4G LTE

Hier bespreken we de LTE-technologie, details over 4G en hoe u LTE kunt gebruiken.

Waarom VoLTE op je telefoon?

door

VoLTE (Voice over LTE) op uw telefoon biedt verschillende voordelen doordat spraakoproepen via het LTE-netwerk mogelijk zijn in plaats van via oudere 2G- of 3G-netwerken. Het biedt een hogere gesprekskwaliteit met een duidelijkere stem en betere audiohelderheid, snellere oproepopbouwtijden en de mogelijkheid om tegelijkertijd datadiensten te gebruiken tijdens een gesprek. VoLTE verbetert ook de netwerkefficiëntie en ondersteunt betere algehele prestaties van mobiele communicatie.

Is het de moeite waard om VoLTE ingeschakeld te hebben?

Ja, het is over het algemeen de moeite waard om VoLTE op uw telefoon in te schakelen als uw netwerk en apparaat dit ondersteunen. Het inschakelen van VoLTE verbetert de kwaliteit van spraakoproepen en verkort de tijd die nodig is om verbinding te maken. Het maakt ook het gelijktijdig gebruik van datadiensten en spraakoproepen mogelijk, wat handig is voor activiteiten zoals surfen op internet tijdens een gesprek. VoLTE draagt ​​bij aan een betere gebruikerservaring door snellere, duidelijkere en betrouwbaardere spraakcommunicatie te bieden.

VoLTE is niet strikt noodzakelijk, maar biedt wel voordelen ten opzichte van traditionele spraakdiensten. Als u waarde hecht aan een betere gesprekskwaliteit en de mogelijkheid om gegevens te gebruiken tijdens een gesprek, is het inschakelen van VoLTE nuttig. Het verbetert de algehele communicatie-ervaring en kan betere prestaties bieden in gebieden met een sterke LTE-dekking.

VoLTE kan iets meer batterijcapaciteit gebruiken dan traditionele spraakdiensten, omdat het continu gebruik van het LTE-netwerk vereist voor spraakoproepen, wat extra verwerking en gegevensoverdracht met zich mee kan brengen. Het verschil in batterijgebruik is echter over het algemeen minimaal vergeleken met de algemene voordelen van verbeterde gesprekskwaliteit en gelijktijdig datagebruik.

Als u via VoLTE wilt bellen, moet u ervoor zorgen dat zowel uw telefoon als uw netwerk VoLTE ondersteunen en dat de functie is ingeschakeld in de instellingen van uw telefoon. Op de meeste apparaten kunt u VoLTE inschakelen door naar het menu ‘Instellingen’ te gaan, ‘Mobiele netwerken’ of ‘Mobiele netwerken’ te selecteren en de VoLTE-optie op ‘Aan’ te zetten. Zodra VoLTE is ingeschakeld, gebruikt uw telefoon deze technologie automatisch voor spraakoproepen, indien beschikbaar.

Wat is het verschil tussen LTE en LTE plus?

door

Het verschil tussen LTE en LTE Plus ligt in hun datasnelheden en netwerkmogelijkheden. LTE (Long-Term Evolution) is een standaard voor mobiele 4G-netwerken die hogere datasnelheden biedt in vergelijking met 3G-technologieën. LTE Plus, ook bekend als LTE-Advanced, is een uitbreiding van de basis-LTE-standaard en biedt nog hogere snelheden en verbeterde prestaties. LTE Plus maakt gebruik van technologieën zoals carrieraggregatie, waarbij meerdere frequentiebanden worden gecombineerd om de gegevensdoorvoer en netwerkefficiëntie te vergroten.

Is LTE Plus beter dan LTE?

Ja, LTE Plus is beter dan standaard LTE. LTE Plus biedt verbeterde datasnelheden, verhoogde netwerkcapaciteit en betere algehele prestaties. Door gebruik te maken van carrieraggregatie en andere geavanceerde technieken kan LTE Plus hogere download- en uploadsnelheden leveren in vergelijking met LTE. Deze verbetering leidt tot een efficiëntere netwerkervaring, met snellere gegevensoverdracht en verbeterde connectiviteit, vooral in gebieden met veel verkeer.

