Ethernet obsługują połączenia Ethernet, podczas gdy karty interfejsu szeregowego umożliwiają połączenia za pośrednictwem interfejsów szeregowych. Karty sieciowe Cisco zaprojektowano tak, aby bezproblemowo integrowały się ze sprzętem sieciowym Cisco, oferując niezawodną wydajność, skalowalność i kompatybilność z technologiami i rozwiązaniami sieciowymi Cisco.