4G LTE

De snelste LTE-band wordt algemeen beschouwd als Band 41, die actief is in het 2,5 GHz-spectrum. Deze band staat bekend om zijn hoge gegevensoverdrachtsnelheden en capaciteit, waardoor hij ideaal is voor het leveren van snelle en efficiënte LTE-service. Band 41 kan geavanceerde LTE-functies ondersteunen, zoals carrier-aggregatie en modulatie van hogere orde, die bijdragen aan de hogesnelheidsmogelijkheden. De werkelijke prestaties kunnen echter variëren, afhankelijk van de netwerkomstandigheden en carrier-implementaties.

Welke LTE-band is het beste?

De ‘beste’ LTE-band kan afhankelijk zijn van verschillende factoren, waaronder netwerkdekking, gebruikersvereisten en regionale beschikbaarheid. Banden als Band 3 (1,8 GHz) en Band 7 (2,6 GHz) worden vaak als de beste beschouwd vanwege hun evenwicht tussen dekking en snelheid. Band 3 biedt een goede mix van dekking en capaciteit, waardoor deze over de hele wereld veel wordt gebruikt. Band 7 biedt hogere snelheden vanwege de grotere bandbreedte, maar heeft mogelijk iets minder dekking vergeleken met Band 3. De optimale LTE-band voor een specifieke situatie kan afhangen van de netwerkinfrastructuur en gebruikersbehoeften.

Een LTE-band verwijst naar een specifiek frequentiebereik dat wordt gebruikt voor LTE-communicatie (Long-Term Evolution). Elke LTE-band werkt binnen een bepaald frequentiebereik en krijgt een uniek nummer toegewezen. Deze banden worden gedefinieerd door internationale standaarden en worden gebruikt om verschillende aspecten van draadloze communicatie, zoals spraak- en datadiensten, te vergemakkelijken. Verschillende banden bieden verschillende compromissen op het gebied van dekking, snelheid en capaciteit, en netwerkexploitanten zetten deze in op basis van regionale regelgeving en technische vereisten.

De hoogste LTE-categorie, zoals gedefinieerd door het 3rd Generation Partnership Project (3GPP), is Categorie 20. Deze categorie ondersteunt LTE Advanced-functies en biedt maximale downloadsnelheden tot 2 Gbps en uploadsnelheden tot 150 Mbps. LTE-categorieën worden gebruikt om apparaten te classificeren op basis van hun vermogen om verschillende LTE-functies en prestatieniveaus te ondersteunen. Categorie 20 vertegenwoordigt het toppunt van LTE-prestaties in termen van snelheid en technologische mogelijkheden vóór de transitie naar 5G.

Om een ​​LTE-band op een apparaat te forceren, hebben gebruikers toegang tot de netwerkinstellingen van het apparaat of kunnen ze gespecialiseerde apps en tools gebruiken die bandselectie mogelijk maken. Op Android-apparaten betekent dit vaak dat u een verborgen menu of technische modus opent door specifieke codes te kiezen, zoals ##4636##. Binnen dit menu kunnen gebruikers hun favoriete LTE-band selecteren. Bovendien bieden sommige apparaten en netwerkbeheer-apps opties voor het selecteren of vergrendelen van specifieke LTE-banden. Het forceren van een bepaalde band kan echter invloed hebben op de netwerkprestaties en connectiviteit, afhankelijk van de beschikbare netwerkinfrastructuur en signaalsterkte.

De beste LTE-banden zijn afhankelijk van de regio, de netwerkimplementatie en het specifieke gebruiksscenario. Over het algemeen hebben lagere frequentiebanden, zoals Band 12 (700 MHz) en Band 20 (800 MHz), de voorkeur vanwege hun superieure dekking en penetratie, vooral in landelijke gebieden en in gebouwen. Hogere frequentiebanden, zoals Band 3 (1800 MHz) en Band 7 (2600 MHz), hebben in stedelijke gebieden de voorkeur vanwege hun hogere datacapaciteit en hogere snelheden. De optimale banden voor een specifieke locatie zijn afhankelijk van de netwerkinfrastructuur en de beschikbaarheid van deze banden.

Welke band is het beste voor LTE?

De beste band voor LTE hangt vaak af van de locatie en behoeften van de gebruiker. Band 3 (1800 MHz) wordt over de hele wereld veel gebruikt en biedt een goede balans tussen dekking en snelheid, waardoor het een van de meest veelzijdige LTE-banden is. In sommige regio’s staat Band 40 (2300 MHz) hoog aangeschreven vanwege zijn hoge capaciteit, die geschikt is voor gebieden met een dichte bevolking en een hoog datagebruik. De beste band kan variëren afhankelijk van de inzetstrategie van de luchtvaartmaatschappij en de specifieke omgevingsfactoren in een bepaald gebied.