LTE Plus Prepaid verwijst naar een prepaid mobiel abonnement dat toegang biedt tot LTE Plus (LTE-Advanced) netwerkfuncties. Met dit type abonnement kunnen gebruikers vooraf betalen voor mobiele diensten terwijl ze profiteren van de verbeterde snelheden en prestaties van LTE Plus. Prepaid-abonnementen bieden doorgaans flexibiliteit en controle over mobiele uitgaven zonder langetermijnverplichtingen.

De LTE-internetsnelheid in Plus kan variëren afhankelijk van factoren zoals netwerkcongestie, signaalsterkte en de specifieke implementatie van LTE Plus door de netwerkprovider. LTE Plus biedt echter over het algemeen aanzienlijk hogere snelheden vergeleken met standaard LTE. Gebruikers kunnen profiteren van snellere download- en uploadsnelheden, verbeterde streamingkwaliteit en betrouwbaardere internetprestaties met LTE Plus.

Om LTE+ in te schakelen, moet u ervoor zorgen dat uw apparaat LTE Plus (LTE-Advanced) ondersteunt en dat u zich in een gebied bevindt met LTE Plus-dekking. U kunt LTE+ inschakelen door naar de instellingen van uw apparaat te gaan, ‘Mobiele netwerken’ of ‘Mobiele netwerken’ te selecteren en ervoor te zorgen dat de optie voor ‘LTE’ of ‘4G’ is geselecteerd. Uw apparaat zou automatisch verbinding moeten maken met LTE Plus als dit beschikbaar is op uw locatie. Neem indien nodig contact op met uw netwerkprovider om te bevestigen dat uw abonnement LTE Plus-toegang omvat.

Wat is OFDMA en moet ik het inschakelen?

door

OFDMA (Orthogonal Frequency-Division Multiple Access) is een technologie die wordt gebruikt in LTE (Long-Term Evolution) en andere geavanceerde draadloze communicatiesystemen. Hiermee kunnen meerdere gebruikers dezelfde frequentieband delen door deze in kleinere subdraaggolven te verdelen. Elke gebruiker krijgt een set van deze subdraaggolven toegewezen, die orthogonaal ten opzichte van elkaar staan ​​om interferentie te minimaliseren. OFDMA verbetert de efficiëntie en capaciteit van het netwerk door gelijktijdige transmissie van meerdere datastromen te ondersteunen.

Moet ik OFDMA inschakelen?

Het inschakelen van OFDMA is over het algemeen nuttig als uw netwerk of apparaat dit ondersteunt, omdat het de netwerkefficiëntie kan verbeteren, de datasnelheden kan verhogen en de algehele prestaties kan verbeteren. OFDMA maakt een beter beheer van het beschikbare spectrum mogelijk doordat meerdere gebruikers tegelijkertijd gegevens kunnen verzenden en ontvangen. Dit leidt tot een hogere doorvoer en lagere latentie, vooral in omgevingen met een hoge gebruikersdichtheid. Als uw apparaat en netwerkinfrastructuur compatibel zijn, kan het inschakelen van OFDMA aanzienlijke prestatieverbeteringen opleveren.

Als u OFDMA op uw apparaat of netwerk inschakelt, betekent dit dat u de functie activeert waarmee uw systeem gebruik kan maken van Orthogonal Frequency-Division Multiple Access voor communicatie. Deze instelling wordt vaak aangetroffen in de configuratie van LTE-netwerken of geavanceerde draadloze routers en helpt het gebruik van het beschikbare frequentiespectrum te optimaliseren. Het inschakelen van OFDMA kan de netwerkprestaties verbeteren door de efficiëntie en capaciteit van de gegevensoverdracht te verbeteren.

OFDMA in LTE (Long-Term Evolution) is een belangrijk onderdeel van de LTE-standaard, die het gebruikt om de efficiëntie van de radio-interface te verbeteren. Bij LTE wordt OFDMA gebruikt in de downlink (van de zendmast naar het gebruikersapparaat) zodat meerdere gebruikers dezelfde frequentieband kunnen delen. Deze techniek maakt een beter gebruik van het beschikbare spectrum mogelijk en ondersteunt hogere datasnelheden en verbeterde netwerkprestaties.

