SMB-authenticatie (Server Message Block) werkt door het verifiëren van de identiteit van gebruikers of apparaten die proberen toegang te krijgen tot gedeelde bronnen op een netwerk. Wanneer een clientapparaat toegang vraagt tot een bestand, printer of andere gedeelde bron die op een SMB-server wordt gehost, initieert de server een authenticatieproces. De client verzendt authenticatiegegevens, meestal in de vorm van een gebruikersnaam en wachtwoord, naar de SMB-server. De server verifieert deze inloggegevens vervolgens aan de hand van de lokale gebruikersdatabase of een gecentraliseerde authenticatieservice zoals Active Directory (AD) in een Windows-omgeving. Als de inloggegevens geldig zijn en de gebruiker over de juiste machtigingen beschikt, verleent de server toegang tot de gevraagde bron, waardoor de client bestanden kan lezen, schrijven of wijzigen en andere geautoriseerde acties kan uitvoeren.
SMB gebruikt verschillende authenticatieprotocollen, afhankelijk van de versie en configuratie van het SMB-protocol. Veelgebruikte authenticatiemechanismen zijn onder meer NTLM (NT LAN Manager), Kerberos en recentelijk ondersteunt SMBv3 SMB Signing en AES-codering voor verbeterde beveiliging. NTLM is een ouder authenticatieprotocol dat wordt gebruikt door eerdere versies van SMB- en Windows-besturingssystemen, terwijl Kerberos een veiliger en efficiënter protocol is dat vaak wordt gebruikt in bedrijfsomgevingen om gebruikers te authenticeren en veilige toegang tot gedeelde bronnen te garanderen.
SMB (Server Message Block) is een netwerkprotocol dat wordt gebruikt voor het delen van bestanden, printers en andere bronnen tussen apparaten in een netwerk. Het werkt op de applicatielaag van de TCP/IP-stack en geeft computers met Windows of andere besturingssystemen toegang tot gedeelde bestanden en bronnen die op SMB-servers worden gehost. Wanneer een clientapparaat toegang vraagt tot een gedeelde bron, faciliteert SMB de communicatie tussen de client en de server, waardoor gegevens via het netwerk kunnen worden verzonden, gelezen en geschreven. SMB ondersteunt verschillende versies, waaronder SMB1, SMB2, SMB3, die elk verbeterde prestaties, beveiligingsfuncties en compatibiliteit met verschillende besturingssystemen en netwerkomgevingen bieden.
Samba-authenticatie werkt op dezelfde manier als SMB-authenticatie, maar verwijst specifiek naar de open-source implementatie van de SMB/CIFS-protocollen. Met Samba kunnen Unix-achtige besturingssystemen (zoals Linux) communiceren met Windows-systemen en bestanden, printers en andere bronnen delen met behulp van het SMB-protocol. Authenticatie in Samba omvat het verifiëren van gebruikersreferenties aan de hand van de gebruikersdatabase van de Samba-server, die kan worden geconfigureerd om te integreren met bestaande authenticatiemechanismen zoals LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) of lokale authenticatiedatabases. Samba ondersteunt verschillende authenticatiemethoden, waaronder NTLM en Kerberos, om gebruikers te authenticeren en veilige toegang tot gedeelde bronnen te garanderen.
SMB-verkeer werkt door datapakketten in te kapselen in SMB-protocolberichten voor verzending via een netwerk. Wanneer een clientapparaat toegang vraagt tot een gedeelde bron, zoals een bestand of printer, initieert SMB een sessie met de SMB-server. Gegevens worden uitgewisseld tussen de client en de server via SMB-berichten, die opdrachten bevatten voor het openen van bestanden, het lezen of schrijven van gegevens en het sluiten van verbindingen. SMB-verkeer kan voor de veiligheid worden gecodeerd met behulp van protocollen zoals SMB Signing of SMB Encryption in nieuwere versies zoals SMBv3, waardoor de gegevensintegriteit en vertrouwelijkheid worden beschermd tijdens transmissie via netwerken, inclusief LAN’s en WAN’s.