De snelste LTE-band is doorgaans een band die op een hogere frequentie werkt, zoals Band 7 (2600 MHz). Deze band staat bekend om zijn vermogen om een ​​hoge datadoorvoer te leveren, waardoor hij ideaal is voor stedelijke omgevingen waar veel gebruikers tegelijkertijd toegang hebben tot het netwerk. De werkelijke snelheid die gebruikers ervaren, hangt echter ook af van de congestie van het netwerk, de mogelijkheden voor carrier-aggregatie en andere factoren.

Carrier-aggregatie in LTE maakt de combinatie van meerdere banden mogelijk om de datasnelheden en de algehele capaciteit te verhogen. De meest effectieve banden om te aggregeren omvatten doorgaans een combinatie van zowel lagere als hogere frequentiebanden. Het samenvoegen van Band 3 (1800 MHz) met Band 7 (2600 MHz) kan bijvoorbeeld een goede mix van dekking en snelheid opleveren, terwijl het combineren van Band 20 (800 MHz) met Band 40 (2300 MHz) zowel het bereik als de prestaties in verschillende omgevingen kan verbeteren. scenario’s. Welke specifieke banden moeten worden samengevoegd, hangt af van de mogelijkheden van het netwerk en het beschikbare spectrum.

De beste LTE-band is over het algemeen degene die de meest evenwichtige combinatie van dekking, snelheid en capaciteit biedt voor de specifieke locatie van de gebruiker. Band 3 (1800 MHz) wordt vaak als de beste beschouwd vanwege de brede beschikbaarheid en evenwichtige prestaties. In sommige gebieden zou Band 20 (800 MHz) echter de voorkeur kunnen hebben vanwege de uitstekende dekking, vooral in landelijke gebieden, terwijl Band 7 (2600 MHz) de beste keuze zou kunnen zijn in stedelijke gebieden waar hogesnelheidsgegevens essentieel zijn. De optimale band zal variëren afhankelijk van de gebruikersomgeving en de implementatiestrategie van het netwerk.

VoLTE, wat staat voor Voice over LTE, biedt verschillende voordelen ten opzichte van traditionele belmethoden. Hiermee kunnen spraakoproepen worden verzonden via het LTE-datanetwerk in plaats van de oudere 2G- of 3G-spraaknetwerken. Dit zorgt voor spraakoproepen van hogere kwaliteit met helderder geluid en minder achtergrondgeluid, evenals snellere gespreksopbouwtijden. Bovendien ondersteunt VoLTE gelijktijdig spraak- en datagebruik, wat betekent dat gebruikers tijdens een gesprek zonder enige onderbreking op internet kunnen surfen, apps kunnen gebruiken of inhoud kunnen streamen.

Is VoLTE de moeite waard om te gebruiken?

VoLTE is over het algemeen de moeite waard om te gebruiken vanwege de verbeterde gesprekskwaliteit en de mogelijkheid om datadiensten te gebruiken tijdens een gesprek. Voor gebruikers die regelmatig bellen en audio van hoge kwaliteit nodig hebben of tijdens gesprekken moeten multitasken met data-intensieve applicaties, biedt VoLTE een aanzienlijk voordeel. Nu mobiele netwerken oudere technologieën zoals 2G en 3G steeds meer uitfaseren, zorgt het gebruik van VoLTE ook voor voortdurende compatibiliteit met moderne netwerken en apparaten.

VoLTE kan invloed hebben op de levensduur van de batterij, maar varieert afhankelijk van het apparaat en de netwerkomstandigheden. In sommige gevallen kan het gebruik van VoLTE leiden tot een efficiënter batterijgebruik, omdat het apparaat niet hoeft te schakelen tussen verschillende netwerken voor spraak- en datadiensten. In gebieden met een zwakke LTE-dekking kan de constante zoektocht naar een stabiele verbinding echter leiden tot een groter batterijverbruik. Over het algemeen is de impact van VoLTE op de levensduur van de batterij over het algemeen minimaal en wordt deze vaak gecompenseerd door de voordelen van een betere gesprekskwaliteit en datagebruik.