De kenmerken van OFDMA zijn onder meer het vermogen om hoge datasnelheden te bieden, verbeterde spectrale efficiëntie en verminderde interferentie. Het verdeelt de beschikbare bandbreedte in meerdere subdraaggolven, waardoor gelijktijdige gegevensoverdracht voor meerdere gebruikers mogelijk is. OFDMA past zich ook aan verschillende kanaalomstandigheden en gebruikersvereisten aan, waardoor betere netwerkprestaties worden geboden in omgevingen met veel verkeer. Bovendien ondersteunt het flexibele bandbreedtetoewijzing, wat de algehele netwerkcapaciteit en gebruikerservaring kan verbeteren.

Wat is het verschil tussen VLR en HLR?

door

Het verschil tussen VLR (Visitor Location Register) en HLR (Home Location Register) ligt in hun functies en rollen binnen een mobiel netwerk. Het HLR is een gecentraliseerde database waarin permanente abonneegegevens worden opgeslagen, inclusief gebruikersprofielen, abonnementsgegevens en authenticatiegegevens. Het is verantwoordelijk voor het beheren en onderhouden van de gebruikersinformatie via het netwerk. De VLR daarentegen is een tijdelijke database die informatie opslaat over abonnees die zich momenteel binnen het dekkingsgebied bevinden. Het werkt samen met het HLR om gebruikersgegevens op te halen wanneer een abonnee naar een nieuw gebied zwerft, waardoor efficiënte gespreksroutering en dienstverlening mogelijk wordt.

Wat is het verschil tussen het thuislocatieregister en het bezoekerslocatieregister?

Het Home Location Register (HLR) en Visitor Location Register (VLR) dienen verschillende doeleinden in een mobiel netwerk. Het HLR is een centrale opslagplaats voor abonnee-informatie en voert taken uit zoals gebruikersauthenticatie, abonnementsbeheer en het bijwerken van locatiegegevens wanneer een abonnee zich over verschillende netwerken beweegt. Het VLR is daarentegen een tijdelijke database die wordt gebruikt om informatie op te slaan over abonnees die momenteel in het dekkingsgebied rondzwerven. Het communiceert met het HLR om de noodzakelijke details te verkrijgen voor het bezorgen van oproepen en berichten terwijl de abonnee zich in de VLR-regio bevindt.

Het verschil tussen HLR (Home Location Register) en VLR (Visitor Location Register) in MCWC (Mobile Communication Wireless Core) houdt voornamelijk verband met hun respectievelijke rollen en gegevensverwerking. Het HLR onderhoudt een uitgebreide en permanente database met abonnee-informatie over het hele netwerk, terwijl het VLR tijdelijke gegevens verwerkt voor abonnees die zich momenteel binnen het dekkingsgebied bevinden. In MCWC biedt het HLR overkoepelende abonneebeheer- en authenticatiediensten, terwijl de VLR lokale activiteiten ondersteunt, zoals oproeproutering en dienstverlening, door indien nodig met het HLR te communiceren.

VLR staat voor Bezoekers Locatie Register. Het is een tijdelijke database in mobiele netwerken die wordt gebruikt om informatie op te slaan over abonnees die zich momenteel binnen het dekkingsgebied bevinden. Het VLR werkt samen met het HLR om abonneegegevens op te halen die nodig zijn voor oproepbeheer en dienstverlening terwijl de abonnee buiten zijn thuisnetwerk roamt.

Het verschil tussen HLR (Home Location Register) en MNP (Mobile Number Portability) ligt in hun functies. HLR is een centrale database die abonneegegevens, zoals gebruikersprofielen en abonnementsgegevens, beheert en opslaat voor authenticatie en dienstverlening. MNP daarentegen is een systeem waarmee mobiele abonnees hun telefoonnummer kunnen behouden wanneer ze van de ene serviceprovider naar de andere overstappen. Terwijl HLR zich bezighoudt met gegevensbeheer binnen één netwerk, richt MNP zich op de portabiliteit van telefoonnummers over verschillende netwerken.

