De mobiele apparatuur en de simkaart zijn de enige delen van het GSM-netwerk die de abonnee echt zal zien. Laten we eens kijken wat erin zit.
GSM mobiele apparatuur
Er zijn drie hoofdtypen ME, deze staan hieronder opgesomd:
Op voertuig gemonteerd
Deze apparaten worden in een voertuig gemonteerd en de antenne wordt fysiek aan de buitenkant van het voertuig gemonteerd.
Draagbare mobiele eenheid
Deze apparatuur kan tijdens gebruik in de hand worden gehouden, maar de antenne is niet aangesloten op de handset van het apparaat.
Handdraagbare eenheid
Deze apparatuur bestaat uit een kleine telefoonhoorn die niet veel groter is dan een rekenmachine. De antenne wordt verbonden met de handset.
De ME kan werken met een bepaald maximaal vermogen, afhankelijk van het type en gebruik. Deze mobiele typen hebben verschillende kenmerken die bij het netwerk bekend moeten zijn, bijvoorbeeld hun maximale zendvermogen en de diensten die ze ondersteunen. De ME wordt daarom geïdentificeerd door middel van een classmark. De klassemarkering wordt door de ME verzonden in het eerste bericht.
De volgende stukjes informatie worden bewaard in de classmark:
Revisieniveau
Identificeert de fase van de GSM-specificaties waaraan de mobiel voldoet.
RF-vermogen
Het maximale vermogen dat het MS kan verzenden, gebruikt voor vermogensregeling en voorbereiding van de overdracht. Deze informatie wordt bewaard in het nummer van de mobiele stroomklasse.
Cijferalgoritme
Geeft aan welk coderingsalgoritme in het MS is geïmplementeerd. Er is slechts één algoritme (A5) in GSM-fase 1, maar GSM-fase 2 specificeert verschillende algoritmen (A5/0–A5/7).
Frequentiecapaciteit
Geeft de frequentiebanden aan waarop het MS kan ontvangen en verzenden. Momenteel gebruiken alle GSM MS’s één frequentieband. In de toekomst zal deze band worden uitgebreid, maar niet alle MS’s zullen hiervan gebruik kunnen maken.
Mogelijkheid voor korte berichten
Geeft aan of het MS korte berichten kan ontvangen.
ME-vermogensklasse zoals hieronder,
GSM SIM – Abonnee-identiteitsmodule
De SIM is een “smartcard” die op de ME wordt aangesloten en informatie bevat over de MS-abonnee, vandaar de naam Subscriber Identity Module.
De simkaart bevat verschillende stukjes informatie:
Internationale mobiele abonnee-identiteit (IMSI)
Dit nummer identificeert de MS-abonnee. Het wordt alleen via de ether verzonden tijdens initialisatie.
Tijdelijke mobiele abonnee-identiteit (TMSI)
Dit nummer identificeert de abonnee. Het wordt periodiek gewijzigd door het systeembeheer om te voorkomen dat de abonnee wordt geïdentificeerd door iemand die probeert de radio-interface te monitoren.
Locatiegebiedidentiteit (LAI)
Identificeert de huidige locatie van de abonnee.
Abonnementverificatiesleutel (Ki)
Dit wordt gebruikt om de simkaart te authenticeren.
Mobile Station International Services Digitaal Netwerk (MSISDN)
Dit is het telefoonnummer van de mobiele abonnee. Het bestaat uit een landcode, een netwerkcode en een abonneenummer.
De meeste gegevens op de simkaart zijn beveiligd tegen lezen (Ki) of wijzigen (IMSI). Sommige parameters (LAI) worden voortdurend bijgewerkt om de huidige locatie van de abonnee weer te geven. De SIM-kaart en de hoge mate van ingebouwde systeembeveiliging bieden bescherming van de informatie van de abonnee en bescherming van netwerken tegen frauduleuze toegang.
SIM-kaarten zijn zo ontworpen dat ze moeilijk te dupliceren zijn. De simkaart kan worden beveiligd door het gebruik van een persoonlijk identiteitsnummer (PIN)-wachtwoord, vergelijkbaar met bank-/creditcards, om ongeoorloofd gebruik van de kaart te voorkomen.
De simkaart kan aanvullende informatie opslaan, zoals de totale gesprekskosten.
Deze informatie is voor de klant toegankelijk via toetsinvoer op de handset/toetsenbord. De SIM voert ook het authenticatiealgoritme uit.