VoLTE gebruikt wel data, maar verbruikt doorgaans geen data uit uw mobiele datalimiet voor standaard spraakoproepen. Het datagebruik voor VoLTE is meestal inbegrepen in het spraakabonnement van uw provider, wat betekent dat het niet meetelt voor uw datalimiet. Als u echter VoLTE-gesprekken voert via apps of services die gegevens gebruiken, zoals videogesprekken, tellen deze mee voor uw gegevensgebruik.

Er zijn over het algemeen geen extra kosten verbonden aan het gebruik van VoLTE. De meeste providers bieden VoLTE aan als onderdeel van hun standaard spraakabonnementen, en de kosten zijn doorgaans zonder extra kosten inbegrepen in het totale abonnement. Dit kan echter per provider en regio verschillen, dus het is raadzaam om bij uw specifieke provider na te vragen of VoLTE in uw abonnement is inbegrepen en of er kosten aan verbonden zijn.

2×2 MU-MIMO (Multi-User Multiple Input Multiple Output) is een configuratie waarbij een router of access point is uitgerust met twee zend- en twee ontvangstantennes voor gelijktijdige communicatie met meerdere apparaten. Met MU-MIMO kan de router tegelijkertijd met meerdere apparaten communiceren, in plaats van opeenvolgend, waardoor de algehele netwerkefficiëntie en doorvoer worden verbeterd.

Wat betekent 2×2 MIMO?

2×2 MIMO verwijst naar een systeem met twee antennes voor het verzenden en twee antennes voor het ontvangen van signalen. Deze configuratie vergroot de capaciteit en betrouwbaarheid van het draadloze netwerk door de gelijktijdige verzending en ontvangst van meerdere datastromen mogelijk te maken. Het verbetert de prestaties in omgevingen met meerdere aangesloten apparaten door gebruik te maken van ruimtelijke diversiteit om interferentie te verminderen en de doorvoer te verhogen.

MIMO 4×4 duidt een systeem aan met vier zend- en vier ontvangstantennes. Deze configuratie zorgt voor een nog grotere capaciteit en prestatie vergeleken met 2×2 MIMO, omdat het meer datastromen tegelijkertijd kan verwerken. Het verbetert de prestaties van draadloze netwerken, vooral in omgevingen met hoge dichtheid of gebieden met hoge datavereisten.

DL MU-MIMO staat voor Downlink Multi-User Multiple Input Multiple Output. Het is een techniek die wordt gebruikt bij draadloze communicatie waarbij een enkel toegangspunt tegelijkertijd gegevens naar meerdere apparaten in de downlink-richting kan verzenden. Deze aanpak verbetert de algehele netwerkefficiëntie en vermindert de latentie doordat meerdere apparaten tegelijkertijd gegevens kunnen ontvangen.

TP-Link MIMO verwijst naar de implementatie van MIMO-technologie in TP-Link-netwerkapparaten, zoals routers en toegangspunten. TP-Link maakt gebruik van MIMO-technologie om de prestaties van het draadloze netwerk te verbeteren, de dekking te vergroten en de mogelijkheid te verbeteren om meerdere gelijktijdige verbindingen te verwerken. Deze technologie helpt bij het leveren van hogere snelheden en betrouwbaardere verbindingen.

De VHT-modus, of Very High Throughput-modus, is een functie van de 802.11ac Wi-Fi-standaard, ook bekend als Wi-Fi 5. De VHT-modus verbetert de draadloze prestaties door hogere datasnelheden, verbeterde kanaalbinding en verhoogde capaciteit te ondersteunen. Het zorgt voor hogere snelheden en een betere verwerking van meerdere gelijktijdige verbindingen in vergelijking met eerdere Wi-Fi-standaarden.

Wat zou de voorkeursnetwerkmodus moeten zijn?

De geprefereerde netwerkmodus hangt af van de specifieke behoeften van de gebruiker en de mogelijkheden van zijn apparaten. Voor moderne netwerken wordt het gebruik van de nieuwste standaarden zoals 802.11ac of 802.11ax (Wi-Fi 6) aanbevolen voor optimale prestaties. Deze standaarden bieden hogere snelheden, betere efficiëntie en verbeterde bediening van meerdere apparaten. In gemengde omgevingen met oudere apparaten zorgt het instellen van de netwerkmodus voor achterwaartse compatibiliteit (zoals de gemengde modus) ervoor dat alle apparaten verbinding kunnen maken, hoewel dit mogelijk niet alle voordelen van de nieuwste standaarden biedt.

