LTE bağlantı bütçesi aracı, DL Traffic, UL Traffic ve sinyalleşme kanalı analizini destekler. Daha sonra en küçük yarıçap, bağlantı dengesi ilkesine dayalı olarak nihai kapsama yarıçapı olarak kullanılır. Öncelikle LTE Link bütçe aracını açıklıyorum, sadece teorik sonuç veriyorum LTE link bütçesinin pratik sonucu çeşitlidir. Burada LTE link budget aracının önemli parametrelerini, küçük bir örneği ve LTE link budget aracından elde edilen sonucu yazıyorum.
Radyo planlama mühendisleri aşağıdaki giriş parametrelerine özellikle dikkat etmelidir:
- Kullanılan MIMO çoklu anten teknolojisinin türü (Bu aşamada varsayılan 2T2R’dir)
- Hedef alan kapsama olasılığını tasarlayın. (%90 ila 95 arasında operatöre bağlıdır)
- Baz istasyonundaki anten 30 metre yüksekliğe monte edilir. Terminal anteni 1,5 metre yüksekliğe monte edilir.
- Yayılım modeli olarak genellikle planlama deneyimine dayalı olarak değiştirilen Cost231-Hata modeli kullanılmaktadır.
Bağlantı Bütçesi aracının kritik ve “seçilebilir” parametrelerinin listesi
Çift Yönlü Modu: Seçenek Frekans bölmeli çift yönlü (FDD)/ Zaman bölmeli çift yönlü (TDD).
TMA kullanıldı: Evet/Hayır
TMA Kazancı: 12dB/24dB
Morfoloji: Yoğun Kentsel/Kentsel/Banliyö/Kırsal/Otoyol
Kanal Modeli: EPA, ETU, EVA, Yüksek Hızlı Tren (YST)
Frekans (MHz): Bu sistemde kullanılan frekans (700, 800, 850, 900, 1500, AWS, 1800, 2100, 2300, 2600)
Bant genişliği: 1,4M, 3M, 5M, 10M, 15M, 20M
MIMO Düzeni: Downlink (1×2, 2×2 SFBC, 4×2 SFBC+FSTD) ve Uplink (1×2, 1×4, 1×8) için ayrı ayrı ayarlanabilir. Lütfen Dikkat: Bir AxB konfigürasyonunda A, her zaman cihazın iletim fonksiyonunu ifade eder
DL/UL Hücre Kenar Hızı (kbps): Gerçek müşteri gereksinimlerine uygun ayar
DL/UL Edge MCS: DL ve UL için ayrı ayrı seçilebilen toplam 29 kodlama seçimi. UL normalde sınırlı UE gücü nedeniyle en zayıf halka olduğundan, UE gücü diğer MCS’ye karşı en iyi Maksimum yol kaybı sonuçları için yalnızca 8 RB arasında paylaşıldığından, Uçta QPSK 0.25’in UL MCS kodlamasının çoğu kullanılır.
DL/UL Hedef Yük: Hedef müşteri yüklemesi burada Downlink ve Uplink için ayrı ayrı sağlanmalıdır, böylece istenilen girişim marjı bağlantı bütçesine dahil edilebilir. Ortak değerler %30, %50, %70 ve %100’dür
Yayılım Modeli: Seçenek, Cost231-Hata (Klasik), Okumura Hata (Klasik), SPM, Cost231-Micro (Klasik) ve belirtilen satıcıyı içerir.
İletim Gücü: Müşteri konfigürasyonuna özeldir; TX yolu başına iletim gücü değerine atıfta bulunur. Tipik değer 43dBm (20W) veya 46 dBm’dir (40W).
eNodeB kablo kaybı: Değer, müşteri yerindeki kablo yapılandırmasına (RRU için 0,5dB) ve RFU tabanlı yapılandırma için 3dB (standart kablo uzunluğu) veya daha fazlasına (uzatılmış uzunluk) bağlıdır
UE Aktarım Gücü: Sınıf 3 ünitesi için tipik değer 23dBm +/- 2dB’dir. Bu UE’nin minimum iletim gücü, 3GPP TS 36.101’e göre -40dBm’dir. Gerçek UE gücü, kullanılan modülasyona göre azaltılabilir.
UE Anten Kazanımı: Herhangi bir harici anten olmadığında tipik değer 0dB’dir
Örnek : Aşağıda LTE bağlantı bütçesine ilişkin bir örnek listelenmiştir.
Bağlantı bütçesi yalnızca teorilere dayanır ve gerçek ağın kapasitesini veya kapsama güvenilirliğini sağlayamaz. Kapsama hedefi ve gereksinimleri aynı zamanda farklı ağ gereksinimlerine ve ilgili varsayımlara göre de değişir. Sonuç olarak, bağlantı bütçesi sonucu, farklı giriş parametrelerine bağlı olarak büyük ölçüde değişiklik gösterir.
Bu nedenle, belirli bir ağın gereksinimlerini yansıtan bağlantı bütçesini tasarlamak için tasarımcının, bağlantı bütçesindeki her giriş parametresinin değerini belirlemek üzere operatörle görüşmesi gerekir.
Link bütçesi aynı zamanda tekdüze bir arazi şekli, basit arazi, ideal site konumları ve hatta abone dağılımını da varsayar. Sistem simülasyonu ayrıntılı arazi şekli dağılımını, gerçek saha konumunu, arazi tipini ve abone dağılımını kapsar. Bu nedenle, bağlantı bütçesi sonucu YALNIZCA teorik hesaplama sonucu olarak hizmet eder. Hesaplanan kapsama yarıçapı, simüle edilmiş saha dağıtımında referans olarak kullanılır.
Ayrıntılı kapsama planlamasının sistem simülasyonu yoluyla tamamlanması gerekir. Belirli bir kapsama alanı için planlanan baz istasyonlarının sayısı sistem simülasyon sonucuna bağlı olacaktır.