Po zakończeniu projektu następuje montaż. Ze względów estetycznych często celowo ukrywa się elementy systemu zamkniętego. W rezultacie po zamontowaniu trudno je potwierdzić lub sprawdzić w całości. Dlatego umiejętności podczas instalacji są bardzo ważne, ponieważ rozwiązywanie problemów z uszkodzonymi komponentami jest trudne.
Przeprowadzić pełne badanie i badanie próbek, aby upewnić się, że projekt spełnia wszystkie wymagania powłoki. Wykorzystanie skanerów RF i testowych telefonów komórkowych do gromadzenia punktów pomiarowych do dalszej analizy. Oprócz wszelkich parametrów omawianych na poziomie makro, należy zwrócić szczególną uwagę na następujące obszary:
Wydajność CPICH (Ec/No i RSCP). Podobnie jak w systemach otwartych, należy zastosować CPICH RSCP do oszacowania strat na drodze, ponieważ CPICH nadawany jest ze stałą mocą (bez kontroli mocy). Na podstawie utraty ścieżki, w szczególności minimalnej zmierzonej utraty ścieżki, można ocenić stratę anteny i porównać ją z zamierzonymi wartościami. Ec/No, razem z RSCP i RSSI, można wykorzystać do oszacowania geometrii. Sam w sobie, jak w każdym systemie WCDMA, RSSI ma ograniczone zastosowanie, ponieważ jakość (Ec/No) odbieranego sygnału jest ważniejsza niż siła.
UE moc nadawania. Upewnij się, że zakres dynamiczny UE nie został przekroczony. W szczególności skup się na niższej mocy transmisji (poniżej -50 dBm), ponieważ jest to zwykle limit mocy nadawania UE. Jeśli moc transmisji sprzętu użytkownika często znajduje się na poziomie lub poniżej dolnej granicy, może to skutkować nieefektywnym zarządzaniem energią, a mianowicie sterowanie mocą powinno utrzymywać moc nadawania w zakresie dynamicznym. Kiedy sterowanie mocą wykracza poza zakres dynamiczny UE, zakłócenia UE stają się łączem w górę.
Zakłócenia łącza zwrotnego (SIB 7). Jako uzupełnienie mocy transmisji UE, wartość ta wskazywałaby, że UES nieprawidłowo kontrolował moc, a tym samym tworzył zakłócenia łącza zwrotnego. Zakłócenia łącza zwrotnego mogą być również spowodowane przez system wewnętrzny, komponenty intermodulacyjne wytwarzane przez źle działające systemy neutralnego hosta lub po prostu inny system przekierowania (podobny do sąsiedniego kanału).
Systemy wewnętrzne mają mniejszą elastyczność niż konfiguracja makrokomórki, ponieważ większości sprzętu nie można przenieść ani zmienić orientacji. Niemniej jednak systemy wewnętrzne często mają tę zaletę, że są całkowicie izolowane w porównaniu z makrokomórką. Dzięki temu mają mniej ograniczeń i mniej skomplikowanych interakcji towarzyszących ustawieniom makrokamer, gdzie zmiana w jednej komórce wpływa na wiele otaczających ją komórek. Zmiany w systemie wewnętrznym obejmują dodanie/wymianę tłumików, łączników, rozgałęźników i anten. Poważne zmiany w antenie nie są częste, ponieważ wymagają negocjacji z kilkoma zainteresowanymi stronami.
W niektórych rzadkich przypadkach może zaistnieć modulacja pomiędzy różnymi systemami korzystającymi z tego samego DAS, co wymagać będzie instalacji dodatkowych filtrów o ograniczonej przepustowości i zmiany sprzętu. Może to być poważne i należy się tego spodziewać przed wdrożeniem. Rozwiązanie takich problemów w żywym systemie może być bardzo trudne.