LTE vermindert interferentie van aangrenzende cellen door hergebruik van frequenties, orthogonale subdraaggolven die OFDMA gebruiken, celselectie- en overdrachtsmechanismen, geavanceerd ontvangerontwerp, stroomregeling, strategieën om interferentie te vermijden en algoritmen voor interferentiebeheer, allemaal gericht op het optimaliseren van de signaalkwaliteit, het minimaliseren van interferentie en het garanderen van efficiënte communicatie.
Hoe vermindert LTE interferentie van aangrenzende cellen?
LTE (Long-Term Evolution) is een draadloze communicatietechnologie die verschillende technieken gebruikt om interferentie van aangrenzende cellen te verminderen.
Frequentie hergebruik:
Onderverdeling in frequentiebanden: LTE-netwerken verdelen het beschikbare frequentiespectrum in meerdere frequentiebanden. Elke cel krijgt een specifieke reeks frequenties uit deze banden toegewezen.
Cellulair rasterpatroon: Cellen zijn gerangschikt in een rasterachtig patroon. Aangrenzende cellen hergebruiken frequenties met een bepaalde offset. Een cel en de aangrenzende cellen kunnen bijvoorbeeld frequenties gebruiken met een frequentiehergebruikfactor van 1/3, 1/4 of andere waarden.
Orthogonale frequentieverdeling meervoudige toegang (OFDMA):
Frequency Division: OFDMA verdeelt de beschikbare frequentieband in kleinere subdraaggolven.
Orthogonale subdraaggolven: Deze subdraaggolven staan orthogonaal ten opzichte van elkaar, wat betekent dat ze elkaar niet hinderen. Dit minimaliseert interferentie binnen dezelfde cel en van aangrenzende cellen.
Celselectie en overdracht:
Interferentiemonitoring: LTE-basisstations controleren voortdurend de interferentieniveaus van aangrenzende cellen.
Handover-mechanismen: Wanneer een mobiel apparaat van de ene cel naar de andere gaat, initieert het netwerk een overdrachtsproces. Dit zorgt ervoor dat het mobiele apparaat verbinding maakt met de cel met het sterkste signaal en minimaliseert interferentie van verre cellen.
Interferentie-annuleringstechnieken:
Geavanceerd ontvangerontwerp : LTE-apparaten zijn uitgerust met geavanceerde ontvangers die interferentie van aangrenzende cellen kunnen opheffen met behulp van technieken zoals het combineren van interferentie-afwijzing (IRC).
Beamforming: LTE-basisstations kunnen beamforming gebruiken om het signaal in een specifieke richting te focussen, waardoor interferentie in ongewenste richtingen wordt verminderd.
Vermogensregeling:
Adaptive Power Levels: LTE-basisstations passen het zendvermogen aan op basis van de signaalsterkte die door het mobiele apparaat wordt ontvangen. Dit helpt bij het minimaliseren van interferentie door het vermogen te verminderen wanneer dit niet nodig is.
Interferentie vermijden:
Fractioneel frequentiehergebruik: In sommige gevallen maken LTE-netwerken gebruik van fractioneel frequentiehergebruik, waarbij bepaalde frequenties exclusief zijn gereserveerd voor specifieke gebieden of gebruikers, waardoor de interferentie verder wordt verminderd.
Algoritmen voor interferentiebeheer:
Interferentiecoördinatie: Bij complexere netwerkimplementaties kunnen LTE-netwerken algoritmen voor interferentiebeheer gebruiken die bronnen dynamisch toewijzen en interferentie in realtime beheren.
LTE vermindert interferentie van aangrenzende cellen door zorgvuldige frequentieplanning, het gebruik van orthogonale subdraaggolven, celselectie- en overdrachtsmechanismen, geavanceerd ontvangerontwerp, vermogensregeling, strategieën om interferentie te vermijden en algoritmen voor interferentiebeheer. Deze technieken zorgen er gezamenlijk voor dat LTE-netwerken efficiënte en storingsvrije communicatie voor gebruikers bieden.