EPS, kullanıcıya İnternet erişimi ve IP Üzerinden Ses (VoIP) gibi hizmetlerin çalışması için bir PDN IP bağlantısı sağlar. Bir EPS taşıyıcısı genellikle bir QoS ile ilişkilendirilir. Farklı QoS akışları ve farklı PDN’lere bağlantı sağlamak amacıyla bir kullanıcı için birden fazla taşıyıcı ayarlanabilir.
Örneğin, bir kullanıcı aynı anda web’de gezinme veya FTP indirme işlemi gerçekleştirirken sesli (VoIP) arama yapıyor olabilir. Bir VoIP taşıyıcısı, sesli arama için gerekli QoS’yi sağlayabilirken, en iyi çabayı gösteren bir taşıyıcı, web’de gezinmek veya FTP oturumu için uygun olacaktır.
Ağ ayrıca kullanıcı için yeterli güvenlik ve gizliliği sağlamalı ve sahte kullanıma karşı ağ koruması sağlamalıdır.
Bu, farklı EPS rollerine sahip bir dizi ağ öğesi aracılığıyla gerçekleştirilir. Şekil “EPS ağ elemanları”, ağ elemanları ve standartlaştırılmış arayüzler dahil olmak üzere genel ağ mimarisini göstermektedir. Ağ yüksek düzeyde NC (EPC) ve E-UTRAN erişim ağından oluşur.
NC’nin birçok mantıksal düğümü olmasına rağmen, erişim ağı esas olarak değerleri birbirine bağlayan tek bir düğümden, gelişmiş NodeB’den (eNodeB) oluşur. Bu ağ elemanlarının her biri, çok satıcılı birlikte çalışabilirliğe olanak tanıyan standartlaştırılmış arayüzler aracılığıyla birbirine bağlanır. Bu, ağ operatörlerine çeşitli ağ öğelerini farklı satıcılardan temin etme fırsatı verir.
Aslında ağ operatörleri, ticari kaygılara dayalı olarak mantıksal ağ öğelerini bölmenin veya birleştirmenin fiziksel uygulamasını seçebilir. EPC ve E-UTRAN arasındaki fonksiyonel ayrım aşağıdaki şekilde gösterilmektedir.
