Dit laat grafisch zien waarom het interleaven van gegevens de foutcorrectieprestaties van gegevensoverdrachtsystemen verbetert. In de bovenste afbeelding worden de gegevens opeenvolgend uit een buffer gelezen en gaan ze per rij. Er wordt geen interleaving toegepast. De gegevens worden in numerieke volgorde gelezen en verzonden.
Tijdens de verzending worden datablokken 5 tot en met 8 beschadigd door enige interferentie. Wanneer de gegevens worden ontvangen, gaan de blokken 5 tot en met 8 verloren en is de foutcorrectie onvoldoende om zo’n groot blok verloren gegevens te herstellen.
In de onderste afbeelding worden dezelfde gegevens eerst tussengevoegd met behulp van een eenvoudig patroon waarbij de rijen in kolommen worden gelezen. De tussengevoegde gegevens worden vervolgens per rij uitgelezen en verzonden. Tijdens de overdracht worden de gegevens in dezelfde vier blokken beschadigd door interferentie.
De blokken die verloren zijn gegaan, zijn echter niet langer opeenvolgend. Blokken 2, 6, 10 en 14 gingen verloren. Wanneer het interleaved-signaal wordt ontvangen, keert de ontvanger het interleaving-proces om om de gegevens naar het oorspronkelijke sequentiële patroon te herstellen.
Merk op wat er gebeurt na het de-interleaven: de verloren blokken worden nu verspreid in de tijd, wat resulteert in kleine, geïsoleerde foutlocaties. Nu kan de beperkte foutcorrectie die in het signaal is ingebouwd, de fouten corrigeren. Interleaving maakt optimaal gebruik van de foutcorrectie die in een datatransmissiesysteem is ingebouwd.