De eis dat deBCCH TRX moet continu zendenin alle tijdslots stelt strikte beperkingen aan de manier waarop frequentieverspringing in een cel kan worden gerealiseerd. De huidige oplossingen zijnBasisbandfrequentiehoppen(BB FH) enGesynthetiseerde frequentiehoppen(RF FH).
Inde basisbandfrequentiehoppingde TRX’s werken op vaste frequenties. Frequentiesprongen worden gegenereerd door opeenvolgende bursts in elk tijdslot door verschillende TRX’s te schakelen volgens de toegewezen sprongsequentie. Het aantal frequenties waar overheen gesprongen moet worden, wordt bepaald door het aantal TRX’s. Omdat het eerste tijdslot van de BCCH TRX niet mag springen, moet het worden uitgesloten van de sprongreeks. Dit leidt tot drie verschillende hopgroepen. De eerste groep springt niet en omvat alleen het BCCH-tijdslot. De tweede groep bestaat uit de eerste tijdslots van de niet-BCCH TRX’s. De derde groep omvat tijdslots één tot en met zeven van elke TRX. Dit wordt geïllustreerd in onderstaande figuur.
In degesynthetiseerde frequentiehoppingalle TRX’s behalve de BCCH TRX veranderen hun frequentie voor elk TDMA-frame volgens de springsequentie. De BCCH TRX springt dus niet. Het aantal frequenties waar je overheen kunt springen is beperkt tot 63, het maximale aantal frequenties in deMobiele toewijzing(MA)-lijst behandeld in paragraaf 1.4. Gesynthetiseerd hoppen wordt geïllustreerd in onderstaande figuur.
De grootste beperking bij basisbandhoppen is dat het aantal springfrequenties hetzelfde is als het aantal TRX’s. Bij synthetisch hoppen kan het aantal springfrequenties alles zijn tussen het aantal hoppende TRX’s en 63. Bij synthetisch hoppen wordt de BCCH TRX echter volledig buiten de springreeks gelaten.