W nowoczesnych sieciach komórkowych, takich jak LTE i 5G, pojęcia eNB oraz gNB odnoszą się do stacji bazowych odpowiedzialnych za komunikację między urządzeniami użytkowników (takimi jak smartfony) a rdzeniem sieci operatora. Oba te elementy pełnią funkcję „punktu dostępowego” do sieci radiowej, ale różnią się technologią, architekturą i zastosowaniem. Zrozumienie różnicy między eNB i gNB jest kluczowe dla analizy działania sieci LTE i 5G oraz zrozumienia ich współdziałania w trybie NSA (Non-Standalone).
Definicje i funkcje
Czym jest eNB (Evolved Node B)?
eNB, czyli Evolved Node B, to stacja bazowa pracująca w technologii LTE (4G). Jest odpowiedzialna za:
- transmisję i odbiór sygnału radiowego LTE (pasma FDD lub TDD),
- zarządzanie połączeniami z urządzeniami użytkowników (UE),
- obsługę mobilności międzykomórkowej (handover),
- koordynację z innymi eNB w ramach eICIC (inter-cell interference coordination),
- przesyłanie danych do rdzenia sieci EPC (Evolved Packet Core).
W architekturze LTE eNB integruje funkcje kontrolne i transmisyjne, które w starszych sieciach 3G były podzielone na NodeB i kontroler RNC. Dzięki temu LTE jest bardziej wydajne i elastyczne.
Czym jest gNB (Next Generation Node B)?
gNB, czyli Next Generation Node B, to stacja bazowa dla technologii 5G New Radio (NR). W zależności od trybu wdrożenia, gNB może pracować w trybie Standalone (SA) lub Non-Standalone (NSA).
- transmisja w paśmie 5G (zarówno niskim, średnim jak i mmWave),
- obsługa nowych protokołów 5G NR (warstwa PHY, MAC, RLC, PDCP),
- komunikacja z siecią 5G Core (5GC) w trybie SA lub z EPC przez eNB w trybie NSA,
- współpraca z eNB przy współdzieleniu zasobów radiowych (EN-DC – E-UTRA NR Dual Connectivity).
gNB w 5G ma bardziej modularną budowę – można wyróżnić tzw. DU (Distributed Unit), CU (Centralized Unit) oraz RU (Radio Unit), co pozwala lepiej dostosować sieć do potrzeb operatora i użytkowników końcowych.
Główne różnice między eNB i gNB
| Cecha | eNB (4G LTE) | gNB (5G NR) |
|---|---|---|
| Technologia | LTE (E-UTRA) | 5G New Radio (NR) |
| Rdzeń sieci | EPC (Evolved Packet Core) | 5GC (5G Core) lub EPC (w trybie NSA) |
| Pasmo częstotliwości | 450 MHz – 3,5 GHz | 700 MHz – 40 GHz (mmWave) |
| Modularność | Monolityczna | CU/DU/RU (modularna) |
| Tryby pracy | Tylko LTE | SA (Standalone), NSA (Non-Standalone) |
Współpraca eNB i gNB w trybie NSA
W większości wdrożeń 5G stosuje się obecnie tryb Non-Standalone (NSA). Oznacza to, że urządzenie łączy się równocześnie z eNB i gNB. W tym scenariuszu:
- eNB pełni rolę stacji „master” – zarządza połączeniem i sygnalizacją z rdzeniem EPC,
- gNB działa jako stacja „secondary” – dostarcza dodatkową przepustowość poprzez 5G NR (pasma n78, n1 itd.),
- Użytkownik korzysta jednocześnie z zasobów LTE i 5G (EN-DC – E-UTRA NR Dual Connectivity).
Ten model pozwala na szybsze wdrażanie 5G bez konieczności przebudowy całej infrastruktury rdzeniowej (co byłoby wymagane w trybie SA). eNB i gNB komunikują się między sobą przez interfejs X2 lub Xn, synchronizując dane i sygnalizację.
Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie wyższych prędkości, lepszej niezawodności i bardziej płynnych przejść między sieciami LTE i 5G – wszystko bez konieczności zakupu nowych urządzeń przez użytkownika końcowego.
W przyszłości, gdy operatorzy w pełni wdrożą 5G Core, sieć przejdzie stopniowo do trybu Standalone (SA), w którym gNB będzie jedyną aktywną stacją bazową, a eNB przestanie być wymagane.