TSN w SCTP (protokół transmisji kontroli strumienia) oznacza numer sekwencji transmisji. Jest to 32-bitowy identyfikator używany do jednoznacznej identyfikacji każdej porcji danych wysyłanych przez punkt końcowy SCTP. Numery TSN są przypisywane do fragmentów podczas ich transmisji i służą do wykrywania i obsługi dostarczania poza kolejnością, retransmisji i duplikatów fragmentów po stronie odbiorcy. Sieci TSN odgrywają kluczową rolę w niezawodnym i uporządkowanym mechanizmie dostarczania SCTP, zapewniając prawidłowe i sekwencyjne dostarczanie fragmentów danych do warstwy aplikacji.
W SCTP TSN (numer sekwencyjny transmisji) służy jako podstawowy mechanizm śledzenia i zarządzania fragmentami danych w ramach powiązania między dwoma punktami końcowymi. Każdy numer TSN jest przypisywany do fragmentu danych podczas transmisji, umożliwiając odbierającemu punktowi końcowemu potwierdzenie odbioru i odpowiednią sekwencję. TSN umożliwiają SCTP zapewnianie takich funkcji, jak niezawodne i uporządkowane dostarczanie, a także selektywna retransmisja utraconych lub opóźnionych fragmentów danych w oparciu o ich unikalne identyfikatory.
W Wireshark TSN (numer sekwencji transmisji) odnosi się do pola wyświetlanego w przechwytywanych pakietach SCTP. Wireshark to analizator protokołów sieciowych, który pozwala użytkownikom sprawdzać i analizować zawartość pakietów przechodzących przez sieć. Podczas przechwytywania pakietów SCTP Wireshark wyświetla różne pola, w tym TSN, który reprezentuje numer sekwencji transmisji przypisany do każdego fragmentu danych SCTP. Wireshark zapewnia szczegółowy wgląd w działanie protokołu SCTP, umożliwiając administratorom sieci i programistom diagnozowanie problemów, monitorowanie ruchu i skuteczne rozwiązywanie problemów z komunikacją.
Numer SSN w SCTP (numer sekwencyjny strumienia) odnosi się do numeru sekwencyjnego używanego w strumieniu SCTP. SCTP obsługuje koncepcję wielu strumieni w ramach jednego skojarzenia, umożliwiając aplikacjom wysyłanie i odbieranie niezależnych strumieni danych. Numer SSN to 16-bitowe pole używane do sekwencjonowania fragmentów danych w określonym strumieniu. Zapewnia, że dane przesyłane różnymi strumieniami są dostarczane w sposób uporządkowany i bez zakłóceń, zachowując logiczną separację i integralność strumieni danych w ramach stowarzyszenia SCTP.
Kontrola zatorów w SCTP (protokół transmisji kontroli strumienia) odnosi się do mechanizmu stosowanego do zarządzania i łagodzenia zatorów sieci podczas transmisji danych. SCTP wykorzystuje algorytm kontroli przeciążenia do monitorowania warunków sieciowych, wykrywania sygnałów o przeciążeniach (takich jak utrata pakietów lub opóźnienia) i odpowiedniego dostosowywania szybkości transmisji, aby uniknąć dalszego przeciążenia i zapewnić sprawiedliwy przydział przepustowości. Mechanizmy kontroli przeciążenia SCTP obejmują algorytmy obliczania odpowiedniej szybkości transmisji, dostosowywania rozmiaru okna w celu kontroli przepływu i wdrażania strategii unikania zatorów w celu utrzymania wydajnego dostarczania danych bez obciążania sieci. Mechanizmy te mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia niezawodnego i wydajnego działania protokołu SCTP w różnorodnych środowiskach sieciowych.