DHCP (protokół dynamicznej konfiguracji hosta) to protokół zarządzania siecią używany w sieciach IP do automatycznego przypisywania adresów IP i innych informacji o konfiguracji sieci do urządzeń. Upraszcza proces alokacji adresów IP poprzez centralizację zarządzania adresami IP w sieci. Protokół DHCP jest zwykle używany w sieciach lokalnych (LAN), gdzie duża liczba urządzeń musi się łączyć i uzyskiwać adresy IP bez konieczności ręcznej konfiguracji.
DHCP służy do automatyzacji i zarządzania przydziałem adresów IP w sieci. Zamiast ręcznie przypisywać adresy IP do każdego urządzenia, serwery DHCP dynamicznie przydzielają adresy IP z puli dostępnych adresów. Gdy urządzenie łączy się z siecią, wysyła żądanie DHCP. Serwer DHCP odpowiada, oferując dzierżawę adresu IP wraz z innymi parametrami konfiguracyjnymi, takimi jak maska podsieci, brama domyślna i adresy serwerów DNS. Jeśli urządzenie zaakceptuje dzierżawę, odpowiednio skonfiguruje swoje ustawienia sieciowe i będzie mogło komunikować się w sieci.
DHCP przydziela adresy IP przy użyciu mechanizmu dzierżawy. Gdy urządzenie łączy się z siecią i żąda adresu IP, serwer DHCP wybiera dostępny adres IP ze skonfigurowanej puli. Następnie serwer przydziela ten adres IP urządzeniu na określony okres dzierżawy. Przez ten okres dzierżawy urządzenie może korzystać z przypisanego adresu IP oraz innych ustawień sieciowych. Przed wygaśnięciem dzierżawy urządzenie może odnowić dzierżawę z serwerem DHCP, aby nadal korzystać z tego samego adresu IP. Jeżeli dzierżawa nie zostanie przedłużona, adres IP wraca do puli dostępnych adresów do ponownego wykorzystania przez inne urządzenia. Ta dynamiczna alokacja i zarządzanie adresami IP przez DHCP pomaga zoptymalizować wykorzystanie adresów IP w sieci i uprościć zadania administracyjne sieci.