De 802.11n-modus moet worden ingesteld om functies zoals channel bonding en MIMO (Multiple Input Multiple Output) te gebruiken om de beste prestaties te bereiken. Channel bonding maakt het combineren van twee of meer kanalen mogelijk om de datadoorvoer te vergroten, terwijl MIMO de signaalsterkte en betrouwbaarheid verbetert door meerdere antennes te gebruiken voor het verzenden en ontvangen van data.

De toegangspuntmodus is een configuratie voor een router of draadloos apparaat waarmee deze kan functioneren als centraal punt waarmee andere apparaten verbinding kunnen maken. In deze modus fungeert het apparaat als een hub, waardoor de netwerkdekking wordt uitgebreid door draadloze toegang te bieden tot aangesloten apparaten, zoals laptops, smartphones en tablets.

Geforceerde navigatie verwijst naar een instelling of proces waarbij een systeem of apparaat wordt opgedragen een specifiek pad te volgen of bepaalde bronnen te gebruiken, ongeacht andere omstandigheden of voorkeuren. Bij netwerken kan dit inhouden dat verkeer via een bepaalde route wordt geleid of dat een apparaat wordt gedwongen een specifieke netwerkmodus of -kanaal te gebruiken om consistente prestaties of compatibiliteit te garanderen.

GSB staat voor Granular Sub Base, een soort wegenbouwmateriaal dat wordt gebruikt als funderingslaag in bestratingsconstructies. GSB bestaat uit een mix van steenslag, grind en soms zand, dat wordt verdicht om een ​​stabiele basis te bieden voor volgende lagen van de weg. Het helpt bij het verdelen van de belasting van de oppervlaktelagen en zorgt voor drainage.

Wat is het verschil tussen GSB en WMM?

Het verschil tussen GSB (Granular Sub Base) en WMM (Wet Mix Macadam) ligt in de samenstelling en toepassing ervan. GSB is een funderingsmateriaal dat voornamelijk wordt gebruikt om stabiliteit en ondersteuning te bieden aan de bestratingsconstructie, vaak bestaande uit een grovere mix van toeslagstoffen. WMM daarentegen is een fijner mengsel dat steenslag en zand bevat, gemengd met water en gebruikt als basislaag. WMM biedt een betere verdeling van de belasting en verbeterde duurzaamheid in vergelijking met GSB vanwege het compactere en samenhangende karakter.

GSB wordt voornamelijk gebruikt als basislaag in de wegenbouw. Het biedt een stabiele basis voor de bovenste lagen van de bestrating en helpt bij het verdelen van de belasting van het oppervlak. GSB verbetert ook de drainage en voorkomt de opwaartse beweging van vocht in de bestratingsstructuur, wat de algehele duurzaamheid van de weg ten goede komt.

GSB en WBM (Water Bound Macadam) zijn niet hetzelfde. GSB is een korrelig basismateriaal dat wordt gebruikt als funderingslaag in de wegenbouw, terwijl WBM een oudere methode van wegenbouw is waarbij een mengsel van steenslag en water wordt gebruikt om een ​​stabiele basis te creëren. GSB biedt betere prestaties en duurzaamheid in vergelijking met WBM vanwege de beter gecontroleerde materiaaleigenschappen en verdichting.

WMM (Wet Mix Macadam) wordt om verschillende redenen over het algemeen als beter beschouwd dan WBM (Water Bound Macadam). WMM biedt verbeterde sterkte, duurzaamheid en lastverdeling dankzij de meer verfijnde en grondig gemengde materialen. WMM biedt een stabielere en samenhangende basislaag, wat leidt tot betere prestaties en duurzamere wegen vergeleken met de traditionele WBM-methode.

De 802.11n-modus verwijst naar de draadloze netwerkstandaard die hogere datasnelheden en verbeterde prestaties ondersteunt in vergelijking met eerdere standaarden. Het werkt op zowel de 2,4 GHz- als de 5 GHz-frequentieband en kan snelheden tot 600 Mbps bieden. De modus moet worden geconfigureerd om gebruik te maken van channel bonding (het combineren van meerdere kanalen) en MIMO-technologie (Multiple Input Multiple Output) om optimale prestaties en bereik te bereiken.

Wat is beter 802.11?

Bij het vergelijken van 802.11-standaarden bieden nieuwere standaarden over het algemeen betere prestaties en functies. 802.11ac en 802.11ax (respectievelijk Wi-Fi 5 en Wi-Fi 6) bieden bijvoorbeeld hogere snelheden, verbeterde efficiëntie en betere verwerking van meerdere apparaten in vergelijking met 802.11n. Vooral 802.11ax biedt aanzienlijke verbeteringen ten opzichte van 802.11n, waaronder een hogere doorvoer, een beter bereik en verbeterde ondersteuning voor omgevingen met hoge dichtheid.

