Techniki wieloantenowe LTE poprawiające wydajność łącza w dół
Dla łącza w dół LTE zdefiniowano pięć metod stosowania wielu anten w celu poprawy wydajności:
- Odbierz różnorodność na komórce
- Różnorodność transmisji przy użyciu SFBC w eNB (rozwinięty węzeł B)
- Multipleksowanie przestrzenne MIMO w eNB, dla jednego lub dwóch użytkowników
- Cykliczna różnorodność opóźnień (CDD) w eNB, używana w połączeniu z multipleksowaniem przestrzennym
- Sterowanie wiązką (specyficzne dla użytkownika)
Pierwsze dwie metody LTE Techniki Wieloantenowej to stosunkowo konwencjonalna różnorodność. Trzecia i czwarta technika wieloantenowa Metody LTE wykorzystują mechanizmy kodowania częstotliwości w przestrzeni do rozprzestrzeniania danych pomiędzy wieloma antenami. Różnorodność opóźnień cyklicznych celowo wprowadziła opóźnienia między antenami, aby stworzyć sztuczną wielodrożność. Działa bardziej dynamicznie niż inne systemy radiowe LTE. Techniki są stosowane w różny sposób w zależności od rodzaju znaku fizycznego lub kanału fizycznego.
Zarówno SIMO, jak i MISO są wykorzystywane w systemach komórkowych trzeciej generacji (3G) i zostaną uruchomione w sieciach LTE. Jego celem jest poprawa integralności połączenia i poprawa współczynnika błędów, szczególnie gdy połączenie ma niski współczynnik SNR (na przykład na krawędzi komórki). Konwencjonalny układ sterowania wiązką wprowadza przesunięcia fazowe w fazie i amplitudzie do całkowitej mocy sygnału każdej anteny nadawczej. Zamiarem jest skoncentrowanie mocy sygnału w określonym kierunku.
Te same techniki wieloantenowe LTE polegające na stosowaniu przesunięć fazowych i amplitudowych można zastosować w antenach odbiorczych, aby uzyskać jak największą czułość na sygnały z odbiornika o określonym kierunku. W LTE amplituda i faza poszczególnych bloków zasobów jest regulowana, dzięki czemu orientacja wiązki jest znacznie bardziej elastyczna i dostosowana do użytkownika. Sterowanie wiązką nie zwiększa szybkości transmisji danych, ale ma podobny efekt różnorodności w zakresie zwiększania siły sygnału.
Skuteczność orientacji wiązki wzrasta wraz z liczbą anten nadawczych, co umożliwia utworzenie węższej wiązki. Możliwe zyski przy użyciu tylko dwóch anten zwykle nie są uważane za opłacalne. Zatem sterowanie wiązką zasadniczo uwzględnia jedynie wybór czterech anten.
Odbiór różnorodności sprzętu użytkownika (UE) (SIMO) jest obowiązkowy w UE. Zwykle wykonuje się to przy użyciu łączenia maksymalnych proporcji. W środowisku mobilnym sygnał z poziomu odbioru jednej anteny podlega wahaniom ze względu na różne rodzaje przebarwień. Przy szerszej przepustowości kanału LTE charakter może mieć również częstotliwość zależna od poziomu wykrywalnego sygnału. Łącząc odebrany sygnał z dwóch anten, UE może odzyskać silniejszy sygnał. Różnorodność odbioru zapewnia zysk do 3 dB przy niskim współczynniku SNR w technikach wieloantenowych LTE.