Çok Protokollü Etiket Değiştirme (MPLS), veri paketlerine bir etiket (veya etiket) ekleyerek çalışır ve yönlendiricilerin IP adresleri yerine bu etiketlere göre yönlendirme kararları almasına olanak tanır. Bu etiket, yönlendiricilerin ağ üzerinden önceden belirlenmiş yollar (etiket anahtarlamalı yollar, LSP’ler) oluşturmasını sağlayan bir sanal devre tanımlayıcı görevi görür. MPLS, OSI modelinin Katman 2 (Veri Bağlantı Katmanı) ve Katman 3 (Ağ Katmanı) arasında çalışarak verimli paket yönlendirme ve trafik mühendisliği yetenekleri sağlar. MPLS, yönlendirme düzlemini kontrol düzleminden ayırarak ağ performansını, ölçeklenebilirliği ve hizmet kalitesi (QoS) yeteneklerini geliştirir.
MPLS adım adım şu şekilde çalışır: Öncelikle MPLS ağı içindeki yönlendiriciler, LDP (Etiket Dağıtım Protokolü) veya RSVP-TE (Kaynak Rezervasyon Protokolü – Trafik Mühendisliği) gibi protokolleri kullanarak bir kontrol düzlemi oluşturur. Bu protokoller ağ genelinde etiketleri dağıtır ve LSP’leri tanımlar. İkincisi, bir yönlendirici bir veri paketi aldığında paketin hedefine göre bir etiket atar ve onu önceden belirlenen LSP boyunca iletir. Üçüncüsü, LSP boyunca sonraki yönlendiriciler, kapsamlı IP yönlendirme tablosu aramalarına gerek kalmadan paketleri hızlı bir şekilde iletmek için bu etiketleri kullanır. Son olarak çıkış yönlendiricisinde MPLS etiketi kaldırılır ve orijinal IP paketi, IP hedef adresine göre iletilir. Bu süreç MPLS’nin QoS, trafik mühendisliği ve VPN hizmetlerini desteklerken paketleri karmaşık ağlar üzerinden verimli bir şekilde yönlendirmesini sağlar.
Çok Protokollü Etiket Anahtarlama (MPLS), çeşitli nedenlerden dolayı bir bağlantı seçeneği olarak kullanılır. İlk olarak MPLS, etiketlere dayalı olarak verimli paket iletimi sağlayarak yönlendiricilerin geleneksel IP yönlendirmeye kıyasla yönlendirme kararlarını daha hızlı almasına olanak tanır. Bu, ağ performansını artırır ve gecikmeyi azaltarak MPLS’yi öngörülebilir veri iletimi gerektiren gerçek zamanlı uygulamalar ve hizmetler için uygun hale getirir. İkinci olarak MPLS, trafik mühendisliği yeteneklerini destekleyerek ağ yöneticilerinin trafik yollarını optimize etmesine ve ağ kaynaklarını uygulama gereksinimlerine göre tahsis etmesine olanak tanır. Ek olarak MPLS, sanal özel ağların (VPN’ler) uygulanmasını kolaylaştırarak kuruluşların coğrafi olarak dağınık siteleri paylaşılan bir MPLS altyapısı üzerinden güvenli bir şekilde bağlamasına olanak tanır. Genel olarak MPLS, ölçeklenebilirliği, güvenilirliği ve kurumsal ve servis sağlayıcı ağlarındaki çeşitli ağ ihtiyaçlarını destekleme yeteneği nedeniyle seçilmiştir.
Etiket Dağıtım Protokolü (LDP), MPLS ağı içindeki yönlendiriciler arasında etiketlerin dağıtımını kolaylaştıran MPLS’nin önemli bir bileşenidir. LDP, her bir yönlendiricinin ağ yollarına etiket atadığı ve bu etiketleri komşu yönlendiricilere tanıttığı, bitişik yönlendiriciler arasında etiket bağlamaları kurarak çalışır. Yönlendirici bir veri paketi aldığında, etiket bağlantılarına göre bir etiket atar ve paketi uygun etiket anahtarlamalı yol (LSP) boyunca iletir. LDP, MPLS ağındaki yönlendiricilerin tutarlı etiket eşlemelerini sürdürmesini sağlayarak verimli paket iletimini ve optimum ağ performansını mümkün kılar. LDP, MPLS ağlarında, etiket anahtarlamalı yolları dinamik olarak kurarak ve sürdürerek QoS, trafik mühendisliği ve VPN’ler dahil olmak üzere çeşitli hizmetleri desteklemek için yaygın olarak kullanılır.
MPLS Aktarım Profili (MPLS-TP), MPLS teknolojisini telekomünikasyon taşıyıcıları ve servis sağlayıcılar tarafından kullanılanlar gibi taşıma ağlarının gereksinimlerini özel olarak karşılayacak şekilde genişletir. MPLS-TP, esneklik mekanizmaları, hata yönetimi ve performans izleme dahil olmak üzere paket aktarımı için özel olarak tasarlanmış gelişmiş işlevler sağlar. Geleneksel MPLS’den farklı olarak MPLS-TP, deterministik paket teslimatını ve ağ güvenilirliğini vurgulayarak onu ses, video ve taşıyıcı sınıfı ağlar üzerinden veri aktarımı gibi kritik görev hizmetlerini desteklemek için uygun hale getirir. MPLS-TP, etiket değiştirme ve yol oluşturma açısından MPLS’ye benzer şekilde çalışır ancak taşıma ağlarının sıkı gereksinimlerini karşılamak için ek özellikler içerir ve çeşitli ve karmaşık ağ ortamlarında sağlam ve öngörülebilir paket aktarımı sağlar.