Wat is RSRP in WiFi?

door

RSRP (Reference Signal Receiver Power) wordt doorgaans niet gebruikt in WiFi-netwerken. Het is een meting die specifiek is voor mobiele netwerken, vooral in LTE en 5G, om het vermogensniveau te meten van het referentiesignaal dat wordt ontvangen van de zendmast.

Wat is een goede adviesprijs waard?

Een goede RSRP-waarde (Reference Signal Receiver Power) ligt doorgaans tussen -70 dBm en -90 dBm. Waarden dichter bij -70 dBm zijn beter en duiden op een sterker signaal, wat meestal resulteert in betere netwerkprestaties.

RSRP in WiFi is niet van toepassing omdat RSRP specifiek is voor mobiele netwerken. Bij WiFi wordt de signaalsterkte meestal gemeten met behulp van verschillende statistieken, zoals RSSI (Received Signal Strength Indicator).

Een goede SINR-waarde (Signal-to-Noise Ratio) ligt doorgaans boven de 20 dB voor optimale prestaties. Hogere waarden duiden op een sterker signaal in verhouding tot de ruis, wat bijdraagt ​​aan betere datasnelheden en verbindingsstabiliteit.

Het verschil tussen RSRP (Reference Signal Receiver Power) en RSSI (Received Signal Strength Indicator) is dat RSRP het vermogen van het referentiesignaal van de zendmast in mobiele netwerken meet, terwijl RSSI de totale ontvangen signaalsterkte meet, inclusief ruis en interferentie in WiFi. netwerken. RSRP geeft een duidelijker beeld van de signaalkwaliteit van het netwerk, terwijl RSSI de algehele signaalsterkte weergeeft, inclusief eventuele interferentie.

Zijn BPSK en PSK hetzelfde?

door

BPSK en PSK zijn niet hetzelfde, hoewel BPSK een specifiek type PSK is. PSK, of Phase Shift Keying, is een brede modulatietechniek waarbij de fase van een draaggolfsignaal wordt gevarieerd afhankelijk van het datasignaal. BPSK, of Binary Phase Shift Keying, is een vorm van PSK waarbij er slechts twee faseverschuivingen zijn, die binaire cijfers (0 en 1) vertegenwoordigen.

Wat is het verschil tussen BPSK en PSK?

Het belangrijkste verschil tussen BPSK en PSK ligt in het aantal gebruikte faseverschuivingen. BPSK gebruikt twee verschillende faseverschuivingen om binaire gegevens weer te geven, waardoor het een type PSK is dat specifiek is ontworpen voor binaire gegevensoverdracht. PSK omvat daarentegen een reeks modulatieschema’s, waaronder BPSK, QPSK en PSK-variaties van hogere orde. PSK-schema’s van hogere orde gebruiken meer faseverschuivingen om meerdere bits per symbool te coderen, wat verbeterde datasnelheden biedt in vergelijking met BPSK.

BPSK, of Binary Phase Shift Keying, is een digitale modulatietechniek waarbij de fase van het draaggolfsignaal wordt verschoven tussen twee waarden, doorgaans 0 en 180 graden, om binaire gegevens weer te geven. Elke faseverschuiving komt overeen met een binair cijfer, waardoor BPSK een eenvoudige en robuuste methode is voor het verzenden van gegevens met lage foutpercentages in luidruchtige omgevingen.

16 PSK, of 16-Phase Shift Keying, is een PSK-modulatietechniek van hogere orde waarbij de fase van het draaggolfsignaal een van de 16 verschillende waarden kan aannemen. Dit maakt de overdracht van 4 bits per symbool mogelijk (aangezien 2 ^ 4 = 16), waardoor de datasnelheid toeneemt in vergelijking met PSK-schema’s van lagere orde. Het grotere aantal faseverschuivingen maakt een hogere datacapaciteit mogelijk, maar kan het systeem ook gevoeliger maken voor ruis en interferentie.

QPSK, of Quadrature Phase Shift Keying, is een modulatietechniek waarbij de fase van het draaggolfsignaal wordt verschoven tussen vier verschillende waarden, doorgaans op een onderlinge afstand van 90 graden. Hierdoor kan QPSK 2 databits per symbool coderen, waardoor de datasnelheid effectief wordt verdubbeld in vergelijking met BPSK, terwijl de vergelijkbare robuustheid behouden blijft. QPSK wordt vaak gebruikt in digitale communicatiesystemen om de datasnelheid en foutprestaties in evenwicht te brengen.

