BGP (Border Gateway Protocol) wykorzystuje TCP (Transmission Control Protocol) jako protokół warstwy transportowej z kilku powodów. Protokół TCP zapewnia niezawodną, zorientowaną na połączenie komunikację pomiędzy urządzeniami równorzędnymi BGP, zapewniając, że komunikaty BGP są dostarczane dokładnie i sekwencyjnie. BGP opiera się na mechanizmach TCP, takich jak wykrywanie błędów, retransmisja utraconych pakietów i kontrola przepływu, aby utrzymać stabilny i solidny kanał komunikacyjny. Ta niezawodność ma kluczowe znaczenie dla protokołu BGP, ponieważ zajmuje się on krytycznymi informacjami o routingu, które muszą być przesyłane dokładnie i wydajnie przez Internet.
BGP używa protokołu TCP zamiast UDP (protokołu datagramów użytkownika) przede wszystkim ze względu na niezawodność i zorientowany na połączenie charakter protokołu TCP. Natomiast UDP jest protokołem bezpołączeniowym, który nie gwarantuje dostarczenia ani uporządkowania pakietów. BGP wymaga niezawodnego mechanizmu transportu, aby zapewnić, że informacje o routingu, w tym aktualizacje i ogłoszenia o osiągalności sieci, są spójnie i poprawnie propagowane pomiędzy urządzeniami równorzędnymi BGP. Korzystając z protokołu TCP, protokół BGP może ustanawiać i utrzymywać niezawodne połączenia, skuteczniej radzić sobie z przeciążeniami sieci poprzez mechanizmy kontroli przeciążenia protokołu TCP i zapewniać integralność aktualizacji routingu wymienianych między routerami.
Port TCP używany przez BGP do ustanawiania połączeń między sąsiadami to port 179. Uczestnicy BGP inicjują połączenia TCP na tym porcie w celu wymiany informacji o routingu, ustanawiania sesji BGP i synchronizowania tablic routingu. Użycie określonego portu (179) umożliwia routerom i głośnikom BGP identyfikację i komunikację między sobą za pośrednictwem protokołu TCP, umożliwiając wymianę aktualizacji routingu i utrzymywanie spójnych informacji o osiągalności sieci w Internecie.
BGP działa jako protokół bramy zewnętrznej, który ułatwia wymianę informacji o routingu i osiągalności pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi (AS) w Internecie. Kiedy sesja BGP zostaje ustanowiona pomiędzy dwoma routerami lub urządzeniami posługującymi się protokołem BGP, wymieniają one aktualizacje routingu zwane aktualizacjami BGP. Te aktualizacje zawierają informacje o prefiksach sieciowych (zakresach adresów IP) i powiązanych atrybutach, takich jak ścieżki AS, metryki i zasady. BGP wykorzystuje te informacje do określenia najlepszych ścieżek dotarcia do określonych miejsc docelowych w Internecie, umożliwiając routerom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących routingu i odpowiednią aktualizację tablic routingu. Skalowalność protokołu BGP i możliwości routingu opartego na zasadach sprawiają, że nadaje się on do zarządzania sieciami na dużą skalę i złożonymi politykami routingu w globalnej infrastrukturze internetowej.
BGP używa protokołu TCP (Transmission Control Protocol) jako protokołu warstwy transportowej. TCP działa w warstwie 4 modelu OSI i zapewnia niezawodną, połączeniową komunikację pomiędzy urządzeniami równorzędnymi BGP. Protokół TCP zapewnia, że komunikaty BGP, w tym aktualizacje routingu i komunikaty podtrzymujące, są przesyłane dokładnie, po kolei i ze sprawdzaniem błędów. Ta niezawodna komunikacja jest niezbędna, aby protokół BGP mógł utrzymać stabilne sesje routingu pomiędzy routerami lub urządzeniami posługującymi się protokołem BGP w różnych systemach autonomicznych (AS) w Internecie.