Ağ hizmet modeli, ağ hizmetlerinin kullanıcılara ve uygulamalara nasıl sunulacağını tanımlayan çerçeveyi ifade eder. Ağ tarafından sunulan hizmetlerin güvenilirlik, güvenlik ve performans garantileri gibi özelliklerini ve yeteneklerini belirtir. Yaygın ağ hizmeti modelleri, verilerin ağ üzerinde nasıl iletildiğini, onaylandığını ve yönetildiğini belirleyen bağlantı yönelimli (örneğin TCP) ve bağlantısız (örneğin UDP) protokolleri içerir. Bu modeller, cihazlar ve sistemler arasındaki iletişimde tutarlı ve öngörülebilir davranışlar sağlar.
Ağ modelleri, bilgisayar ağlarının yapısını ve işlevselliğini tanımlayan kavramsal çerçeveleri kapsar. OSI (Açık Sistemler Ara Bağlantısı) modeli ve TCP/IP (İletim Kontrol Protokolü/İnternet Protokolü) modeli öne çıkan örneklerdir. OSI modeli, ağ iletişimini her biri veri kapsülleme, yönlendirme ve uygulama etkileşimi gibi belirli işlevlerden sorumlu olan yedi katmana ayırır. Öte yandan TCP/IP, çeşitli ağ ortamlarında basitliği ve birlikte çalışabilirliği vurgulayarak, birden fazla protokolü İnternet iletişimi için düzenlenmiş bir sette birleştirir.
Ağ sistemi modeli, bir ağ altyapısının mimari tasarımını ve konfigürasyonunu ifade eder. Cihazların ağ içinde nasıl bağlanıp iletişim kurduğunu tanımlayan fiziksel bileşenleri (örn. yönlendiriciler, anahtarlar, kablolar) ve mantıksal yapılandırmaları (örn. adresleme şemaları, yönlendirme protokolleri) kapsar. Ağ sistemleri, basit yerel alan ağlarından (LAN’lar), karmaşık geniş alan ağlarına (WAN’lar) ve bulut tabanlı altyapılara kadar değişebilir. Bu sistemlerin etkili tasarımı ve yönetimi, kurumsal ihtiyaçları karşılamak ve kritik iş operasyonlarını desteklemek için verimli veri iletimi, ölçeklenebilirlik ve esneklik sağlar.