De 802.11-standaard moet worden geselecteerd op basis van de specifieke vereisten voor snelheid, bereik en netwerkcapaciteit. Voor moderne netwerken wordt de voorkeur gegeven aan 802.11ac of 802.11ax vanwege hun superieure prestaties en functies. 802.11n blijft echter een haalbare optie voor oudere apparaten of minder veeleisende omgevingen.

802.11n-beveiliging is een mechanisme dat wordt gebruikt om compatibiliteit tussen 802.11n-apparaten en oudere 802.11b/g-apparaten te garanderen. Hierbij worden verschillende technieken gebruikt om interferentie te voorkomen en ervoor te zorgen dat de prestaties van nieuwere 802.11n-apparaten niet nadelig worden beïnvloed door oudere apparaten. Deze beveiligingsmodus helpt de netwerkstabiliteit en -prestaties te behouden in scenario’s met gemengde omgevingen.

De draadloze modus moet worden ingesteld op basis van de behoeften van het netwerk en de mogelijkheden van de gebruikte apparaten. Veel voorkomende draadloze modi zijn onder meer de gemengde modus (die meerdere 802.11-standaarden ondersteunt), de modus alleen 802.11n of de modus alleen 802.11ac. Door de juiste modus te selecteren, worden de prestaties en compatibiliteit in balans gebracht op basis van de typen apparaten die op het netwerk zijn aangesloten.

WMM staat voor Wi-Fi Multimedia. Het is een reeks QoS-verbeteringen (Quality of Service) voor Wi-Fi-netwerken die prioriteit geven aan verschillende soorten netwerkverkeer om betere prestaties te garanderen voor multimediatoepassingen zoals videostreaming en voice over IP. WMM werkt door verkeer in verschillende prioriteitsniveaus te categoriseren, waardoor de kwaliteit van de ervaring wordt verbeterd voor gebruikers die zich bezighouden met activiteiten met hoge bandbreedte.

Het doel van WMM is om netwerkbronnen effectief te beheren door bepaalde soorten verkeer voorrang te geven boven andere. Dit zorgt ervoor dat latentiegevoelige applicaties, zoals spraak en video, een hogere prioriteit krijgen in vergelijking met minder kritisch verkeer, zoals het downloaden van bestanden. Door WMM te implementeren kunnen netwerken soepelere en betrouwbaardere prestaties leveren voor toepassingen die realtime gegevensoverdracht vereisen.

De betekenis van WMM in de context van “WMM-weg” verwijst waarschijnlijk naar “Wet Mix Macadam”, een wegenbouwmethode. Wet Mix Macadam is een soort wegbasismateriaal dat wordt gebruikt bij de aanleg van wegen, bestaande uit een mengsel van steenslag, zand en water, dat wordt verdicht tot een sterke en stabiele basislaag.

WMM en WBM verwijzen naar verschillende soorten wegenbouwmaterialen. WMM staat voor Wet Mix Macadam, dat wordt gebruikt als basislaag in de wegenbouw. WBM staat voor Water Bound Macadam, een vroegere wegenbouwmethode waarbij een mengsel van steenslag en water samengebonden wordt tot een basislaag. WMM biedt over het algemeen betere prestaties en duurzaamheid vergeleken met WBM.

De grootte van WMM-materiaal, of Wet Mix Macadam, bestaat doorgaans uit toeslagstoffen die gewoonlijk tussen 0 en 25 mm liggen. Dit omvat een mix van verschillende maten steenslag en zand. De specifieke gradatie van materialen kan variëren, afhankelijk van de vereisten van het bouwproject en lokale normen.

BTS Business verwijst in het algemeen naar de commerciële aspecten en activiteiten van BTS-systemen (Base Transceiver Station). In dit kader gaat het om de bedrijfsactiviteiten die verband houden met de inzet, het beheer en het onderhoud van de BTS-infrastructuur. Dit omvat aspecten zoals verkoop, servicecontracten, netwerkuitbreiding en klantenondersteuning in verband met BTS-systemen.

Wat is het BTS-systeem?