Hoe sinr bepalen?

door

Om de SINR (Signal-to-Interference-plus-Noise Ratio) te bepalen, kunt u gespecialiseerde software of netwerkdiagnosetools gebruiken die de kwaliteit van het draadloze signaal meten. Deze tools bieden vaak SINR als onderdeel van hun output bij het analyseren van een netwerkverbinding. De SINR-waarde kan ook rechtstreeks worden verkregen van bepaalde modems of routers die gedetailleerde signaalinformatie weergeven op hun status- of diagnosepagina’s.

Hoe sinr bepalen?

U kunt SINR bepalen door naar de signaaldiagnosepagina op uw modem of router te gaan, waar deze informatie vaak samen met andere signaalstatistieken wordt weergegeven. Als alternatief kunnen mobiele netwerkapplicaties of veldtestmodi op smartphones SINR-metingen leveren, die inzicht geven in de kwaliteit van de netwerkverbinding.

Een goed SINR-niveau ligt doorgaans tussen 20 dB en 30 dB of hoger, wat duidt op een sterk en helder signaal met minimale interferentie. Lagere SINR-waarden, vooral onder de 10 dB, duiden op een slechte signaalkwaliteit en hogere niveaus van interferentie, wat kan leiden tot lagere datasnelheden en minder betrouwbare verbindingen.

SINR verwijst in de netwerkcontext naar de verhouding tussen het vermogen van het gewenste signaal en het vermogen van interferentie en ruis. Het is een kritische maatstaf voor de signaalkwaliteit bij draadloze communicatie en heeft invloed op de betrouwbaarheid en snelheid van gegevensoverdracht. Hogere SINR-waarden duiden op betere netwerkprestaties met duidelijkere signalen en minder interferentie.

SINR in een modem vertegenwoordigt de kwaliteit van het ontvangen signaal in verhouding tot de achtergrondruis en interferentie. Het is een sleutelfactor bij het bepalen van het vermogen van de modem om een ​​stabiele en snelle internetverbinding te bieden. Hogere SINR-waarden resulteren doorgaans in een betere gegevensdoorvoer en betrouwbaardere verbindingen.

Wat is het MCC?

door

MCC (Mobile Country Code) is een driecijferige code die wordt gebruikt om het land van herkomst van een mobiel netwerk te identificeren. Het maakt deel uit van de IMSI (International Mobile Subscriber Identity) en is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat mobiele apparaten verbinding maken met het juiste netwerk binnen een specifiek land.

Wie betekent MCC?

MCC verwijst naar de code die het land van een mobiel netwerk vertegenwoordigt in de context van mobiele telecommunicatie. Het wordt gebruikt door netwerkexploitanten en mobiele apparaten om nauwkeurige identificatie en verbinding met het juiste nationale netwerk te garanderen.

Om de MCC-code te vinden, kunt u de APN-instellingen van uw mobiele apparaat of het IMSI-nummer dat aan uw simkaart is gekoppeld, controleren. De eerste drie cijfers van de IMSI vertegenwoordigen de MCC. Bovendien kunt u MCC-codes vinden in online databases met landspecifieke codes of door contact op te nemen met uw mobiele serviceprovider.

MCC staat voor Mobile Country Code, een gestandaardiseerde numerieke code die in de telecommunicatie wordt gebruikt om het land te identificeren waar een mobiel netwerk actief is. Het speelt een cruciale rol bij netwerkselectie, vooral bij internationaal roamen.

U kunt uw MCC-code vinden door naar de instellingen op uw mobiele apparaat te gaan, met name onder het netwerk- of APN-configuratiegedeelte. Het maakt ook deel uit van de IMSI op uw simkaart, die vaak kan worden bekeken in de instellingen van het apparaat of kan worden verkregen bij uw mobiele serviceprovider.

