Inzicht in het Motley-Keenan-model voor WCDMA
Sitespecifieke modellen voor binnenvermeerdering nemen, zoals de naam al aangeeft, de specifieke kenmerken van een bepaald gebouw als input. Vaak tellen deze modellen het aantal muren, vloeren of andere obstakels tussen de zender en de ontvanger om een verzwakkingswaarde voor voortplanting langs dat pad te verkrijgen. Als we deze procedure herhalen voor veel hypothetische ontvangerposities (EU), kunnen we de contouren van het ontvangen signaalsterkte-equivalent volgen.
Deze voortplantingsvoorspellingen zijn ideaal voor computerautomatisering. Op het moment dat dit artikel wordt geschreven, gebruiken verschillende tools voor propagatievoorspelling die op de markt beschikbaar zijn, varianten van deze techniek. Een van deze modellen, die vaak wordt aangehaald, is bekend geworden als het Motley-Keenan-model, naar de onderzoekers die de eerste keer publiceerden. Dit model heeft de vorm van een model voor de voortplanting van de vrije ruimte, waarbij verzwakking wordt toegevoegd voor elke muur, vloer of obstakel dat je langs de route tegenkomt.
Wiskundig gezien kunnen we het LO-padverlies schrijven als:
LO = PO + 20 log(d) + p × WAF + k × FAF
waar:
Po= 20Log[4 πf/C]
d = afstand tussen zender en ontvanger
p = aantal muren tussen zender en ontvanger
WAF = Wandverzwakkingsfactor
k = aantal verdiepingen tussen zender en ontvanger
FAF = Vloerdempingsfactor
Het model voor de voortplanting van de vrije ruimte zou duidelijk moeten zijn uit de eerste twee termen in de vergelijking. De aanvullende voorwaarden vertegenwoordigen het verlies door elk obstakel. Dit locatiespecifieke model is algemeen genoeg om een breed scala aan frequenties te accommoderen met de juiste keuze aan verzwakkingsfactoren.
De literatuur staat vol met dempingswaarden die zijn gemeten voor een verscheidenheid aan materialen en op verschillende frequenties, en er worden er regelmatig meer gepubliceerd. Over het algemeen hebben de frequenties die worden gebruikt voor persoonlijke communicatie (800-2100 MHz), de binnenmuren van een modern kantoorgebouw een WAF van ongeveer 3 dB.
Bakstenen binnenmuren en structurele steunen hebben een WAF van ongeveer 10 dB. Vloeren variëren afhankelijk van het gebouw, maar hebben meestal een FAF tussen 13 en 18 dB.