Het BTS-systeem (Base Transceiver Station) is een cruciaal onderdeel van een mobiel netwerk en is verantwoordelijk voor het tot stand brengen en beheren van draadloze communicatie tussen mobiele apparaten en het netwerk. Het verzorgt de radiocommunicatie met mobiele telefoons en vergemakkelijkt de verzending en ontvangst van spraak-, data- en tekstberichten. Het BTS-systeem maakt deel uit van het grotere basisstationsubsysteem in mobiele netwerken en werkt samen met andere netwerkelementen zoals de Base Station Controller (BSC).

Commerciële BTS verwijst naar basiszendontvangerstations die worden gebruikt voor commerciële doeleinden, zoals het leveren van mobiele netwerkdiensten aan klanten. Deze BTS-eenheden worden geïnstalleerd en beheerd door telecomproviders om spraak- en datadiensten in hun netwerkdekkingsgebieden te ondersteunen. Commerciële BTS-systemen zijn een integraal onderdeel van de operationele infrastructuur van mobiele netwerkexploitanten en zorgen voor wijdverspreide connectiviteit en dienstverlening.

Op de financiële markt kan BTS, afhankelijk van de context, voor verschillende termen staan, maar wordt het vaak geassocieerd met specifieke financiële producten, bedrijven of diensten. BTS kan bijvoorbeeld verwijzen naar een financieel bedrijf, een beurssymbool of een financieel product, maar het is geen algemeen gebruikt acroniem in de reguliere financiële terminologie.

De afkorting BTS staat doorgaans voor “Base Transceiver Station” in de telecommunicatie. Het vertegenwoordigt de hardware die in mobiele netwerken wordt gebruikt om draadloze communicatie tussen mobiele apparaten en de netwerkinfrastructuur te vergemakkelijken. In andere contexten kan BTS ook staan ​​voor verschillende termen, zoals ‘Bangtan Sonyeondan’ (een populaire Zuid-Koreaanse muziekgroep) of ‘Business Technology Solutions’, afhankelijk van de branche of het onderwerp.

Het pictogram op een VoLTE-telefoon geeft doorgaans aan dat het apparaat is verbonden met het VoLTE-netwerk en spraakoproepen van hoge kwaliteit kan maken via het LTE-netwerk. Dit pictogram verschijnt vaak als een klein symbool of tekst op de statusbalk van de telefoon, soms met het label “VoLTE” of weergegeven door een specifiek netwerksymbool. Het betekent dat de telefoon de VoLTE-functie gebruikt om de kwaliteit van spraakoproepen te verbeteren.

Om de VoLTE-modus uit te schakelen, gaat u naar de instellingen van uw telefoon en navigeert u naar het gedeelte ‘Mobiele netwerken’ of ‘Mobiele netwerken’. Zoek naar de optie met het label “VoLTE” of “Voice over LTE” en schakel deze uit. De exacte stappen kunnen variëren afhankelijk van de fabrikant en het besturingssysteem van uw telefoon, maar deze optie vindt u meestal in de netwerkinstellingen of geavanceerde mobiele instellingen.

Is het de moeite waard om VoLTE ingeschakeld te hebben?

Het inschakelen van VoLTE is over het algemeen de moeite waard als u een hogere gesprekskwaliteit en betere algehele prestaties voor spraakoproepen wilt ervaren. VoLTE biedt een duidelijkere stemkwaliteit, snellere oproepopbouwtijden en de mogelijkheid om datadiensten te gebruiken tijdens een gesprek. Deze voordelen verbeteren de gebruikerservaring en maken het gemakkelijker om te multitasken tijdens gesprekken, waardoor het een waardevolle functie is als deze wordt ondersteund door uw netwerk en apparaat.

VoLTE verzamelt niet rechtstreeks gegevens van internet. In plaats daarvan gebruikt het het LTE-netwerk voor spraakoproepen, wat een betere kwaliteit en snellere verbindingstijden mogelijk maakt in vergelijking met oudere technologieën. Hoewel VoLTE via het LTE-netwerk werkt, brengt het geen extra gegevensverzameling met zich mee die verder gaat dan wat nodig is voor het beheer van spraakcommunicatie.

VoLTE (Voice over LTE) op een telefoon verwijst naar de technologie waarmee spraakoproepen kunnen worden verzonden via het LTE-netwerk (Long-Term Evolution) in plaats van via oudere 2G- of 3G-netwerken. Deze technologie zorgt voor een betere kwaliteit van spraakoproepen, snellere oproepopbouw en de mogelijkheid om tegelijkertijd datadiensten te gebruiken tijdens een gesprek. VoLTE verbetert de algehele mobiele communicatie-ervaring door gebruik te maken van de mogelijkheden van het LTE-netwerk voor spraakoproepen.