Wat zijn MCC en MNC in APN?

door

MCC (Mobile Country Code) en MNC (Mobile Network Code) zijn componenten van de APN-configuratie (Access Point Name) die wordt gebruikt in mobiele netwerken. MCC identificeert het land van het mobiele netwerk, terwijl MNC de specifieke mobiele netwerkoperator binnen dat land identificeert. Samen zorgen MCC en MNC ervoor dat het mobiele apparaat verbinding maakt met het juiste netwerk bij het tot stand brengen van een dataverbinding.

Wat zijn MCC en MNC in APN?

MCC en MNC in APN-instellingen specificeren de identiteit van het mobiele netwerk en worden gebruikt om mobiele apparaten te configureren voor datadiensten. Deze codes zijn van cruciaal belang om het apparaat in staat te stellen het netwerk van de juiste mobiele operator te herkennen en er verbinding mee te maken, waardoor de toegang tot internet en andere datadiensten die door het netwerk worden geleverd, wordt vergemakkelijkt.

Om MCC en MNC te vinden, kunt u de APN-instellingen op uw mobiele apparaat of de simkaartgegevens controleren. Bovendien kunt u deze codes opzoeken via online databases met MCC- en MNC-combinaties voor verschillende mobiele operators en landen. Sommige netwerkproviders nemen deze informatie ook op in hun ondersteuningsdocumentatie of op hun websites.

MCC en MNC worden gebruikt om het mobiele netwerk te identificeren waarmee een apparaat verbinding moet maken, zodat het toegang krijgt tot het juiste netwerk voor spraak-, sms- en datadiensten. Deze codes zijn essentieel voor netwerkselectie, vooral wanneer het apparaat aan het roamen is, om ervoor te zorgen dat het verbinding maakt met een compatibel netwerk in een ander land.

Om uw APN in te vullen, moet u doorgaans de APN-naam, MCC, MNC en andere instellingen zoals het authenticatietype en het protocol invoeren. Deze informatie wordt meestal verstrekt door uw mobiele provider en kan handmatig worden ingevoerd in de netwerkinstellingen van uw apparaat. Ervoor zorgen dat de juiste MCC- en MNC-waarden worden ingevoerd, is van cruciaal belang voor een goede verbinding van het apparaat met het netwerk.

Hoe vind ik mcc en mnc?

door

U kunt MCC en MNC vinden door de APN-instellingen op uw mobiele apparaat te controleren, waar deze codes meestal worden vermeld onder de netwerkconfiguratie. Een andere methode is om de documentatie van uw mobiele provider of hun website te raadplegen, waar vaak MCC- en MNC-codes voor hun netwerk worden verstrekt. Online databases vermelden ook MCC- en MNC-combinaties voor verschillende landen en operators.

Hoe vind ik mcc en mnc?

U kunt MCC en MNC vinden met behulp van mobiele netwerkinformatie-apps die beschikbaar zijn voor smartphones en die gedetailleerde informatie over het huidige netwerk weergeven, inclusief MCC- en MNC-codes. U kunt ook contact opnemen met de klantenservice van uw mobiele serviceprovider om deze informatie rechtstreeks te verkrijgen.

Om MCC en MNC van IMSI (International Mobile Subscriber Identity) te verkrijgen, moet u de eerste vijf of zes cijfers van de IMSI extraheren. De eerste drie cijfers vertegenwoordigen de MCC, terwijl de volgende twee of drie cijfers overeenkomen met de MNC. Deze IMSI is doorgaans te vinden op de simkaart of in de instellingen van het mobiele apparaat.

MCC en MNC in APN-instellingen zijn codes die respectievelijk het land en de operator van het mobiele netwerk identificeren. Deze codes zijn van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat een mobiel apparaat verbinding maakt met het juiste netwerk bij het tot stand brengen van een dataverbinding, vooral bij roamen of het instellen van een nieuw apparaat.

MCC (Mobile Country Code) en MNC (Mobile Network Code) zijn numerieke codes die worden gebruikt om een ​​mobiel netwerk te identificeren. MCC identificeert het land van het netwerk, terwijl MNC de specifieke mobiele netwerkoperator binnen dat land identificeert. Deze codes zijn essentieel voor netwerkidentificatie en connectiviteit in mobiele communicatie.